SPECTACULAR ~1 /PJM/

■31■

Bakma Vien! Bakma kızım! Gözlerin oyulsun bakma!

Tişötünü sıyırırken başımı çevirsemde gözlerim onlara itat etmek istemiyordu.

Vn: Oha six packlere bak- öhö öhöm yani şey havada ne güzel.

Ne saçmalıyorsun salak Vien? Çocuk burada hasta ateşler içinde yanıyor senin düşündüğün şeye bak.

Kafamı iki yana salladım.

Vn: Tamam Sakin ol. 1 2 3 derin nefes al derin nefes ve- göğsünün altındaki dövme mi?

Yok sıcak oldu burası. En iyisi benimde soyunmam.

Vn: Aptal kendine gel! Ne soyunması. Pis düşünceleri at Vien!

Dokunsam mı? Güzel görünüyorlar.

Vn: Tanrım beni neyle sınıyorsun?!

Yukarıya bakıp konuştuğumda cevap almayacağımı anlayıp ayağa kalktım.

Büyükbabama aldığımız mavi gömleğe baktım. Biraz bol gelirdi ama olurdu herhalde.

Bir kolundan geçirip vücudunu kendime doğru çekip kaldırdım. Vücudu bile yanıyordu.

Diğer kolunu da geçirip tekrar yatırdım.

Yırttığım diğer tişörtün yarısını da alıp ıslayarak vücuduna değdirdiğimde irkilmişti.

Pantolonu ıslaktı ama onu çıkarmaya cesaretim yoktu açıkçası.

Islanan saçlarını geriye doğru yatırdım.

Pantolonunu çıkartsa mıydım acaba?

Ama giydirebileceğim bir şey yoktu ki?

Sadece büyükanneme aldığım pembe çiçekli şalvar vardı.

İçinde Jimin'i hayal edince bi komik gelmedi değil şimdi.

Tekrar üşüdüğünü belli edercesine titrediğinde pantolonla göz göze gelmiştim.

Vn: Tanrım ne olur yarın sabah uyandığımda bütün görüntüler resetlenmiş olsun.

Jimin'e baktığımda gözlerim kapalı şekilde uyuyor olduğunu onaylayıp ellerimi kemerine yerleştirdim.

Kemeri çözdüğümde pantolunun düğmesini çözüp başımı çevirerek fermuarını aşağıya çekmiştim.

Yutkunmadan edemiyordum. O kadar utanıyordum ki yanaklarım kızarmaktan yanmıştı.

Ayakkabılarını çıkartıp tekrar kasıklarında çıkmak isteyen pantolunu bekletmeden oraya döndüm.

Vn: Hiçbir şey olmayacak.

Kalçasını biraz kaldırıp pantalonu bacaklarına indirdim.

Vn: Aferin güzel atlattın

Pantolonu çıkartıp onuda kuruması için masanın üstüne serdim.

Vn: Pembe sana yakışıyor demiştim.

Şalvarı bacaklarından geçirip yukarıya doğru çekiyordum ki elime çarpan daha doğrusu elimin çarptığı şeyle olabildiğince gözlerimi açtım.

Panikle ayağa kalkıp öksürerek arkamı döndüm.

Elimi gözümün önüne getirip yalvarır şekilde ona konuştum.

Vn: Nolur düşündüğüm şeye çarpmış olma! Aishh ne saçmalıyorum ben?!

Ben bunu hak edecek ne günah işledim acaba? Önceki hayatımda kesinlikle kötü bir insan falan olmalıydım.