•~• Ryoumen Sukuna Fanmade •~•
•••
Sukuna yıllar önce sevdiği kadına verdiği kolyeye baktı. Kolyeyi takan kadından alamıyordu gözlerini...
O değildi.. yıllar önceki sevdiği kadın değildi fakat ona çok benziyordu. Saç rengi, göz rengi, ten rengi, kok...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlar... oylayıp bölüme başlayın lütfen🥲
•~•
Karanlık. Her yer çok karanlık... Hayır. Işık var. Küçük bir ışık.
Nefes alamıyormuş gibiydi Asami. Sanki bataklığa batmış oradan çıkamıyormuş gibi. Daha sonra ona uzanan bir el gördü. Onu battığı yerden kurtarmak ister gibi uzanıyordu o el ona. O da uzattı elini sıkıca tuttu. Sanki bırakmak istemiyormuş gibi tuttu. Fakat bu hissi tanıyordu. Önceden de tutmuştu bu eli. Önceden de sahip olmuştu bu hisse.
Gülümsedi Asami.
'Doğru ya... o zamankiyle aynı.' dedi. 'Beni hep kurtarıp duruyor.' derken hala gülümsüyordu. Hala tutmakta olduğu eli daha da sıktı. Sanki gevşetse ellerinin arasından kayacaktı. Korktu. İstemiyordu onu bırakmak.
Ne olduğunu anlamadan elinin üzerinde bir çizik oluştu. Asami'nin gözleri korkuyla büyürken elinin üzerinden akan kan her yere bulaşmıştı çoktan. Canı acıyordu. Elini tutan el onu bırakacakken canının acısına rağmen tekrar tuttu.
'Hayır... bırakma." dedi. Elinden hala kan akmaya devam ederken elini tutan kişi onu bırakmış ve ortadan kaybolmuştu. Asami korkuyla etrafına bakarken ışık yayılmaya başladı.
Canının acısıyla gözlerini açtı Asami. Rüya görmüştü. Elindeki sızının sebebini merak ederken yerinden doğruldu. Elindeki iki çiziği de Yuna yapmıştı. Çok fazla kanamasa da sızlıyordu. Yuna yattığı yerden ona bakarken Asami ona sadece kızmıştı. Çattığı kaşlarının ardından bakarak konuştu.
"Neden çizdin ki şimdi beni. Uyuyordum ben." Yuna tepki vermeden ona bakmayı sürdürdü. Odasının kapısı tıklatıldı. İçini kaplayan tedirginlikle kapıya baktı. Nedense o rüyadan sonra kendini kötü hissetmeye başladı.
"Asami uyandın mı?" Sora'nın ona seslendiğini duyduğunda bir parça rahatlamıştı.
"Evet Sora uyandım." dedi Asami yatağından kalkarken. Sora içeri girmiş ve gözleri Yuna'ya kaymıştı. Rahat bir nefes verirken Asami'ye döndü.
"İyisin değil mi?"
"Evet iyiyim."
"Kahvaltı yapıyoruz sen de gel. Dışarıda bekliyorum." dedi ve dışarı çıktı. Asami hızlıca üzerini giydikten sonra Yuna'ya döndü.
"Sen burada bekle. Sana da yemek getireceğim. Tamam mı?" dedi ve dışarı çıktı.
Kısa süre sonra Sora ile birlikte masadaki yerlerini aldılar.
