Venom of the New Era (Season 1)

CHAPTER 24

Chapter 24
Euphoria

"Ang bilis..." Kaysa magtraining, karamihan ay natulala lang sa sulok ng silid. Bulungan at buntong hininga nila ang nanalagi sa buong silid, dagdag mo 'yong mabigat na atmospira dito.

'Di pa nila tuluyang napoproseso na pagsapit bukang liwayway ay ihahatid na kami sa kampo ng Euphoria. Isang panibagong mundo ang naghihintay saamin doon. Habang naghahasa ng patalim, inisip ko din na...

Anong klaseng patakaran ang namamayagpag doon, at isa pa, paano na kami pag nagkataon? 17 na nga lang ang Gredormans... paano pa kami makakalaban sa ranggo ng taga-Euphoria? Anong klaseng tao sila? Sino-sino?

Pinikit ko ang aking mata dahil nadadama ko lang ang pagtibok nito. Nauhaw ako, 'di na ako nagpaalam kina Neddie na nasa illusion room, nagtungo ako sa diner hall at nakakuha ng tubig.

Balak ko nalang magtungo saaking silid nang pumasok sa isip ko ang garden. Bumaliko ang aking leeg para magdesisyon, wala din naman akong gagawin. Tingin ko, nagugutom din ang dibdib kong makalanghap ng sariwang hangin.

Pumihit ako patungo doon. Mabuti naman at walang tao. Ang aliwalas. Natigilan ako nang makitang, puno pala ng pulang rosas ang garden, tuwing gabi ako dito noon nagtutungo kaya 'di ko napansin, papalubog palang ang araw kaya nakadagdag ito sa mapang-akit na aura ng lugar. Tutal wala naman akong ginagawa dito ay nilibot ko ang bawat bush.

Tulad ng karaniwang babae ay naaakit din ako sa bulaklak. Pinadaan ko ang aking kamay sa mga rosas, tumigil ito nang mahaplos ko ang isang mayabong na rosas. Inaral ko ito bago pitasin. Kusa kong inamoy, napapikit nalang ako sa halimuyak.

Oh, how I died that moment.

"Do you know how I glorify my beautiful name?" I open my eyes from his voice. Radzyn is heading my way. Walking like a polite guy, hands on his back and studying me. What a timing. "But sweetheart, seeing you here... makes my knees bend automatically."

Nilaro ko ang petal at tinuon ang paningin sa papalubog na araw na magtatago muli sa metal na pader sa palibot ng Carzuela. "What do you need?" I ask unshaken by his words... I can't.

"Can you be mine?"

"I am my own mark," I snap, he raise his shoulder in surrender. He stayed at my side a meter away.

"But what if I gift you a hickey?" Natikom ang bibig niya nang simulan kong pitasin ang rosas.

"Is your business about your words last night?" Inisip niya ito at napapitik ng daliri.

"Ah oo nga pala! Ano? Pinagkatiwalaan mo naba akong kaya ko ding maging loyal sa'yo?" His eyes shimmer due to its refraction from the golden ray of the sunset. "Tell me, am I trustworthy now? That I can drank a whole glass of a snake's venom for you? Did I make your heart flattered, Vira?" Tinigil ko ang pagpitas sa rosas. Iniwasan kong salubungin ang tingin niya.

"What if you did?" It made the warm breeze cold. He stop slaying me with lyrics. I met his gaze. "What if I do trust you now, Radzyn-from-nowhere?"

He blink an eye, loosing his scripted words. "Ahm..." I move near him, face an inch away. Still coldness painted in my eyes, now I am dead serious.

"What if I do believe you." I stop for a moment, analyzing his eyes. "But, what will it gain me? Where's my advantage? What could you offer me for me to do the same thing with you."

"You're asking for an exchange?" He grin, I nodded.

"If you don't have any. We're good for nothing."

"Atleast we have us against the world, right?"

"Are you pointing you'll bring me danger?" I ask. Now his playful and peculiar face one showed up. That's a bad news. I am about to depart when his right hand grip my waist, I didn't prepared for it, that's why my hand layed at his chest for space, I look at him upward. I didn't expect that he'll do something more shivering to my nerves.