•~• Ryoumen Sukuna Fanmade •~•
•••
Sukuna yıllar önce sevdiği kadına verdiği kolyeye baktı. Kolyeyi takan kadından alamıyordu gözlerini...
O değildi.. yıllar önceki sevdiği kadın değildi fakat ona çok benziyordu. Saç rengi, göz rengi, ten rengi, kok...
Herkese selamlar... Açıklamada da belirttiğim gibi Jujutsu Kaisen animesinde Ryomen Sukuna'nın geçmişini yazacağım. Geçmişini bilmediğim bir karakteri yazacağım için tamamen benim kurgum olacak. Anime ve mangadan bağımsız olacak yani. Şimdiden okuyanlara teşekkürler...💕
•~•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şunu şöyle bırakayım, önce düşün ondan sonra başlayın bölüme...
•~•
Geceyi tek kelimeyle tanımlayacak olsanız bu ne olurdu?
Karanlık?
Hmm eminim herkesin cevabı bu olurdu... karanlık...
Ama Sukuna geceyi tek bir kelimeyle tanımlayacak olsa 'Gizem' derdi. Ona göre gecenin karanlığı, sadece gizemin aracısıydı o kadar. Çünkü gece olunca karanlık belirir ve bu karanlık bütün gizemlere davetiye çıkartırdı en azından Sukuna böyle düşünüyordu. 'Karanlığın olduğu yerde gizemleri açığa çıkartmak aydınlığın görevidir.' derlerdi. Öyleydi belki de. Yaşadığı şehrin üzerine çökmüş karanlık belki de ilk defa bu kadar güzel görünüyordu gözüne. Bazı insanlar her ne kadar karanlıktan korksa da onun için işler biraz daha farklıydı.
Okulun çatısında uzanmış gökyüzünü seyrediyordu. Havada bir tane bile yıldız yoktu ay doğru düzgün görünmüyordu bile. Bu gece yağmur yağabilirdi. Sıkıntıyla nefesini bırakırken gözlerini kapattı. O sırada ekibinden bir sahir onu arıyordu. En sonunda çatıda Sukuna'yı bulduğunda gergince nefesini bırakarak yanına ilerledi.
"Sonunda buldum seni!" diye bağırarak yanına kurulan kişiyi görmezden gelmeye çalıştı Sukuna. Ona göre takım arkadaşları baş belasıydı. Birlikte gittikleri görevlerde lanetleri arındırmakla uğraşırken bir yandan da ona ayak bağı olan arkadaşlarını koruyordu. Tek başına halledebileceği görevlere neden ona yardımı dokunamayacak insanlarla gitmek zorundaydı? "Burada ne yapıyorsun böyle?" diye ardı ardına sorular sıralamaya başlayan birini görmezden gelemezdiniz. Sıkıntıyla bir nefes daha verdi Sukuna. Anlaşılan bu gece de kafa dinleyemeyeceğim diye düşündü içinden.
"Neden buradasın neden beni arıyordun?" dedi Sukuna gözlerini açıp ona bakma gereği duymadan.
"Neden mi? Çünkü seni merak ettik..." dedi gergince. Raize belli etmemeye çalışsa da Sukuna'dan korkuyordu. Uzun zamandır Sukuna'yı tanıyordu fakat değiştiğini hissediyordu. Bu da ister istemez onu tedirgin ediyordu. Nedenini bilmiyordu ama ona göre Sukuna'nın bakışlarında bir şeytanın bakışları vardı. Onunla iki saniye bile göz göze kalsanız kendinizle gurur duymalıydınız. Sukuna'yı tanısa da şu an bile onunla konuşmak ona zor geliyordu. Onu tanımayan biri onunla göz göze kalmak değil onunla iki çift laf etse bu Raize için takdir edilesi bir durumdu.
"Neden?" dedi Sukuna ruhsuz sesiyle.
"Hmm çünkü biz arkadaşız... yani öyleyiz değil mi?" dedi Raize.
