BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )

●20●

Bu bölümün hikayesi fazla derin olacak hissediyorum.

Sizden istediğim bu bölüme hak ettiği değeri vermeniz.

Bölümün şarkısı benim için çok önemli bir kez de olsa dinler misiniz (:

Çünkü kartal ve perinin aşkı bu şarkı da gizli...

| BÖLÜM ŞARKISI|

Fialeja - davy jones

●●●●●●●●

PERİ AKASYA

Huzur denilen o duygunun bir insanın kalbine sonsuza dek yuva yaptığına hiç şahit olmamıştım.

Ölümün yad ettiği kadar belki de insanoğlunun bencilliği karşısında daha da öfkeliydi.

Her bir ruhun sonu hep aynıydı. Asla değişmeyen bu kural insanı denge tutardı.

Ölüm kaçınılmazdı ama kaderini yüreğin de taşımak daha da kaçınılmazdı.

İnsan korkak bir varlıktı. Kendini cesaretli de güçlü de bulsa aynıydı. İçinde ki o küçük ölüm korkusu ruhunu pranga altına alacak kadar hiddetliydi.

Ölümden korkmayalı uzun zaman olmuştu.

Ölümün benim şah damarım da olduğunu bilirdim. Her anımı kolladığını da hatta belki de adım adım ona yaklaştığımı da..

Okyanus gibiydim. Gelgitlerle dolu ruhuma bir pranga arayacak kadar yorgun ruhuma yön verirdim.

Öfkem bu okyanus kadar derin ama bir o kadar da yorgundu.

Her kayaya çarpan okyanusun sert suları bana cesaret verircesine bedenimi alaşağı ettiği gibi beni yine yalnız bırakmıştı.

Okyanus beni terk mi ediyordu.

Kimi kandırıyordum ki insan ait olduğu yerden terk edilir mi ? Bu insanın kalbi değildi. Bu benim kalbimdi.

Kendimi hiç bir zaman gökyüzüne ya da toprakta ki varlığa ait hissedemedim. Kaderim sanki bu okyanusa bağlıydı.

Su benim ait olduğum yerdi.

Her yağmur yağdığında avuçlarımı hunharca ıslatan damlalar bana hep bunu hatırlatırdı.

Öfkeli dalgaların üzerime attığı su taneleri ona neden daha önce gelmediğimi gösterircesine hiddetliydi.