Venom of the New Era (Season 1)

CHAPTER 19

Chapter 19
Enigma

If I am sane at the very moment. I could have killed him for saying those words. So... my question is. What venom he had cast unto me? That it made me numb yet heart pounding rapidly. What is he...

My lips flinch when I found him inches apart from me. The desiring moon was in between our space. And he close it... by raising my chin with his bare finger. I followed his very direction... like I was the one who is bewitched.

"Sa sobrang ganda mo... ang sarap mong kagatin," bulong niya.

What?

What again?

What... the... hell...

I woke up from the hallowed mind when I saw him travelling to my bare neck. I can feel his breath in my skin...! I move quickly and punch him in the chest. I showed him my unhappy face. He can't do it... I won't ever. I know he's just playing with me.

"Don't you dare." I pointed the dagger at him. He raise his hand, chuckling at my threat.

"Chillax, I won't okay? I was just messing around... because the moon looks perfect tonight... for you and I." I didn't let him drive me again in his playful phrases.

"I won't fall for you, again."

"Ano ba 'yan! Ang daya mo! Ako nga paulit-ulit na nahuhulog sa'yo! Tapos 'di mo ko sinasalo. Ansakit mommy!" Ang mapaglaro niya. Nakakairita. Gusto ko pa itong gantihan, sa mga pang-aasar niyang tinanim saaking utak na nagliligalig parin doon— no... no. I'm not affected at all. Not even a little bit...

I have a mission. Right. Nag-iintay saakin sila Zenaida. At si Gerrie, nandoon sa baba at nag-aalala saakin. Kailangan ko agad matapos ito. At wala kang panahon sa palaro niya. Bumalik ang blanko kong mukha. Tumulak ako sa direksyon ng elevator.

"Uy! Saan ka pupunta! Vira naman eh! Parang 'di mabiro! Mommy 'wag mo 'kong iwan!" Sinabayan niya ako ng lakad, nakasandal ang ulo niya sa magkasiklop na kamay sa likuran.

'Di ko siya binalingan, huminto ako sa tapat ng elevator at pinagpipindot ang button, ngunit walang nangyare, gusto ko nalang itong saksakin sa inis.

"Di talaga 'yan gagana. Hawak nila Wendell ang operating room." Hinarap ko siya. Base sa itsura niyang kampante...

"May alam kaba sa plano nila? Alam mo 'to simula umpisa?"

"Uy! Mapagbintang 'to. Judger ka!"

"Radzyn..."

Kinagat niya ang kamay niya, nagpipigil. "Shet, bigkas mo palang ng pangalan ko kinikilig na ako!"

"Tingin mo ba nakikipagburuan ako?" Nagsimula nanamang tumaas ang altapresyon ko dito. "May buhay na nasa loob ng palarong ito. At gusto lang nilang magsaya, tapos ito pa ang madadatnan nila. Kaya pwede ba? Tumulong ka." Ngumuso siya na larang napagalitan.

"Ambad mo mommy. Ansakit! Kulang nalang palo sa pwet, katunog kana talaga ng nanay ko. But anyways, gusto mong pumalo sa pwet ko?" Nagdiin ang hawak ko sa patalim nang tumalikod ito at ituro ang pwetan niya. "Bilis na! Malambot 'yan! At matambo— putcha naman Vira!" Agad siyang lumayo nang ipakita kong sasaksakin ko ito. Hinihingal siyang nagpaypay ng mukha. "Ang gago mo, alam mo 'yon? Pwet ko 'yon eh! Bakit mo titirahin?!"

"Di na ako nakikipagbiruan... sabihin mo saakin ang alam mo."

"Kiss muna." Nakipagtitugan ako sakan'ya saka Ito tumawa. "Sweetheart, you're tempting me more! Bala ka... tayong dalawa lang ang nandito. Makakagat kita anytime."

I pursed my lips. "Wag mo na akong sundan, lalakad ako ng akin." Bumalik ako sa direksyon ng dilim. Imposible naman kasing walang daan dito, hahanapin ko ang fire exit. O kaya baka nandito din sila Zenaida.