Sweet Vittoria Reigns

KABANATA - 14

Natawa siya sa asik ko sa kanya. Crinkles formed beside his eyes and his perfect white teeth shows off. "Nagbibiro lang. If truth be told, it's me who want kisses from you," malumanay niyang saad.

Mas lalong nag-init ang leeg ko. Nag-iwas ako ng tingin. "A-anong niluluto mo?" pag-iiba ko ng usapan. Bakit ba pakiramdam ko ay sobrang init dito?

"Ah," he remembered and immediately rounded the counter island to check the steaming pan on the stove.

Kinuha niya ang takip nito at kinuha din ang sandok at saka hinalo-halo. Pinipilit kong wag mapaawang ang labi sa bawat galaw ng maskulado niyang mga braso. But damn it, he looks so edible from the back... from the front... front the side and wherever view you're looking at.

Umaapaw ang seksuwalidad niya sa puntong nakaka-alarma na ito. It's like he's the epitome of the bad boy most fathers tell their daughter to stay away from. Mas matanda nga lang siya, mas mature, mas tahimik at mas misteryoso. His silence is violence.

"Vittoria, come here." Nilingon niya ako.

Kumunot ang noo ko pero lumapit pa din sa kanya. Hindi lang sobrang lapit.

"Lapit pa," udyok niya pero naugat ako sa kinatatayuan. He sighed and snaked his arm around my waist and tugged me gently.

Dinungaw ko ang niluluto niya at halos tumulo na talaga ang laway ko ng chicken curry iyon! Nanubig ang aking bagang at sunod-sunond na napalunok.

Sumandok siya doon ng kaonting sabaw at inilapit sa bunganga ko.

"Tikman mo,"

Binuka ko ang bibig ko at marahan niyang isinubo sa akin ang sandok. Nakaalalay ang palad niya sa ilalim ng bibig ko.

Para siyang bata na nakaabang sa reaksiyon at sasabihin ko.

"Hmm," ungol ko. "Sarap." Binigay ko sa kanya ang dalawang thumbs-up.

Malasa ang luto niya at may konting anghang na nagustuhan ko. Hindi masyadong maalat o matamis kaya tama lang ang timpla. Swak sa panlasa ko.

Parang siya...

Ngumiti siya. Pinanunasan niya ang gilid labi ko gamit ang hinlalaki at isinubo iyon sa bibig niya saka sinipsip. Nabura ang ngiti sa labi ko at napasinghap.

He turned off the gas stove and closed the lid. Nang binalingan niya ako ay kumunot ang noo niya.

"What's wrong?" nag-aalala niyang saad dahil nakatingin pa rin ako sa kanya.

Pinilit kong ngumiti. "W-wala." Bumalatay ang init sa kalamnan ko pababa sa pagitan ng hita.

I pressed my legs together as I watched his lips very closely.

Mariin niya akong tinitigan. "You're lying,"

I laughed nervously. "Wala nga. Pagod lang talaga ako," pagsisinungaling ko.

Mas mainam ng magsinungaling kaysa sabihin na 'Wag mo akong pansinin, Lucas. Nalilibugan lang kasi ako pag andiyan ka.

Umalis ako sa tabi niya at umupo sa high chair. Kailangan kong dumistansya sa kanya para lang makahinga. Masyadong nakakasabik pag malapit siya. Ang granite counter island ngayon ay pumapagitna na sa amin.

"Gutom ka na? It's still too early to have a lunch," ani nito. "Pero kung gutom ka na, kumain na lang tayo,"

Mabilis akong umiling. "Hindi pa naman. Ikaw? Baka gutom ka na,"

His pupil dilated. His expression darkened as he smiled evilly. "I'm hungry... but not of food," makahulugan ng sabi.

Kanina ka pa, Lucas! Kung sinasadya niya man na akitin ako, congrats dahil nagtatagumpay siya. He knew how to maneuver his devilish charm very well.