Chapter 10

595 45 1
                                    


Huminto ang sasakyan sa harap ng bahay namin, na una na akong bumaba sa sasakyan, sumunod na siya Hinintay ko siya bago ako pumasok, Ayaw Kong maging rude Kaya tutulong ako sa pag bubuhat ng mga pinamili namin, Hindi ko Alam Kung ano Ano yong pinamili ni famous, iba talaga pag rich kid kasi nabibili Kung ano ang gusto.


Binuksan niya ang compartment ng sasakyan niya, at kinuha ang mga pinamili namin, kinuha Ko yong inabot niyang dalawang supot at ako na ang nag dala.

Pag pasok ko pa Lang sa bahay ay ramdam ko nanamn ang lungkot pero Hindi ko Ito pinapahalata, ang Hirap ng ganito yong kahit malungkot ka tapos gusto kong ilabas pero Hindi pwede Hindi dapat Nila makita na mahina ako.

Dumiritso ako agad sa May kusina at na datnan ko si Kios na nag titimpla ng kape.

"Ohh San kayo galing?" Tanong nito ng makita niya ako.

"May binili Lang sa labas" yon Lang ang sinagot ko, Hindi na siya nag tanong ng Kung ano pa, pag ka tapos niyang mag timpla ay lumabas na siya ng kusina.

Inilagay ko ang mga kape sa mga lagayan , inayos ko ulit ang kusina, ni ligpit ulit ang kalat, nag linis unti, Maya Maya pa ay na ramdaman ko ang tyan ko, gutom ako hahah, Kaya kumuha ako ng biscuit sa ,ay lata at kumain.


Tumayo ako kasi may kukunin ako sa labas, sakto naman ang pag pasok ni famous sa kusina, pa labas na ako ng kusina ng..

"Aray!" Na pa Sigaw ako sa sakit, na dapa ako sa may pinto .

"Ayos ka Lang ba?" Tanong nito saakin.

Lumingon ako sa kanya at nginitian ko siya.

"Hindi!, may nadapa bang ayos Lang!?" Iritado Kung sagot k Osama kanya Sabay walk out.

Pumunta ako sa may labas ng bahay, wala gusto ko Lang mag pa hangin.

Lamig ng Simoy ng hangin ang yumakap saakin ng umupo ako sa may upoan na nasa labas ng bahay , Ina alala ko ang mga memories namin Nila mama, hayyy bakit Kaya nang yayari to saakin, Ayaw na Ayaw ni mama na umiiyak ako Kaya Ayaw ko umiyak ngayon.

Lumipas ang ilang minuto ay may umopo sa tabi ko, nilingon ko Kung sino yon, si Megan pala.

"Bat di kapa natutulog khan?" Tanong nito saakin.

"Hindi ako maka tulog ehh, gusto ko Muna tumambay dito sa labas, ikaw bat gising kapa?"

"Hindi pa ako inaantok"

Tumambay pa kami sa labas ng ilang oras, Marami kaming napag kwentohan ni Megan tungkol sa pamilya niya at Kung paano niya nakilala sina Kios .

Pumasok na kami sa loob kasi malapit ng mag hating gabi, kailangan naming maka tulog kahit ilang oras Lang kasi bukas ang hulking lamay at I buburol naa labi ng mama at kapatid ko.

Pumasok ako sa kwarto Nila mama at doon ako ma tutulog, pag pasok ko pa Lang ng kwarto Nila ay isang madilim ang aking nakikita, Kaya binuksan ko ang ikaw ng kwarto.

Naka organize ang lahat ng gamit dito, kahit yong mga damit Nila mama yong higaan at madami pang iba, na higa ako sa malambot na Kama at unti unti Kung pinipikit ang aking mga mata.

















(Nasa isang harden ako, madaming mga bulaklak ang naka paligid dito at may fountain sa Gitna , wala kang Ingay na maririnig sa paligid kundi ang pag awit ng mga ibon sa paligid, nahagilap ko ang dalawang babae na NASA may kaliwa ko, tinitigan Kung maigi ang dalawang babaeng yon, tila pamilyar sila saakin...


Hindi ako pwede ng mag kamali....


Sa katawan pla lamang ay kilalang kilala ko sila....


Pero.........


Lumapit ako sa babae at Hindi ko napigilan ang maiyak...


Ang babaeng gusto ko ulit makita...

Ang babaeng gusto ko maka usap...

Ang babaeng gusto Kung mabuhay muli....


Alam kun hindi Maari pero salamat sa sandali na nasilayan Kung muli ang kanilang mga ngiti...

"M-mama" tawag ko sa kanya Sabay yakap ng mahigpit....yong yakap na nag papahiwatig ng kahinaan, yakap na nag sasabing sabik na sabik ako sa kanya.

"Shhhhh anak tahan na..."

"M-mama bakit ang bilis niyo namang kinuha ni lord saakin?"


"Shhh anak ang lahat ng nangyari ay may dahilan Anak....."

