Osmanlı Şifresi

2.Sezon 8.Bölüm: Mazi Mazide mi Kaldı? Birinci Kısım

Halis altı yaşındayken anası ince hastalığa yakalanmıştı. Günlerce haftalarca hasta yattıktan sonra Hakk’ın rahmetine kavuşmuştu. Halis babasıyla büyümüş, medresede eğitim görmüş ve hattat olup Hüsnü Efendi’nin çalışanı olmuştu.

Halis iyice büyüyüp yirmili yaşlarının başında, babası çok yaşlanmıştı ve bir ayağı çukurdaydı. Babası ölüm döşeğindeyken ona ahşap bir kutuyu miras bırakmıştı. Bu kutuyu darda kaldığı bir zaman açmasını söylemişti. Ardından o da vefat etmişti.

Halis babasını da kaybettikten sonra daha da içine kapanmıştı. Babasının yasını tuttuktan bir iki yıl sonra eski haline dönebilmiş, çalışmalarına başlamıştı. Bir çok kitap kopyalamış, insanları hayran bırakan çizimler yapmıştı. Çoğaltacağı yeni kitap olan Konstantiniyye’nin Yedi Gümüş de başına bin bir türlü iş açmıştı…

* * *

Yasin çeşmenin arkasından bakıyordu. Vedat yanında biriyle eve girmişti. Beklediği an gelmiş miydi? Belki de bunu yapmasa daha iyi olacaktı. Ama hayır! Ammar’ın ölümü karşılıksız kalamazdı. Vedat evde tek kaldığı an harekete geçmeliydi.

* * *

Vedat gümüş aynayı temizleyip masasının üstüne koydu. Geriye dört gümüş kalmıştı…

Halis elini yüzünü temizledikten sonra yanına geldi. “Ben bir çarşıya gideyim.” Dedi. Vedat evde kalacağını söyledi. Halis hançerini kuşağının içine saklayıp, evin anahtarını  aldıktan sonra çıktı.

Yasin, evden birisinin çıkışını gördü. Kim olduğunu tam göremiyordu ama Vedat olmadığından emindi. Vakit gelmişti. Halis evden uzaklaştıktan sonra eli bıçağında Vedat’ın evine doğru yürüdü. Kapının önüne geldiğinde etrafa bakındı. Kimse yoktu. Kapıyı tık tıkladı.

Vedat şaşırdı. Halis mi gelmişti? Yok daha yeni çıkmıştı. Belki de komşulardan biri yemek getirmek için gelmişti. Kapıyı açtı. Karşısında Yasin’i görünce taş kesildi.

-Sen…

-Evet ben, dedi Yasin bıçağını çıkartıp Vedat’ı evin içine iterek. Kapıyı ayağıyla kapadı sertçe. Vedat’ı duvara mıhladı. Vedat’ın gözleri şaşkınlık ve korkudan büyümüştü.

-Sen yaşıyorsun!

-Emellerine ulaşamadın Vedat. Ammar senin yüzünden öldü ama ben yaşıyorum ve şimdi, onun intikamını alacağım.

Bu sırada Halis eve geri dönüyordu. Yanına akçe almayı unutmuştu. Anahtarları çıkartıp kapıyı açtı.

Anahtarın sesini duyan Yasin bakışlarını kapıya yöneltti. Halis içeri girdi. Girdiğinde gördüğü şey onu şaşırttı.

Yasin Halis’e baktı. Kapıdan çıktığında tam olarak görememişti yüzünü. Ama şimdi oldukça net görebiliyordu. Yavaşça şunu söyledi:

-Ammar?

DEVAM EDECEK...