Proven*
Agad akong umuwi sa bahay. Hindi kailan man magagawa ni Steffy ang magsinungaling sakin.
Nakwento ni Steffy sakin na pumunta siya sa bar at nakita niya si Khaiden na may kahalikang babae.
No, I can't believe it
Masyado akong lutang. Parang ayaw kong isipin ang mga ginagawa niya.
Ilang buwan na rin na di ko nakikita si chris.
Agad tumunog yong phone ko. At alam kong si Khaiden yon.
Tinignan ko ang screen at hindi ako nagkamali.
"Hey"sabi niya sa kabilang linya.
"Hmm"walang ganang sagot ko.
Umiyak ako kanina at ayaw kong umiyak ngayon.
"Are you ok my love?" Tanong niya.
Pano kong mawala nga siya sakin?
Mawawala na ang tawa ko kapag kinikiliti niya ako, yong kilig habang kinakantahan niya ako,at ang mga halik niya sa labi ko.
Tuluyan nang tumulo ang luha ko.
"Can i hug you" yon na alng ang nasabi ko at pilit na pinapakalma ang sarili ko para di niya mahalata na umiiyak ako.
"Miss me already?" May panukso pa niyang sabi.
Wala ako sa mood para matawa o kiligin sa tukso niya. Pero ang sakit, na dati noon ko naramdaman ay ngayo'y di ko na maramdaman.
"Khaiden, let's met" yan ang huli kong bigkas bago ko patayin ang tawag.
Nawawala na ako sa sarili ko. Hindi pa nga kami isang taon na lovers pero masakit sakin.
Masakit na hindi ko man lang masabi sa kanya na nagloko ba siya?
Nagkita kami sa coffe shop malapit sa school namin.
I really miss him.
Gusto ko siyang yakapin, halikan at kwentuhan kong ano ang kaganapan doon sa probinsya. Pero wala eh, nalaman ko rin naman ang katotohanan.
"Are you ok?" Yan agad ang bungad niya sakin habang papalapit ako sa kanya.
"Yeah" tipid kong sagot at umorder ng coffee.
"How's your trip?" Tanong niya na mukhang nag-aalala .
"Fine" tipid ko ring sagot.
Nakita ko sa mukha niya ang pagkainis,alam niyang hindi ako ganito.
"What made this to you?" May inis sa boses niya kaya nagulat ako.
Ako dapat ang mainis,hindi ikaw Khaiden.
"May babae ka ba?" Straight to the point kong sabi.
Naiinis na ako ,na parang gusto kong maiyak.
"What?" May gulat at inis sa reaksiyon niya.
"Khaiden,are you cheating on me huh?" Basag na ang boses ko at agad akong tumingala sa taas para hindi tumulo yong luha ko.
Fvck Khaiden.
"What are you saying?" Galit ang boses niya kaya napaigting ako sa kinakaupuan ko.
"I want to know" may luha na sa pisngi ko.
"I can't do that, i will never do that tashia? Believe me or not? I have my work,kong about sa absent ko last week. Well, it's time to know you what's the truth, i escaped our house, Dad's house" may inis at lungkot sa reaksiyon niya.
Namumula ang mukha niya,at alam kong dahil galit na siya.
Im so sorry Khaiden.
Hindi ko alam pano ko nagawa sa kanya to?
Nagpadala ako sa hinala ko at sa sinabi ng kaibigan ko.
"Im sorry" yon na lang ang nasabi ko at lumapit siya sakin.
Ramdam ko ang halik niya sa noo ko.
" After drinking our coffees,ihahatid na kita sa bahay niyo" yon na lang ang huli kong narinig sa kanya.
May proven ba sa sinabi ni Steffy?
Taena,kaya umiiyak ako dahil sa akala ko.Wala akong magawa kundi sisihin ang sarili ko.
Kaya lang naman nagawa ni Steffy yon ay baka si Khaiden ang nakita niya. Pero sure akong hindi, hindi si Khaiden yon.Hindi si Khaiden ang nakita ni Steffy sa mga oras na yon.
YOU ARE READING
CANT GET OUT
RomanceChances? Again? Someone deserve another chances but when someone waste your chances?you may go?and forget the past. Marupok pa kasi eh?hahah joke