"Mama paano na ako? Mahal na mahal ko kayong dalawa"

"Mahal ka rin namin Anak, BASTA Anak Lagi Mong tandaan na nasa tabi mo Lang kaming palagi, binabantayan ka namin ng kapatid mo...darating din ang araw na mauunawaan mo ang lahat anak...tumayo ka at lumaban anak maging matatag ka wag kang mag papa api sa mga taong mapang api, tutulongan ka namn ng mga kaibigan mo anak, sila na ang bago Mong pamilya, pero Lagi Mong tandaan na kahit Wala man kami sa mundong ibabaw nasa tabi mo kami palagi"

Niyakap ko si mama ng mahigpit, gusto ko pa siyang mag stay.

"Anak mag iingat ka......paaalam" matapos niya sabihin yon ay unti unti siyang nawawala..

,
"Mama!" Tawag ko sa kanya habang humahagolgol, pero unti unti na tong nawala, hanggang sa Hindi ko na siya makita.)






"Mama!" Sigaw ko at napa upo ako sa higaan......

Hindi na ako nag Tagal na kwarto, tining nan ko kasi ang orasan na nasa wall clock Kung anong oras na, Dali Dali akong lumabas ng kwarto kasi alas dies na ng umaga at Wala man Lang gumising saakin.

Pag labas ko ng kwarto ay katahimikan ang sasalubong sayo, nakaka binge yong katahimikan .

"Nasan Kaya sila" bulong ko sa isip ko.

Dumiritso na Lang akong pumunta sa may kusina Baka andon silang lahat.

Pag dating ko sa kusina ay naabotan Kung nag huhugas ng pinggan si Dominick , hala tapos na Ata sila kumain.

"Dom ako na Jan." Tawag pansin ko sa kanya, nakakahiya namn kasi sila na nga tumulong sa pag ayos ng lamay Nila mama at ni bunso pati sa pag huhugas sila padin.

"No khan ako na, mabuti pang kumain kana , kasi ililibing na ang mama mo mamayang hapon diba"

"Ayyy oo siege" naka ngiting sabe ko sa kanya.

"Aba nakaka ngiti na siya Ohhh" pang aasar nito saakin..

"Ano kaba marinig ka pa ng iba" inis Kung pag saway sa kanya.

"Ano kasi dahilan?, kayo na ni Thad awieeee!"

"Kung ano man dahilan ko skin na yon, at isa pa bat mo namn na isipan na MAGIGING kaming ni Thad HAHAHA nag bibiro kaba si Thad mag kaka gusto sakin Hahaha"

"Ehhh Malay mo diba, nothing is impossible khan"

"Ngikk Alam Kung nating is impossible pero pag si Thad na di usto ang nothing is impossible "

"Ehhh bahala ka Jan BASTA AKO feel ko may usto siya sayo, at ikaw may usto sa kanya" pinipilit parin nito ang gusto niya, bahala siya Jan , ako mag kaka gusto Kay Thad? Impossible namn yon, life Wtf! Never I'm ma pretty dream.

"Alam mo tuloy mo na Lang yang pag huhugas at kakainin na ako, asan ang ulam? " tanong ko sa kanya, wala na kasing naka hain sa laminate so it means tayo ang mag hahanap.

"Jan sa ref kunin mo na kan kakapasok ko pa Lang non, wag mo ng initin kasi Hindi pag yan malamig"

Pumunta ako sa may ref. At binuksan Ito nagulat pa nga ako ng makita ko Kung ano ang laman ng ref.

"Dom San to galing lahat?" Tanong ko sa kanya, kasi naman walang laman tong ref namin kahapon, yes my ref ka I di porket mahirap Lang kamo dina pwede mag karoon ng ref.

"Lahh na untog kaba?, kagabi yan diba kayo namili ni Thad?"

"Oo nga pe—ro"

"Anong pero?"

"Hindi naman ako namili Jan ehhh, kape at biscuits Lang yong binili ko" inis Kung sagot sa kanya, Hindi ko na Lang pinag tuonan pag ng pansin kasi mas Lalo Lang akong maiinis, kinuha ko na Lang yong ulam na sinasabe Nila at pumunta sa may lamisa at din kumain.





















"Khan sumabay kana saamin pa uwi hah" biglang sabi ni Megan saakin.

Andito ngayon Kami sa bahay nag lilinis, na ilibing na si mama at ang bunso Kung kapatid kaninag bandang ala una ng hapon, gabi na alas otso na ng gabi, Sinabihan ko sila na umowi na pero Ayaw Nila, uwi Lang daw sila pag sumama ako, pinanin digan talaga Nila yong sinabe Nila kanina...


"Siege na nga, para maka uwi na rin kayo" inis Kung sagot

"Ehhh Kung gusto mo mamasyal Muna tayo dito sa inyo?"

"OO nga naman khan" singit na sagot ni Stacey

"Need din natin mag relax" singit naman ni Betty

Wala na ako nagawa Kaya sumang ayon na Lang ako, ipapasyal ko sila sa may pasyalan namin dito.

