Bana Balım Demek İster Misin? [TAMAMLANDI]

|31|

Herkes hazırsa başlayalım? :)

♥♥♥

-Rüya Balım Çınar-

Ali'den

Önümdeki biyoloji kitabını kelime altı çizme bahanesiyle hunharca boyarken bana seslenen Rüya ile başımı kaldırdım. Kaldırdığım kaşlarımla "Efendim?" dediğimde zalimin kızı bir anda "Sen benden mi hoşlanıyorsun?" demişti.

Elimdeki kalemi bıraktığımda yutkunarak gözlerimi kaçırdım. Yanlış anlamayın anladığı için böyle davranmıyordum aslına bakarsanız son zamanlarda onu etkilemeye çalışıyordum. Küçük iltifatlar, güzel jestler... Kafamdaki plan onun da benden hoşlanmasını sağlamaktı, sanırım ipin ucunu fazla kaçırmıştım ki enselenmiştim.

Aslında derdim enselenmekle de değildi, derdim sorduğu sorunun cevabına verebileceği tepkilerdi. Belki rahatsız olmuştu ve bu durumu durdurmam için uyaracaktı bu yüzden evet demem sorun yaratabilirdi. Belki çabalarım işe yaramıştı ve benden hoşlanmıştı bu durumda da hayır demem sakıncalıydı. İki cevapta tehlike arz ediyordu.

"Cevap bekliyorum?" dediğinde onun gibi çamura yatmaya çalışarak "Ne duymak istersin?" dedim.

"Gerçekleri?" dediğinde köşeye sıkıştığımı hissetmiştim. Buradan kaçacak bir yerim yoktu ve dahası bugün bu soruya cevap vermek zorundaydım. "Balkona çıkalım mı?" dediğimde hem zaman kazanmaya hem de cesaret toplamaya çalışıyordum.

Beni kırmayıp ayaklanan Rüya ile evlerinin balkonuna çıktığımızda babasına selam bile verememiştim. Yaktığım sigaranın dumanı dudaklarımdan ciğerime intikal ettiğinde soğuk havanında etkisiyle bütün alıcılarım açılmıştı.

"Evet," Diyerek cevap beklediğini belli eden Rüya ile gerildim, çok az bir cesarete ihtiyacım vardı. Bunu yapabileceğimi biliyordum sadece...

Düşünmeme izin vermeksizin "Evet, senden hoşlanıyorum," Dediğimde yüreğimden kalkan yükün haddi hesabı yoktu. İçimde birikmekten dağa dönüşen duyguların tümü küçük, kısa bir cümleyle buharlaşmıştı.

Bir sorunum vardı, duygularımın yok olmasından ortaya çıkan boşluk aniden endişeyle dolmuştu. Reddedilme endişesi içimi kemirmeye başladığında "Sen, sen benden hoşlanıyor musun?" diye sormuştum.

Rüyanın yüzünden hiçbir şey okunamazken terlemeye başlamıştım, şubat ayının soğuk bir akşamında ben açık havada terliyordum. Zaman ağır çekimde akarken "Rüya?" diye seslenmiştim. Cevap ver yoksa kendimi balkondan atmak suretiyle bu evden gideceğim.

Bakışları benden yana dönmek yerine karşı apartmana çevrilmesiyle ellerimi balkon korkuluğuna yaslayarak eğildim. Küçük bir cümle istemiştim, evet veya hayır bu bile yetecekti fakat kalbime kastı olan rüya kız kesinlikle hiçbir şey söylemiyordu.