The Protagonist Love Story [COMPLETED] [UNDER EDITING]

Chapter 32

"Cut!" Sigaw nong director nang matapos namin ang huling scene na shinoshoot namin, last taping na namin ngayon.

"Ang galing! Ang galing niyong dalawa! Hindi ako nag kamali na kayo ang kinuha ko para sa BL series nato" pag puri ng director dahil sa pinamalas naming galing sa pag arte.

"Maraming salamat direk dahil kami ang napili mo" pag papa salamat namin sa kanya, actually madami kaming nag audition para sa series nato, pero kami ang napili niya.

Natapos nanam ang buong gabi na shooting inabot pa nga kami ng umaga dahil sa scene nayon.

"Galing mo babe" saad nitong si Kurt sabay dampi nang mga labi niya sa labi ko.

"Ikaw din hah, galing mong umarte kanina" Sabay halik ko sa lips niya.

Bigla namang nag vibrate ang cellphone ko, agad ko itong kinuha...

Si kuya tumatawag...

"Hello kuya" Bati ko sa kanya sa kabilang linya.

"Ohhh Liam anong oras na?, may lakad pa ako"

"Ito na pauwi na kami, katatapos lang din namin"

"Siege bilisan niyo, para pag gising ng  mga bata andito kayo" Pagka tapos naming mag usap ay agad Kung pinatay ang tawag.

"Babe, uwi na tayo ang mga bata"

"Oh anong nangyari?" Tanong niya saakin.

"Bilisan na natin para paggising nila andon na tayo, daan muna tayo sa jollibe "

Pagkatapos non ay pumasok na Kami sa sasakyan at pinaandar na niya Ito.

"I love you babe" si Thad.

"I love you to" sagot ko sa sabi nito saakin, kahit kailan ton puro pakilig.

"Mahal na mahal kita"

"Mas mahal na mahal kita"

"Ang Ganda talaga nang nanay ng mga Anak ko" hirit namn nito saakin.

"I know right!"

"Halika nga dito"

"Mag tigil ka hah mamaya na yan uwi muna tayo."

Binilisan na lamang niya ang pagmamaneho bigla ko na lamang tinuon ang paningin ko sa daan habang pinagmamasdan ko ang paligid ay biglang pumukaw ang atensyon ko ng mapa daan kami sa isang malaking bahay...

Mataas ang gusali at may magagandang kulay sa labas at tumingin ako sa taas....

"Impossible" yan lng ang nasabi ko ng makita ko ang naka sulat sa malaking placard na nasa taas ng gate. Bigla ko namang kinalabit si kurt.

"Babe, ihinto mo dali!"

"Bakit?" Mahinahong tanong nito sa'kin.

"Basta ihinto mo saglit"

Bigla namang tumigil ang sinasakyan namin sa kilid ng kalsada.

Una na akong bumaba sa sasakyan at dali dali akong pumunta sa harapan ng building na 'yon upang tingnan ng maigi kung totoo ang nakita ko....

"F*UCK! THIS CAN'T BE" gulat na reaction ni babe ng makita niya ang malaking gusaling "yon.

"Totoo?" Gulat kung tanong...

"Pero that's impossible "

"Fiction lng ang lahat ng 'yon, diba?" Tanong ko kay kurt.

Pareho kaming hindi makapaniwala dahil ang paaralang sinasabi sa movie na ginagawa namin ay nag-eexist sa real world.

"Pa'no?" Tanong sa'kin ni kurt.

"Isa lang ang pwede nating pagtanongan...ang sumulat ng story" sagot ko sa kanya.

"Tama, sino nga writer no'n?" Tanong niya ulit sa'kin.

"Si--" Naputol ako sa pagsasalita kasi naalala ko na hindi pala sinabi sa'min kung sino ang nag sulat ng story.

"'Di sinabi eh. Bawal raw" 

Pero patuloy parin kaming nahihiwagaan sa nagyayari ngayon kasi hindi kami maka paniwala na ang paaralang sinasabi sa kwanto kung saan umiikot ang buong storya ay nag eexist sa real world. I thought lahat ng mga sinusulat o mga movies di nag eexist. o baka..argh ayaw ko isipin.

—END