Proloog

58 4 2
                                    

A/N Dit verhaal is in 2008 geschreven over 'de toekomst'. Nu is dat inmiddels het verleden, maar hee, altijd leuk om de 'voorspellingen' van een decennium geleden te zien, toch?

Disclaimer: De personages in dit verhaal zijn gebaseerd op echte bestaande personen. Deze personen hebben geen medewerking verleend aan dit verhaal. Meningen en uitspraken gedaan door de personages in dit verhaal zijn geenszins meningen van de echte personen, maar een interpretatie van de schrijver.

Dit hoofdstuk is geschreven door Anneli

Enjoy!

------------------------------

"Goedemorgen", zei Tijl gapend, terwijl hij de eetkamer binnen kwam sloffen. Luidruchtig pakte hij een stoel en ging erop zitten, om daarna zijn badjas recht te trekken. Ruben van der Meer, Ruben Nicolai, Jeroen van Koningsbrugge, Patrick Lodiers en Horace Cohen zaten allemaal al aan tafel en begroetten de laatkomer. "Eindelijk een dag zonder camera's", zei Tijl daarna, terwijl hij zijn brood begon te smeren. De rest knikte.

Ons verhaal speelt zich af in het jaar 2017. Er is veel gebeurd in de afgelopen jaren. Het programma 'De Lama's' is definitief over en alleen een oude, trouwe fan zou nog weten wat het betekende. Ondertussen hadden de heren al vele nieuwe programma's geprobeerd en sommige waren ook succesvol geworden. Andere programma's waren wat minder, maar ze bleven doorgaan.

Dit keer waren ze met een programma bezig dat de wereld wakker moest schudden. De verschillen tussen de arme landen en rijke landen waren in 2015 in één klap vergroot. Hoewel het eerst beter leek te gaan met de Derde Wereldlanden, ging er nog meer mis met de economie en dit keer waren er geen rijke landen om ze op te vangen.

Het programma waarvoor ze hier waren zou een programma worden waar een consequent verschil tussen humor en serieusheid in zat. Ze wilden laten zien hoe gastvrij alle mensen waren, ondanks hun armoede. Ze wilde ook laten zien hoe groot de verschillen waren tussen de arme en rijke mensen op een klein stukje aarde.

De heren zaten in een appartement, niet ver buiten het centrum van Calcutta in India. Ze hadden al dagen achter elkaar gefilmd en hadden nu een rustdag. Het was ze eerder nog nooit gelukt om zo lang achter elkaar te blijven filmen. Het was meestal te heftig om gelijk te vergeten.

"Wat gaan we doen vandaag?", vroeg Horace, terwijl Tijl zijn tweede boterham aan het smeren was. Horace deed voor het eerst mee met een programma met de mannen dat ook op televisie uitgezonden zou worden en je kon gelijk zien dat ze al lange tijd een groep waren.
Een paar haalde hun schouders op en het werd weer even stil. Dat was een geluid dat ze in lange tijd niet meer gehoord hadden. Meestal was het zo luidruchtig in de stad, dat je de mensen niet eens kon horen leven.

"Zullen we een stuk gaan wandelen? Langs de rivier", opperde iemand zachtjes na een poosje stilte. Tijl keek op van zijn boterham. Hij had hem al een paar minuten in zijn handen, maar hij had er nog geen hap van genomen, hij had er alleen maar lusteloos naar gestaard. Voorzichtig plaatste hij het terug op zijn bord en knikte.

"Ja, dat vind ik wel een goed idee. Ik ga even douchen", zei hij daarna en stond op. "Tot zo", zei hij tegen de rest en liep de kamer uit, verbaasd nagekeken door vijf paar ogen.

---------------

A/N Als compensatie voor het verhaal waar ik nu echt geen tijd heb om aan verder te schrijven (Gewoon Vrienden) haal ik oude Lamaforum verhalen uit de oude doos. Dit is de eerste van de set. Hij telt ongeveer 14 hoofdstukken en ik ben van plan om ongeveer 5x per week een hoofdstuk te posten. Dus dat is weer voorlopig wat leesvoer voor jullie :)

Lamaforum Golden Oldies: Het RavijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu