BOZDAĞ ( HÜKÜMDAR SERİSİ 2 )

•30•

İyi okumalar

| BÖLÜM ŞARKISI |

Pirates of the caribbean 2 Davy jones- piano version

Bölümü bu şarkıyla okumanızı istiyorum. Çünkü kitabımızın tanıtım şarkısı ve melodisi Budur.

•••••••••

PERİ AKASYA

Derler ki ölüm ile yaşam arasında , insanın kendini hapsettiği mabede dünya derlermiş öyle ki güçlü olanda güçsüz olanda burada yaşarmış..

Geçmişin geleceğe doğru aktığı zaman da onca ruhun sönük bir ateş gibi kül taneleriyle çekip gitmesine çoğu kez şahit olurduk.

İnsan yaşardı sonrada ait olduğu yerden çeker giderdi.

İnsanın mabedi burasıydı , kalbinin her atışıyla nefeslerinin karıştığı yer yüzünün sonsuzluğu bir uçurumdu.

Uçurum bizdik düşen ise ruhlarımızdı. Her son okyanus gibi sonsuz olmalıydı , ya da gel gitti dalgaların arasında kaybolmalıydık ?

Ruhumuzu kilit tutmamaları gerekti , insan urgana girerse aciz olurdu , öyle değil miydi ?

Bir kitapta ki satır da okumuştum bu sözleri ;
Ruhun mabedi okyanus , bedeni ise uçurum derdi gece , ikisi de mutlak sondu.

Her tükendiğimiz de her mutsuzluğumuz de çareyi uçurumun dibinde aramaz mıydık zaten ? Bu değil miydi bizi ruha götüren ?

Bazen insan ne yapabileceğini bilemezdi , aklı dalgalar gibiydi seyrek ama korkak, belki de yorgun..

Tıpkı benim gibi değil mi ? Ben korkak değildim ki ? Ben çok yorgundum.

Ruhum çok yorgundu.

Çocukluktan gelen bu yorgunluk günden gine ruhuma kara bir leke gibi çökmüştü. Önceleri bunu hissetmemek için kafamı alıp giderdim.

Uçuruma , okyanusla beni bir kılan o yere gider dalgaların kayalara öfkeyle vurmasına şahit olurdum.

Onlar da yorulmuştu ama bunu öfkeleriyle gösteriyordu.

Peki ben ? Ben nasıl içimde ki duyguları açığa atacaktım. Ben nasıl ruhuma istediği huzuru vadedecektim.

Adımlarım korkaktı.
Harelerim yorgun.
Ruhum hissizdi.

Önümde benimle beraber yürüyen beden arada arkasına dönerek baktığında benim burada onunla olmam şaşkınlıkla yolu dönmesine sebep oluyordu.

Ormandayken oradan çekip gitmek gerektiği yerde onun peşinden gelen bendim.
Yenildiğim tek şey ailemdi. Zaafım onun ellerindeydi.

Tilkiyi yine herkesin gözünde aciz bırakmıştım.

Ama öğrenmek istiyordum işte. Küçüklüğüm beni evlatlık alarak büyüten kadından ziyade beni bu dünyaya getiren kadını merak ediyordum.