●5●

5.6K 427 31
                                    

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

●●●●●●

● 1 HAFTA SONRA •

PERİ AKASYA

Soğuk.

İliklerime kadar hissettiğim tek şey buydu. İçimde günden güne büyüyen buz dağı ve onun altın da kalan körelmiş duygularım.

Ben tilkiydim, acımasız , katil duyguları bile olmayan insan bedeninden başka bir şey değildim.

Sevgiyi , merhameti, belki de aşkı hepsini saklı bir kutuya atmış göğüs kafesimin en derinine atarak susmayı seçmiştim.

Bana bunu öğrettiler , merhamet edersen öleceğimi, aşık olursam kaybedeceğimi kafama vura vura anlattılar.

Belki de bu yüzden bay akira bana ismimi söylemek yerine kitsune(tilki)diyordu.

Beynim kalbimi yok saymış, aklım duygularımın beni kandırmasına izin vermemişti.

"Hey neyin var?" İbonun sesi ile elimde ki bardağı sertçe bırakırken tavrımla kendini geriye çekmişti.

"Defol git başımdan" saatlerdir etrafım da pervane olan bu salaktan oldukça nefret ediyordum.

Gözlerimi devirerek etrafı dikkatle izlemeye başladığım da kartal'ı pek göremiyordum.

Geçen akşam ki tavrından sonra belki bugün de onun dikkatini çekebilirim diye düşünürken beyfendi buraya gelmemişti bile?

Saat 12'ye doğru yavaş yavaş gelmeye devam ederken siyah pantolonumun cebinde ki telefonumun çalması ile kaşlarımı çatarak onu çıkardım.

Ekranda yazan'bay shun'ismi ile kimsenin dikkatini çekmeden personel odasına geçtiğim de sırtımı soğuk duvara yaslayarak aramayı cevapladım.

'俊さん問題がありますか'
'Bay Shun bir sorun mu var ?'

Stresle ayağımı fayansa ileri geri sürterken vereceği cevabı dikkatle dinliyordum.

'口を閉じて、東京に来ます'
'Kapa çeneni Tokyoya geliyorsun'

Duyduklarım ile gözlerimi sıkıca kapattığım da beni neden böyle erken çağırdığını anlamıyordum.

'しかし、サー、計画はちょうど始まった'
'Ama efendim plan daha yeni başladı'

Karşı taraftan gelen bağırış sesi ile irkilerek sırtımı duvardan ayırırken orada neler döndüğünü bilmiyordum.

'私の命令に逆らわないでください、キツネ
'Emirlerime Karşı gelme kitsune!'

Sesimi çıkarmak yerine onu dinlemeye devam ederken son sözlerini söyleyerek telefonumu yüzüme kapattı.

'さくらの時が来ました'
'Sakura zamanı geldi'

Telefonu kulağımdan çekerek elimde sıkıca kavrarken bedenimi bilerek sıktığım da personel kapısının aniden açılmasıyla içeriye ibo girdi.

Tedirgin bakışları beni bulduğun da elinde tuttuğu kırmızı küçük yardım çantası ile sırtımı duvardan ayırdım.

"Peri Bizim garsonlardan biri bardakla elini kesmiş onu halletmem gerek. Sana zahmet aşağı katta ki mahzenden iki kırmızı şarap al"

Başımı sallayarak telefonumu cebime koyduğum da onunla beraber personel odasından çıktık.

Sağ tarafta ki siyah demir kapıyı iterek merdivenlerden aşağıya indiğim de soluk sarı ışık heryeri az da olsa görmemi sağlıyordu.

BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin