SPECTACULAR ~1 /PJM/

■8■

İyi okumalar dostlarım~💜

Vote ve yorumları unutmayın ~💋

Vien'in anlatımından

Erken geldiğim için noodle bara inip büyükanneme yardım ediyordum.

Büyükbabam yanıma geldi

Jn: Kızım sipariş geldi senin götürmeni istiyorlar.

Kaşlarımı çattım.

Vn: Neden?

Jn: Bilmiyorum ki kızım sen hızlı götürüyorsun ya herhalde ondan.

Başımla onu onaylayıp üstümdeki önlüğü çıkararak tezgahın üstüne koymuştum.

...

Geldiğim apartmana bakınca otomatik olarak göz devirdim. Kesin yine uğraşacaklardı.

Neyse sabretmem gerekiyordu. En azından yarına kadar. O sarı kafaya yarın okulda gösterecektim ben rezil olmayı.

Kapıyı tıklattığımda karşıma çıkan pezevenk suratlıyı dövmek istiyordum ama kendimi tutmalıydım.

Th: İçeride ödeyeceğiz.

Acaba yine neyin peşindeydiler.

Vn: İçeriye giremem paramı verin. 36 bin won.

Elimden tutup hızla içeriye çektikten sonra kapıyı kapatmıştı. Ya sabır.

Elimi ondan kurtarıp kapının önünde beklemeye başladım.

İçeriden Jimin yavaş adımlarla eli cebinde yaklaşmıştı.

Jm: İçeriye girmezsen paranı ödeyemem.

Bu kadar ısrar ettiklerine göre bi boklar dönecekti kesin.

Sinirle paketleri göğsüne çarpıp ona uzattım. Ve içeriye adımladım.

Öğlen arası gördüğüm beş surat ve üç kız vardı.

Jungkook'la göz göze geldiğimde hiçbir şey olmamışcasına yerinden kalkıp başka bir odaya girdi.

Kollarımı önümde bağlayıp bir elimi ona uzattım.

Vn: 36 bin won.

Jm: Sende amma paragöz çıktın kızım ya.

Diğerlerine bakıp güldüğünde onlarda gülüyordu.

Jimin koltuğa oturduğunda yanında ki kızda kucağına yerleşmişti. İğrenç insalar.

Jm: Paranı alman için öncelikle hak etmen gerek öyle değil mi?

Ne saçmalıyordu bu?

Vn: Saçmalamayı kes ve parayı ver. Sizin gibi lise züppelerine harcayacak zamanım yok benim!

Kahkaha atmıştı. Diğerleride film izliyor gibi bizi izliyordu.

Jm: Onu biliyoruz canım. Büyükannen ve büyükbabanla yaşıyorsun. Annen baban senin yüzünden öldü. Ve fakirsin bu yüzden çalışmak zorundasın.

Anne mi ve baba mı nerden biliyordu? Onları ben öldürmüştüm değil mi?

Ben olmasaydım belki de belki de onlar yaşayacaktı değil mi?

Dolu gözlerle ona baktım ağlamayacaktım. Ağlamam gerekiyordu.

Jm: Aa hemen gözlerin doldu. Noldu o fakir ama gururlu ayaklarına. Sen ağlayamazsın sefil kız. Ama duygulandım ben şimdi napsak ki?