The Protagonist Love Story [COMPLETED] [UNDER EDITING]

Chapter 22

Hinabol ko pa Sana siya pa labas ng motel, pero Hindi ko na siya naabotan, sumakay siya ng taxi at mabilis na umalis.

Argh! Ang tanga! Tanga! Mo Thad, bat mo kasi ginawa mo sa kanya? May nararamdaman pala siya sayo!

Na bigla Lang ako kanina sa pag gising ko, Hindi ko sinasadya na saktan siya.

Nag madali akong bumalik sa motel at kinuha lahat ng gamit namin, at pag baba ko ay nag bayad na ako, sakay ng motor ko ay mabilis Kung tinahak ang pa-uwi ng dorm sakaling maabotan ko pa siya.

Sobrang bilis na ng Takbo ko papalapit na ako sa intersection , Dahil sa sobrang bilis ay Hindi ko nama layan na naka red light , Hindi na ako naka pag break hanggang sa—

Naka handusay ako sa kalsada, Hindi ko maramdaman ang bio Kung katawan, naka higa ba ako?

"Yong lalaki!"

"Tumawag kayo ng ambulansya"

"Kawawa naman"

Mga Sigawan ng mga taong naka paligid saakin, Wala akong maramdaman sa katawan ko, pilit Kung ginagalaw ang mga paa ko pero Hindi ko magalaw.

Hanggang sa may sa may naririnig akong ambulansya, pero Baka huli na,
Inaantok na ako, Hindi ko na Kaya.

"Khan Sana mapatawad mo ako, Kung may pag kakataon na mabuhay akong muli mamahalin kita, Sana mag kita tayo sa kabilang buhay, don ko ipaparanas ang pag mamahal , mahal na mahal kita, kung Alam ko Lang na may nararamdaman ka sakin Sana Hindi kita nasaktan, mahal na din kita...pero Hindi ko na—"

"Sir wag niyo pong ipipikit ang mga mata niyo okey?" Nag aalalang paalala nong babae.

Pero Hindi ko na Kaya, ang bigay na ng mata ko, gusto ko ng matulog...

"SIR WAG NIYO IPIPIKIT ANG MATA NIYO!" Sigaw nong babae saakin.

Isinakay na Nila ako sa ambulansya at Hindi ko na Kaya.

"Paalam khan mahal na mahal kita" bulong ko sa isip ko, hanggang sa Hindi ko na talaga Kaya, pinilit Kung imulat ang mga mata ko pero Hindi ko na kaya an—

"SIR WAG NIYONG IPIPIKIT ANG MATA NIYO"

------------------------------------------------------

Flat line...

"SIR MAHAL NA MAHAL KA NON BUMALIK KA!!"

Khan P.O.V.

Naka rating na Kami sa harap ng dorm namin,Nag mamadali akong bumaba ng taxi.

"Manong hintayin niyon Lang po ako hah may kukunin Lang po ako" saad ko Kay manong, madali Lang ako dito kukunin ko Lang ang mga gamit ko.

Mabilis akong umakyat at dumiritso na sa may kwarto , naabotan ko ang iba na nasa sala.

"Ohh khan inumaga ka, kasama mo ba si Thad" tanong ni Megan saakin, Hindi ko siya pinansin, Dali Dali akong pumasok , at nilagay ang lahat ng mga gamit ko sa malaki Kung bag. Iniwan ko na yong laptop na binigay saakin ni Mae.

Mabilis akong lumabas ng kwarto..

"Khan San ka pupunta?" Tanong saakin ni Kios

"Khan bat ang dami Mong dalang damit?"

Hindi ko na sila sinagot nag mamadali akong bumaba, at sumakay ulit ng jeep.

"Manong sa may bus station Lang po"

Uuwi na ako saamin, Hindi ko Alam Kung Saan na ako tutungo ngayon, sa ginawa ni Thad saakin Hindi ko siya mapapatawad, hunimas ko ang tyan ko, at don binalot ako ng kaba.....paano Kung? Hindi namn ata.