"Ops pero bago yan taposin Muna natin to"

Lahat Kami nag linis ng bahay, ni ligpit ang dapat I ligpit, itapon ang dapat itapon, madaming kalat sa bahay kahit Wala namang bisita, may nag kakalat kasi, wala ng iba kundi sila...ang tatanda na pero nag lalaro parin ng batuhan papel..Ubos yong magazine at newspaper namin ehhh..

Binilisan namin ang pag linis ng kusina ang kasama ko silan Betty , Nancy at ang baklang Jerrick , wag kayong mag alala buhay pa si Jerrick hahah, Medjo busy Kaya Hindi namin na kakasama, you know mga Anak mayaman taga pag mana...

Iwan ko ba sa iba parang Hindi Nila feel na may parent Awtss bad ko namn para sabihin yon, what I mean Hindi sila umowi sa bahay Nila like visiting their family diba, I know they are all busy sa paper works , but they need to laan laan time to bond with their parents, their parents are waiting them I hope to, but never mind they are not kid anymore they know what they are doing, and at the end all the decision they make I will support them..........


You know it like ahh ehhh BASTA yon na yon...


Pag ka tapos naming mag linis sa kusina ay pumunta Kami sa may sala, mag papahinga Lang namn.

"Ohh nasan sila Reymark at Cleo?" Bigla ko tanong sa kanila kasi na pansin Kung Wala ang dalawa.

"Ay nasa likod sila nag iihaw" sagot ni Jerald sa tanong ko., Kaya pala kanina habang nasa kusina Kami ay may naamoy akong parang barbecue kala ko sa kapitbahay namin, samin pala.

"Nasan pala si famous?" Bigla Kung tanong sa kanila, kasi simula nong umowi Kami galing sa cementeryo ay Hindi na siya sumabay samin please uwi dito sa bahay.

"Ay ayon umalis na, bumalik ng Maynila"

"Ehh bat ang bilis?"

"Hindi din namin Alam, may tumawag kasi kanina ayon nag madaling umalis"

"Sino namn Kaya yon hmmm...."

"Ay Nako ganyan talaga yang bespren kung yan hayaan na Lang natin" biglang singit ni Kios.

Maya pa ay biglang bumukas ang pinto ng bahay namin, din inulowa si Cleo na may mga uling ang damit..


"Kakain na daw tayo!" Tawag ni Cleo saamin na nasa may pinto , Kaya ay tumayo na kaming lahat at sumama Kay Cleo.

Pwede namn ata sa bahay Kami kumain diba?


Pag dating namin sa likod, may mga pag kain ng naka hain sa may lamisa, naka lagay Ito sa may dahon, ay galing namn may ng tent chu chu pa silang nilagay, may pa bonfire pa , at may barbecue Han , sino naman Kaya gumastos nito?

"Kain na tayoooo!" Sigaw ni baklang Jerrick.

"Kainan na!" Sigaw niya ulit

"Oo Jerrick Alam naming kakain na tayo Kaya manahimik kana Jan, BASTA pag kain ang takaw mo ? Singit bigla ni Betty Kaya napag tawanan tuloy.

"Ahhh takaw pala , ok Lang Atles di damulag" pang babara ni Jerrick Kay Betty.

"Oh tama na yan Baka mag away pa kayo" pang aawat ni Megan sa kanila.

"Oo nga girls kumain na Lang tayo, mukhang masarap tong Luto ni Jerald " singit namn ni Nancy

"Aba sympre inspired Kaya masarap yan" singit naman ni Kios .

"Ayieeeeeeee!!" Sabay Sabay naming sabe, kahit Hindi ko Alam Kung sino hahaha pero may hula na ako Kung sino...ang ending nakahulma Jerald ang asaran.

Habang Kumakain Kami ay Napa hinto ako, tiningnan ko sila isa isa...


Tama nga si mama ang swerte ko at may mga kumaibigan saakin nga ganito, ang saya Nila tingnan parang mag ka kapatid , yong asaran , kulitan, barahan, okrayan lahat ata ng gusto ni ng ugali ng isang Tao andito, OO mayaman sila pero Hindi Nila yon pina mumukha saakin, pantay pantay ang trato sa isat isa, Kaya Hindi ko Alam Kung may mawala saamin, nawalan na ako ng mahal sa buhay at Hindi ko hahayaan na pati sila mawala saakin, this friendship brought na tears..............


Ang pag ka kaibigan Hindi basta basta na pupulot yan, kusang lumalapit wag Kong hanapin kasi made in plastic ang makikita mo, try to imagine kala mo true friends yon pala made in plastics with may kabit portion p........sila ang matatawag Kong mga best friend and Gagawin ko ang lahat na protektahan lamang sila...kahit yong famous na yon , San Kaya yon? Sino kasama non? Ano ba khan focus hahaha, kahit si famous kaibigan na Turing ko don, kahit Medjo may pag ka bossy yon..usto ko siya maging friend bat ba, wala kayong pake! Jowk!

The Protagonist Love Story [COMPLETED] [UNDER EDITING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon