BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )

●24●

Son zamanlar da ki yoğunluk yüzünden özür dilerim.

İyi okumalar

●●●●●

PERİ AKASYA

Elimde ki silahın şarjörünü ileriye doğru ittiğim an çıkan mekanik sesle emniyetini geriye ittim.

Burnuma doluşan barut kokusu bir kaç dakika sonra kopacak olan fırtınanın habercisi gibi iliklerime kadar kendimi bana belli ettiriyordu.

Şehrin üzerine kapanan karanlık gökyüzüne yuvalanmış gibi yıldızları göstermeyen bulutlara yön veriyor gibiydi
Karanlıkta beliren yıldırımın ışıkları kökü uzunca olan ağaç dalları gibi gökyüzüne nakış gibi işlendi.

Hemen sağ tarafım da ki aracın bagajını kapattığım da dibinde durduğum yüksek kırmızı renkli konteynıra döndüm.

Verilen emir belliydi.

Stresten kavrulan yüreğim ilk kez kendimi bu kadar yalnız hissettirdiğin de avuç içlerimi pantolonuma sürttüm.

Önceleri tek tabanca takılan kendimden geriye pek de birşey yoktu.
Sıkıntının verdiği ağırlıkta belimi arkamda ki arabanın kaputuna yasladım.

Saatler önce olan tartışmayı göz ardı etmek isteyen yanım sanki beni tek yakalamış gibi sürekli onun dilinden savrulanı aklımın içinde döndürüyordu.

Bu zamana kadar kimseyi takmayan tilkinin karşısında ki kartal ona zarar vermişti.

Bir kaç metre ilerim de duran büyük geniş alanda yağmurun altında ıslanan bedenimi göz önüne getirmek kendimi içten içe küçültüyordu.

Ne demişti ? Ölsen kimsenin umrunda olmaz , bu kelimeler onun zehirli dilinden çıkmıştı değil mi ?

Hiç acımadan ardı ardına sıraladığı lafları teker teker boğazıma dizdiği gibi çekip gitmişti.

Dediği gibi gerçekten de tek başımaydım , hiç kimse yoktu.

Söylenenler yalan değildi belki de ? Haklıydı. Ben hep tektim ki ? Ağladığım da , işkence gördüğüm de az da olsa mutlu olduğum da ben hep tektim.

Sırrımı güvenip de anlattığım kimsem de olmadı, beni sevip de doğum günümü kutlayanda.

Yalnızlığım beni tilki yapan tek unsurdu belki de, çünkü tilkiler bay shunun dediğine göre kurnaz aklıyla tek başına bir takımdı.

Beni eğittiği dersler de ondan öğrendiklerim bazen o kadar fazlaydı ki kendime çizdiğim sınırlar onunla diz çöküyordu.

Peki peri ne olacaktı? Ben ne olacaktım, bu beden de duran ruhun duyguları ne olacaktı , yoktu ki ? Bana duygu yasaktı.

Onlara ağlayamazdım, güçsüz olamazdım, mutlu olamazdım . Shun öğrenci gibi yetiştirmek yerine kendini klonunu benim üzerim de deniyordu .

Sıkıntıyla derin bir nefesle temiz havayı içime çektiğim de geçmişimi yad etmek bana pek de iyi gelmiyordu.

Yeşil harelerim gökyüzünde ki çarpan şimşeklerden kendimi zar zor alıkoyduğum da zaman kavramı artık tükenecek gibiydi.

Bana verilen emir belliydi. Orta da kim varsa öldür.

Kartal bugün tek başıma olduğumu söylemişti. Etrafta ne bir koruma ne de beni koruyacak bir gözlemci vardı.