𝗗𝗶𝗸𝗸𝗮𝘁: 𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗩𝗮𝗿!

Yirmi yedinci Bölüm

İyi Okumalar!

•••

Hala şokla suratlarına bakmakla meşguldük.

"Ne işiniz va-" diyemeden halam çığlığı basmıştı "Sizin bu yüzünüzün hali ne?!" Hızla yanımıza gelerek ikimize birden sarıldı.

"Ne oldu size? Şu hale bakın!"

Ne olsun hala, dayak yedik işte.

"Tiplere bak, dayak mı yediniz lan?" Dedi Kuzey.

Dördümüzünde tam bir dördüz gibi olduğunu söylemiş miydim? Kuzey ve Güney ikizleri tam olarak Toprak ve bendik. Belki de 4 yıl beraber yaşayıp büyümenin verdiği alışkanlıklar vardı ama kafa yapılarımız, düşüncelerimiz aynıydı.

Eskiden aynı anda konuşan dört robot gibiydik.

"Süprizimi beğendin mi?" Diye sordu Poyraz abim. Onlar ne ara gelmişti? Kafamı salladım. "Tabiki de Evet! İyi ki geldiniz hala." Diyerek kollarımı sıkıca halama sardım.

En son görüşmemiz üzerinden yıllar geçmişti.

"Oy nasıl özelmişim canım kızımı. Poyraz arayıp ısrar etmese senin bu eniştenin bizi getireceği yok." Halamdan ayrılarak kötü kötü enişteme baktım.

"Demek öyle enişte bey. Yazdım bunu kenara haberin olsun." Gülerek yanaklarımı sıktı "Alınma kız hemen. Biz yazın gelecektik zaten. Hem sen ne kadar büyümüşsün gel bakayım buraya..." diyerek elimden tutup olduğum yerde çevirdi.

"Bakıyorum da hala çirkiniz." Gülerek koluna vurdum hafifçe "Bakıyorum da sende hala sinir bozucusun." Kahkaha atarak kollarını etrafıma sardı "Seni kızdırmayı bile özlemişim. Eskisi gibi arka bahçe de yapar mıyız bir maç?"

Gözlerimi büyüterek heyecanla kafamı salladım "Evet! Evet!"

Eskiden evdeki erkek çocuk sayısı kızdan fazla olduğu için bizim arka bahçemizi bir futbol sahası gibi tasarlamıştık. Bol bol maçlar yapıyorduk orada. O kadar eğlenceli geçerdi ki o günler... çok özlemiştim.

Enişteme sarılmayı keserek geri çekildim. Halam ve o, Toprağa yönelirken ben sırıtarak ikizlere döndüm.

"İkizler?"

Sırttı onlarda "Yaprak?"

"Sonunda!" Diye bağırarak ikisinin üzerine zıplayıp boyunlarına sarıldım. Neyse ki yere yapışmadan önce tutmuşlardı.

"Ulan daha fazla gelemeseydik, Güney'le buraya kaçacaktık." Dedi Kuzeyciğim. Kollarını belime sararak sıkıca sarıldı.

Kaşlarımı çatarak suratına baktım "Kaçsaydın o zaman, hayırsız. Sekiz yıl oldu sekiz! İnsan bir der en sevdiğim çilekeş kuzenim oralarda tek başına neler yapıyor diye!"

Gittikleri gün o kadar ağlamıştım ki, gözyaşlarımı toplasak bahçedeki havuzu doldururdu herhalde.

Gülerek yanaklarımı öptü "Çilekeş mi? Hadi lan oradan. Asıl çilekeş biziz kızım. Gittikten sonra Aslı sultan bize sardı. Burnumuzdan getirdi burnumuzdan."

Valla halamdan her şeyi beklerim. Sağlam kadındı. Yılanı deliğinden çıkartacak türdendi.

Sırıtarak omuzlarımı silktim "Beni alakadar etmiyor." Gözlerini kısrak bana baktı "Hala aynı hainliğe hala aynı cadılığa devam diyorsun yani?"