Bana Balım Demek İster Misin? [TAMAMLANDI]

|26|

Herkes hazırsa başlayalım? :)

♥♥♥

-Ali Uzun-

Ali'den

Sekiz ocağın üzerinden 15 gün geçmişti, kar tatilinin üçüncü gününde aynı zamanda ilk pazartesisindeydik. Üzerimde montum, bir elimde kahvem diğer elimde sigaramla Rüya'nın camını gören balkonda ayakta dikilip yağan karı izliyordum. Gözlerim lapa lapa yağan kardayken aklım farklı yerdeydi.

Sekiz ocaktan bir hafta sonra Rüya bize akşam yemeğine gelmişti. O akşamki utangaç ve çekingen hareketleri gözümün önüne geldiğinde ufacık bir tebessüm yere düşen kar taneleri gibi dudağıma konuşlanmıştı.

Bu geçen 15 günde ona önerdiğim dizinin ilk sezonunu bitirmişti. Bir gece ansızın beni arayıp "İkinci sezonda ne olacak çabuk anlat, bu nasıl sezon finaliydi ya! Ağlamaktan içim çıktı," Diyerek isyan ettiğinde onu sakinleştirmek adına bir hayli uğraşmıştım. Rüya okuduğu kitaplardaki, izlediği filmler ve dizilerdeki karakterlerle duygusal bir bağ kuruyordu ve bu bağ karakterler ağladığında onu ağlatıyor, sevindiklerindeyse mutluluktan havalara uçuruyordu.

Aylardır buradaydım ve neredeyse bütün günlerim Rüya ile geçiyordu. Onun hakkında bir hayli bilgi edinmiştim ve bu bilgiler geri alınamaz bir şekilde hafızama işlemişti. Balkon boyunca yürüyüp Rüya'nın odasını gören köşede durduğumda kafamı eğip camına vuran kar tanelerini izlemeye koyuldum.

Ona karşı ne hissettiğimi biliyordum. Onunla konuşurken veya ona bakarken diğer arkadaşlarıma verdiğim tepkileri veremiyordum. Ona, diğer arkadaşlarıma karşı sergilediğim tavırları sergileyemiyordum. Mesela geceleri uyumak için yatağıma girdiğimde hiçbir arkadaşımın tebessümünü hatırlamıyordum oysa Rüya'nın gülüşü dişlerimi fırçalarken, uyurken, yemek yerken ve bunun gibi olağan durumlarda ansızın aklıma düşüyordu.

Bana ne olduğunu ve ne hissettiğimi biliyordum çünkü aynı duyguları daha önce defalarca yaşamıştım. Ben, her gün bir önceki günden daha fazla olacak bir biçimde Rüya'ya karşı çekiliyordum.

Kendime, Hayır Rüya'ya karşı çekilmiyorum veya hayır, onun diğer arkadaşlarımdan hiçbir farkı yok. Diyerek kendimi kandırmaya çalışmayacaktım. Kaldı ki ben kendimi kandırsam da aklımı buna inandırsam da kalbimden geçen hisler bâki kalacaktı. Evet, ben komşu kızımdan hoşlanıyordum. Biten sigara izmaritini balkon masasındaki küllüğe bastırıp deliğinden aşağı yuvarladım ve kapıyı aralayıp içeri girdim ve odama doğru yürümeye başladım.

Ondan ne zaman hoşlanmaya başladığımı bilmiyordum, aslına bakarsanız ne zaman hoşlanmaya başladığımla da ilgilenmiyordum zira bana göre birinden hoşlanmaya başladığımız zamanı bilmemizin imkânı yoktu. Durup dururken tamam, şimdi yoğunlaştım ve artık x kişisinden hoşlanmaya başladım diyemezdik kaldı ki diyebilseydik bile bunun adı hoşlanmak olmazdı. Bu duygu bir anda ansızın gelir ve sizi kalbinizin ortasından kıskıvrak yakalardı ve siz bu duyguya yem olana kadar hangi yolda olduğunuzun farkına bile varamazdınız.