•~• Ryoumen Sukuna Fanmade •~•
•••
Sukuna yıllar önce sevdiği kadına verdiği kolyeye baktı. Kolyeyi takan kadından alamıyordu gözlerini...
O değildi.. yıllar önceki sevdiği kadın değildi fakat ona çok benziyordu. Saç rengi, göz rengi, ten rengi, kok...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💍💕💖👑🥵🤤🖤
•~•
Hayat garipti. Ne olacağını bilmeden yaşıyorduk. Yaşamak için yaşıyorduk. Önceden ölmek için her şeyini vermeye hazır olan kız şimdi dünyanın en mutlu insanı gibiydi sanki. Bir günde ne değişmişti de böyle olmuştu? Garipti.
Çimlere oturmuş, dizlerini kendine çekerek ve ellerini etrafından dolayarak hemen yanında yatmakta olan çocuğa baktı Asami. Rüzgar hala şiddetle esintisini sürdürürken Sukuna kendine rahatça oturabileceği bir alan seçmiş ve kendini yere bırakmıştı. Onu takip eden Asami de yanına oturmuş ve bu esen havanın tadını çıkartıyordu. Sukuna ellerini başının arkasına yerleştirmiş ve çimlere doğru uzanarak rahat bir pozisyon almıştı kendine. Asami hemen yanındaki görüntüye sanki bir sanat eseriymiş gibi bakıyordu. En sonunda ona kendini fazla kaptırdığını anlayarak boğazını temizledi ve ona soru sordu.
"Siz sahirlerlin yapacak hiçbir işi yok mu? Gününüzü böyle yan gelip yatarak mı geçiriyorsunuz?" dediğinde Sukuna kapalı olan gözlerini hafifçe araladı ve ona baktı.
"Henüz bize verilen bir görev yok. Yani bir sakıncası da yok." dedi. Daha sonra başını tamamen ona çevirerek konuştu. "Ayrıca sen neden hala buradasın? Diğerlerinin yanına dön." Asami gözlerini ondan kaçırdı.
"İstemiyorum." Asami diğer yanından gelen mırıltı sesiyle o tarafa döndü. Sapsarı tüylere, mavi gözlere sahip olan çok güzel bir kediydi. Asami gülümseyerek ona elini uzattı. Kedi başta irkilse de sonradan ona yaklaştı ve kendini sevdirmeye başladı. Asmi onu sevdikten sonra kucağına aldı ve biraz da o şekilde sevdi. O kediyi severken başını Sukuna'ya çevirdi. Onun da ikisini izlediğini farkettiğinde nedensizce utanmasına mani olamadı. Nefes alışverişleri düzensizleşirken kediyi seven eli de hafifçe titredi. Bu kadar heyecan çok fazlaydı.
"En güçlü kişi olacağını söylemiştin. Öyle değil mi? Zaten güçlü biri değil misin? Neden bunun için uğraşıyorsun?" Tamamiyle heyecanından kurtulmaya yönelik sorduğu bir soruydu. Sukuna'nın gözleri bir süre onda oyalandıktan sonra başını gök yüzüne çevirdi ve konuşmaya başladı.
"En tepeyi hedeflemeyenler, hayallerini hep alçak bir yerde tutanlar başarısız olmaya mahkumdur. Daha da güçlü olacağım." Sukuna'nın sözleri Asami'yi her defasında daha çok soru sormaya itiyordu. Hala elindeki kediyi severken Sukuna gibi yere uzandı. Upuzun saçları çimlere yayılırken karnında yatan kediyi sevmeye devam etti.
"Önceden... ailemle birlikte yaşarken, bir hayalim yoktu. Sadece yaşıyordum. Ne için yaşadığımı bilmeden. Fakat şimdi bir hayalim var." dedi gülümserken. Sukuna ona doğru döndü. Merak ediyordu ama... aması vardı. "Bu daha çok bir dilek gibi. Bu yüzden söyle diye ısrar etme çünkü eğer söylersem gerçek olmaz." dediğinde Sukuna kaşlarını çattı. İşte şimdi daha çok merak etmişti.
