Doğaüstüler Koleji : Traitor Inside

14 : Kurtarıcı

...

Ava ona sıcacık içini ısıtacak bir içecek yapıp getirmişti. Ve meraklı gözlerle onu izliyordu.

Ava : Daha iyi misin?

April : Evet, şimdi çok daha güçlü hissediyorum. Ama kolyem olmadan  hala yeterince güçlü değilim.

Ava : Kolyene ne oldu?

April : Bilmiyorum. Bana verdiğinde böyleydi. Ne olduğunu öğrenemedim. Sormaya kalktığımda da vakit çoktan gelmişti.

Ava : ...

Yine Ava : April.. Bilmece gibi konuşmayı kes!

April : Thomas.

Ava : Evet.. Nolmuş Thomas 'a.

April : Okulda karşılaştım.

Ava : Dur bir dakika! NEE!?!?!?

April : Dönüşüm geçirdi. Gözlerimin önünde. Ve bana kaçmamı söyledi. Kolyeyi verip.

Ava : Ama sen güçsüzdün kaçmayı nasıl becerdin?

April : Denedim. Ama dönüşüm geçirmiş acemi bir öğrenci üzerime saldırdı.

Ava : Yara izi göremiyorum? Nasıl kurtuldun!?

April : Acemi'nin üstüne dönüşüm geçirmiş başka bir kurt atladı. Ben de o sırada gizlice sıyrılıp okuldan çıkabildim.

Ava : Peki bu kurt adamı tanıyor muyum?

April : Arkama bile bakmadan çıktığım için olanı biteni hayal meyal hatırlıyorum. Bu yüzden biraz dinlenmeye ve kafamı toparlamaya ihtiyacım var.

Ava : Nasıl istersen.

Ava April'e yatağına giderken yardımcı oldu. Sonra mutfağa gitti. Oraları bir güzel toparladı. ( sihir ile )

Ava mutfakta iken yalnız kalıp kafasını toparlamaya çalışan April de ne yaşadığını ve o kurt adamın kim olduğunu hatırlamaya çalışıyordu. Yatağa oturmuş ve üzerini yarı örtmüş şekilde..

Gözlerini kısmış ve o anı gözünde canlandırmaya çalışmıştı. Kırık kolyeyi ise bir an için bırakmamıştı. Hala elindeydi. Kendi için endişeleniyordu. Çünkü bu kolye olmadan sihirini dizginleyemez ve okuldaki birinciliğini ve öğretmenlerin gözdesi olma ilanını kaybedebilirdi. Her şeyden önemlisi de bu kolye olmadan kendini güçlü hissedemezdi. Özgüvensiz ve karamsarlık onu alıp götürürdü. Bu da kötü cadı olma özelliğini tetiklerdi. Ve bu da okul için ve kendi için hiç iyi olmazdı.

Hatırlamaya çalışırken gözüne bir şey ilişmişti. Bir nesne. Sonra puzzle'ları birleştirerek kişinin kim olduğunu çözmüştü. Ve bir hayli şaşkınlık içerisindeydi.

April : Buldum!!

Bunu öyle yüksek sesle söylemişti ki Ava korkudan sihriyle yerleştireceği tabağı yere fırlatmıştı. Konsantresi bozulunca böyle oluyor..

Ava içeriden : Heyy! Yat, dinlen! Tam da konsantre olmuştum.

April : Olayları hala öğrenmek istiyor musun?

Bunu duyan Ava her şeyi unutup derhal içeri April'in yanına geldi. Yatağının ucuna oturdu.

Ava : Nerede kalmıştık :)?

April : Konsantren bozuluyordu en son. :)

Ava : Ihm.. Dökül! ( Bunu gülerek söylemişti.)

April : Pekala. Nereden başlamamı istersin?

Ava : Az önce neden buldum diye bağırdın?

April : Beni kurtaran kişiyi buldum!