selam bebekler ben geldim~
sonraki bölüm fanfinfon ay sıcak bastı
onuncu bölüm de onun aksine çok soft... bu fic nereye gidiyor hiç bilmiyorum çok tatlış bir ikiliye döndüler bir görseniz...
neyse iyi okumalar dilerim<3
Her şeyi bildiğimi sanıyordum.
Bilmediğim bir şeyin olmadığını, her şeyin farkında olduğumu sanmıştım bu zamana kadar.
Ama hiçbir şey bilmiyordum.
Bir o kadar bilgili, ama o kadar cahildim Yoongi karşısında.
Ona farklı açılardan bakmayı hiçbir zaman denememiştim, biz buyduk işte. Ortalığı yakıp yıkan, birbirimizi öldüresiye döven tiplerdik ve ben asla Min Yoongi'nin böylesine derin düşünen birisi olduğunu bilmiyordum.
Şimdi ise karşıma oturmuş, suya batırdığı bezle vücudumdaki kirleri temizliyordu. Biliyordum, karnımdaki bu sızlama varken asla kalkıp banyo yapamaz, evden dışarı çıkamazdım. Yoongi de bunun farkında olduğu için tişörtümü çıkarmış, yatağa yatırıp yanıma oturmuştu. "Nasıl hissediyorsun?" dedi elindeki ıslak bezi yanağıma değdirirken. Gözlerimi kırpıştırarak onu izlemeyi bıraktım ve derin bir nefes alıp verdim. "Sadece acıyor işte."
"Kim yaptı lan bunu?" dediğini duydum Taehyung'un. Kollarını önünde birleştirmiş, omzunu duvara yaslamıştı ve sinirli görünüyordu. "Ne bileyim ben." diye mırıldandım. "Bilmiyorum, bayıltırken yüzünü görmedim."
"Keşke benim karşıma çıksaydı." dedi dişlerinin arasından. "Orospu çocuğu."
Bir an beni koruyor olması ihtimali kaşlarımı çatmama neden oldu ama gördüğüm şeyle olayları daha net idrak edebilmiştim.
Yoongi'nin kolu sargı beziyle sarılmıştı.
"Yoongi." dedim doğrulmaya çalışırken ama karnıma değen el beni durdurdu. "Yaralanmışsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bummer : yoonmin✓
Fanfictiondövüşürken morarttığı yerleri sevişirken öpücüklere boğanlara, -mia☆