BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )

•27•

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Okuma sayısı çok fazla gizlice okumanız bile değerli benim için, sorun değil sizden yorum ve oy diye diretmem , beni eski okuyucumlarım bilir.

Ama sanki çok eskiden bu kitapları okuyanlar Karadağ kitabından sonra bana darılmış olacak ki kendilerini gizleyerek okuyor.

Arkadaşlar bunlar kitap bana kırılmayın bazen istedikleriniz olmaz hak verebilirim (:

Ama olurda desteğinizi istersem bana yardım edin olur mu ?

İyi okumalar.

•••••••••••

PERİ AKASYA

Uzun zaman önce tarihin tozlu sayfalarına kazınan hikayeler vardı. Kimi geçmişi yad etmek için ortaya çıkardı.
Kimi de geçmişiyle yüzleşmek için adım atardı.

Bu sayfalar da bazen benliğimizi bazen ise yüreğimize konan o küçük uktenin zelzeleden farksız sarsıntısını hissederdik.

Yorgun ruhumuza şifa olacak diye okuduğumuz her sayfa aslında bize zarar verebilirdi.

Sonunu elbette bilemezdik.
Sonuç da biz insanoğluyduk.

Kibrin ve kinin vücut bulmuş haliydik, Gecenin de dediği gibi bencilliğin resim tutmuş bu tuvalinde herhangi bir renktir.

Yeter ki bize ait olan o sayfayı bulalım yeter ki orada o mısrada yerimizi alalım.

Aslında okuduğum her kitapta kendimden çok fazla ödün verdim. Her karakter de kendimi sorguladım.
Belki geçmişin karanlık bir kuyu gibi dibi görünmezdi ama geleceğim ? Geleceğim benin ellerindeydi.

Pranga vurulan bileklerim de o sayfaları çevirerek aradım kendimi , her duygu da kendimden biraz ödün verdim.

Mutluluğu , öfkeyi , üzüntüyü belki de yeni yeni tatmaya başladığım sevgiyi..

İnsan gerçekten severken ne kadar ileri gidebilirdi.

Aynada her gün gördüğüm bu yüz kendinden başka kimseyi düşünmezdi , ama ben tilkiyi , ona olan sevgim karşısında boyun eğdirtmişim.

Belki ağrıma giden buydu. Yıllardır aklıma hükmeden kurnaz zekam küçük bir sevgi kırıntısına yenilmişti.

Benim hayatım da bana  ait olan bu kalp de ilk kez sevgiye ait kıldım ruhumu , birleşmez denilen her ayrıntı da ona çevirdim kendimi.

Ben yenildim.
Tilki yenildi.
Aklım kalbime hüküm geçiremedi.

Yüreğim bir kartalın pençelerine arasın da gizlendi.
Ruhum sanki evini bulmuş gibiydi.

Kollarında olduğum bu adamın tenimde bıraktığı enkaza ilk kez gülümsedim.

Ona aşık mıydım ? Aşıktım. Kabul etmiştim. Göğüs kafesin de yasılı duran bedenim kalp atışlarını duyabiliyordu.