BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )

●11●

Beklettiğim için kusura bakmayın. Elimden geldiğince diğer serilerede yetişmeye çalışıyorum (:

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar dilerim.

●●●●●●●

PERİ AKASYA

Kendimi bildim bileli bu hayatta hep bir yarış içerisine konuldum. Bazen susmak zorunda kaldım.

Bazen kör olmak zorunda kaldım , bazen ise sağır olup duymamazlıktan geldim.

Çocukluğum belki de hiç bir zaman hayal ettiğim gibi olmadı. Küçük bir çatı altın da doğdum..sonra da kaderin sert bir tokadını yedim.

Ne babam adam gibi birisiydi...ne de annem kendini kurtaracak kadar güçlü bir kadındı.

Hani derler ya...kalp nerede huzur bulursa evin orasıdır diye. Benim hiç öyle bir evim olmadı.

Bir evim, bir ailem , bir arkadaşım kısacası hiç kimsem olmadı. Yalnız büyüdüm, çektiğim onca acıyı kırılmış kalbim de sakladım.

Daha küçük bir çocukken evlât edindim. Belki o zaman ailem olur diye güle oynaya girdiğim o evde katil olmayı öğrendim.

Hayatta kalmayı, ne olursa olsun merhametsiz olmayı, duygularımı köreltmeyi öğrendim.

Her yapmam dediğim de başıma aldığım sert darbelerle bir köpek gibi eğitildim.

Dayanana kadar pes etmedim, ne olursa bitecek diye kendimi telkin ede ede kalpsiz bir şeytana döndüm.

Başıma vura vura herşeyimi aldılar...herşeyimi..

Bazen düşünürüm bir insanın herşeyi nedir diye ? Anne ? Baba ? Ya da kardeş bilemiyorum.

Bunlardan hiç birine sahip bile değildim. Bu yüzden beni özgürlüğümle tehdit ettiler.

Sustum..susmak zorunda kaldım. Çünkü biliyordum her baş kaldırış bana diz çökmem için sert bir darbe ile eş değerdi.

Ellerim kan kokuyordu..ne yaparsam yapayım, ne kadar yıkarsam yıkayayım bu pis koku gitmiyordu.

Bir bebek öldürdüm..bir hamile kadın öldürdüm..Bir çocuk öldürdüm. Geçmişim sayamayacağım kadar kara lekelerle kaplıydı.

Acımasız bir kukla gibi oradan oraya sürüklenmekten başka çarem yoktu. Yaşamak zorundaydım...bunun için savaşmak zorundaydım.

Şimdi ise benden bir imkansızı istiyorlardı.

Bozdağ..

Dört büyük hükümdardan biri , gücü karşısında herkes ona boyun eğmek zorundaydı. Buna bay akira da dahildi.

Zira kim baş kaldırırsa ölüm emri çoktan çıkmış hatta belki de leşi aynı gün ibret olsun diye yeraltına duyrulurdu.

Bay akira'nın bile korkup tavuk gibi köşesine çekilmesini sağlayan adamdı. Kartal Bozdağ...gerçekten de söylenildiği kadar büyüktü.