SPECTACULAR ~1 /PJM/

■7■

Öğle arasına kadar hiçbir şey olmaması ve sessiz kalması hiç hayra alamet gelmiyordu.

Yemek tepsisini alıp Micha'yı takip ediyordum.

Ayağıma bir şeyin takılmasıyla aynı zamanda yeri boylamış yemekte yüzüme bulaşmıştı.

Herkes gülerken ben sinirle yerimden kalktım. Gerizekalı Jimin'den başkası değildi anlaşılan çelme takanda oydu.

Dün ki üçlünün aksine bugün dört kişi daha eklenmişti. 

Vn: Ne Yaptığını sanıyorsun Sen!?!

Histerik bir şekilde gülmüştü.

Bileğimden tiksinircesine iki parmağıyla tutup kaldırdı.

Jm: Değerli Jungsang Koleji öğrencileri! Bu gördüğünüz küstah benim paramla okuyup bana baş kaldırıyor!

Ne parasından bahsediyor bu?

Jm: Büyükbabam kendisine acıdığı için okuluna almış ama o saygısızlık yaparak karşı geliyor!

Ağlamak istiyordum. Gerçekten bula bula benim büyükbabamın dostum dediği insan bunun büyükbabası mıymış?

Yüzümü silip dudağımın bir kenarı kıvrılarak gülmüştüm.

Vn: Ne o dünkü yediğin yumruğu sindirmen zor oldu herhalde?!

O da aynı şekilde gülmüştü.

Jm: Aa bak yemeğini yerde yerken nasıl acıktıysan artık ayakkabıma sıçratmışsın.

Bileğimden sertçe tutup beni aşağıya çekmişti.

Jm: Bak yalaman bugüne kısmetmiş.

Etraftaki insanlar hala gülerken o da onlara bakıyordu.

Ayağımı uzatıp çelme takarak düşmesini sağladım.

Etraftan çıt çıkmayınca herkesin şaşırdığını fark etmiştim.

Yerde yatan bedenin yanına gidip ayağımı üstüne koyup biraz bastırdım. Başımı eğip konuştum.

Vn: Tüh baksana benden hevesli çıktın yerleri yalamaya başladın bile.

Yemekhanedeki şaşkın bakışları arkamda bırakarak lavaboya girdim.

Aynaya baktığımda sadece yüzüme değil saçlarıma ve kıyafetlerimi de yemeğin bulaştığını gördüm.

Vn: Duş alsam iyi olacak.

Şuan fark ettim de Micha'yı hiç görmemiştim. Herhalde bir işi çıkmıştı.

Sınıfa girdiğimde kimse olmadığı için şanslı hissetsemde dolabımdan eşofmanlarımı çıkartıp aşağı kata indim.

Etrafı kontrol ettiğimde kimse yoktu. Eşofmanlarımı kabinin üstüne koyup üstümdekileri de çıkartıp yanlarına koydum.

Suyu ayarlayıp altına girerek kısa bir duş aldım.

Arkamı geri döndüğümde kıyafetlerim yoktu. Yere düşmüştür diye düşündüğümden kapının altından elimi uzatıp yoklamıştım ama  yoktu.

Vn: Tanrı benim belamı versin. OROSPU ÇOCUKLARI!

Şimdi ne yapacaktım ben telefonum sınıftaydı. Buradan da çıkamazdım.

Kapı sesi duyduğumda kabinin kilidini tuttum.

Vn: K-Kimsin?

Ses gelmeyince tekrar konuştum.