SPECTACULAR ~1 /PJM/

■30■

Vn: Büyükanne neden bu kadar erken geldik. Şaka gibi 2 saattir burada bekliyoruz.

Jw: Sus kız. Bütün indirimleri bu kadınlara mı bırakalım?

Vn: Neden ben ya neden ben Tanrım?!

Jw: Karşı gelme büyükanneye. Birazdan açılınca önden koşup kapabildiğini kap bende sebze reyonuna gidicem.

Büyükannemin işi biter bitmez alışveriş merkezinde indirim olduğu için buraya dikilmiştik.

Umarım kavgasız gürültüsüz çıkabilirdik.

Kapı açıldığında yaşlı teyzeleri ,özür dileyerek, itip koşarak kıyafetlerin olduğu bölüme geldim.

Toplayabildiğim kadarını alıp son gördüğüm gözüme takılan mavi kazağa elimi uzatmıştım ki gelmemişti.

Çekiştirmeye çalıştıkça o da beni çekiştiriyordu. Başımı kaldırıp kıyafet yığının öbür ucuna baktım.

"Kız çekiştirip durmasana ben alıcam onu"

Vn: Hanım hanım bu kazağı ilk ben gördüm.

" Aa terbiyesize bak."

'Hah' diyerek bende ağzımı açtım.

Vn: Ne terbiyesizlik yapmışım pardon?

" Sus. Birde cevap veriyor hatsiz."

Vn: Bak teyze bir kazak yüzünden kendime laf ettirmem.

" Annen baban sana hiç terbiye vermedi mi? Utanmaz kız!"

Çekiştirmeye çalıştığım kazağı anında bıraktığımda kadın popo üstü yere yapışmıştı.

Vn: Benim annem babam yok ki

Kırgın çıkan sesimle konuşmaya çalıştım.

Kadın üzgün bir şekilde bana baktığında kasiyerin olduğu yere doğru ilerledim.

Hayatımın her yerinde bu gerçek yüzüme vurulacaktı.

Yetim bir kız nasıl terbiyeli olurdu ki?

Jw: Vien. Noldu sana kızım?

Beni sarsmaya çalışan büyükannemle kendime gelip ona baktım.

Vn: H-hiç hiç bir şey olmadı. Şunları ödeyip gidelim artık. Havada karardı.

Ödemeyi yapıp dışarıya çıktığımızda yağan yağmurla Yüzümü buruşturmuştum.

Yaza giriyorduk Tanrı aşkına ne yağmuruydu bu?

Jw: Neyseki romatizmalarım sayesinde yağmur yağacağını anlayıp şemsiye aldım ikimizede.

Kocaman sırıtarak elindeki siyah şemsiyelerden birisini aldım.

Vn: Günü kurtardın yine sultanım.

Saate bakmak için telefonumu çıkardığımda 20:06'yı gösteriyordu.

Aklıma Jimin gelmişti. Dün dedikleri.

Bugün saat 4 de benimle buluşacağı aklıma geldi.

Endişeyle etrafıma bakındım. Hala bekliyor olamaz değil mi?

Hem yağmur yağıyor bu saate kadar çoktan gitmiş olmalı.

Ama neden içimdeki ses öyle demiyordu?

Jw: Vien hadi yürüsene kızım.

Vn: Büyükanne benim bir yere gitmem gerekiyor.

Jw: Kızım nereye bu saatte?