3 kıskanç abi ve ultra sinir bozucu 1 ikize sahipseniz hayatınız ne normal seviyedir ne de kalbiniz aşkın kapılarına açıktır.
Yaprak Çağlayan tam olarak bu hayatın ana merkezindeyken, okulunun değişmesiyle çat kapı hayatına giren yeni insanlar, isi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Poyraz Çağlayan 👆🏻 ( Are you lost baby girl? )
•••
"Ergen pezevenkler, ulan ben sizin yolunuzu yordamınızı sik-..."
"Ediz! Kes artık kızın bilinç altını katlettin." Diyerek Ediz abimi susturmuştu beyazlı prens rüzgarcığım.
Ah, benim düşünceli kekim bir bilsen benim bu masumluğu bellenmiş kulaklarım ne sövüşlere, ne küfürlere, ne beddulara şahit oldu...
Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırarak, elimde ki kremle toprağın gözünü sıvamaya devam ettim.
Poyraz abimlere, toprağın yüzüne yanlışlıkla kafa attığımı açıklamaya çalışırken ne kadar da usta bir yalancı olarak şifrelerimi değiştirdiğimi saklamaya çalışsam da rüzgar abim her zaman ki zekiliğini konuşturarak neden telaşla toprağın üzerine atladığımı ve kafayı gömdüğümü sorgulamıştı.
Ben de o an abilerden asla duyulmaması gereken en tehlikeli soruyu 'senin sevgilin mi var?' sorusunu duymuş gibi gereksiz bir telaşla elim ayağıma dolaşmış, aklıma ilk gelen şeyi yani 'toprağın yüzünde tarantula vardı da onu öldürmek için atlamıştım' demiştim.
Kesinlikle yüzyılın en salağı ben olmalıydım... Tabiki de yememişlerdi. Hatta o kadar saçmalamıştım ki telaşımdan bile kabak gibi belli oluyordu yalan söylediğim.
En sonun da toprak bana 'tam bir umutsuz vakasın' bakışlarından atarak, kafa atmamın intikamımı almak istermiş gibi zevkten dört köşe bir halde şifrelerimi değiştirdiğimi abarta abarta anlatmıştı.
Poyraz abimden böyle gereksiz bir şeyden dolayı toprağa yanlışlıkla da olsa kafa atmamdan dolayı ve yalan söylediğim için bir on dakika falan azar işitmiştim. Ama bana olan zaafını kullanarak tam bir cici kıza dönüşmüş, birkaç öpücük ve güzel sözle işi halletmiştim.
Tabi arada şifreleri değiştirdiğimi de unutmuştu. Ya da zaten ediz abimin ağzımdan girip burnumdan çıkarak o şifreleri öğreneceğini bildiği için takmamıştı.
Açıkcası ikinci seçecek daha olasılıklıydı çünkü şu an tam olarak o sahnenin içerisindeydik. Tabiki de çakal ediz, beni 2 gün sonra olacak maça götürmemekle tehdit ederek çok kolay bir şekilde şifrelerimi öğrenmişti.
Maalesef ki şeytani düşüncelerim benden daha old olan Ediz abim tarafından sürekli gol yiyordu. Bu hayatta ki tek rakibim sanırım ediz abimdi...
Ayrıca bir daha değiştirmemem için de bütün sosyal medya hesaplarıma benim bilmediğim bir şifre koymuştu. Şimdide bana mesaj atan insanlara sövüyordu. Ne kadar hoş...
Bende toprağı zorla koltuğa yatırmış poyraz abimin verdiği kremi gözünün çevresine sürüyor bir yandan da onun whatsapp'dan Çınar'larla olan grupta ki konuşmalarını okuyordum.
