Kidnapped by Mr. Billionaire with Love (R18)

Chapter 17

"I will come back here as soon as possible ma'am. I just have to visit my mom."

Para akong baliw na nakangiti habang nasa gilid ni Troy. Nagpapaalam na kami kay inay at itay dahil sa nasa hospital ang ina niya.

Parang gusto kong pasalamatan ang ina niya sa pagka-hospital nito pero parang ang sama ko namang manugang kapag gan'un.

'Manugang' ang sarap pakinggan.

"Magpapatingin pa naman sana tayo sa albularyo pero sige ingat sana okay lang ang ina mo. Magpakabait ka."

Parang biglang naging aswang agad siya ng sabihin ang huling sa akin pero noong kausap si Troy nakangiti pa.

"Mabait po ako nay. Sige na pasok na kayo ni itay. Dumidilim na baka pagpiyestahan pa kayo ng lamok," pagtataboy ko sa kaniya.

Niyakap ko muna sila bago ako umalis.

"Alagaan daw kita. Dapat ako ang alagaan mo."

Tama ba namang sabihing alagaan ko si Troy e malaki naman na siya. "She knows what you're capable of doing of."

Sabi lang nito sa akin. "Botong-boto na sa iyo ang parents ko. Kulang ka na lang ng permiso ko."

"You are throwing yourself at me. I think I don't need it anymore."

Ang galing talaga nitong magsalita nakakawalang ganang kumain. Parang gusto ko na tuloy siyang kainin.

"Tulog na ako."

Niyakap ko siya at siniksik ko ang katawan ko sa katawan niya. Malaki naman ang space pero sadyang malandi lang ako.

"Ang gwapo mo," kinikilig kong sabi habang nakatingin sa kaniya. Saktong-sakto ang posisyon ko at kitang-kita ko ang magandang pagmumukha ng magiging asawa ko.

"I know."

Ang sarap talaga nitong laspagin. Hindi man lang marunong pahabain ang pag-uusap namin. Halatang alaga niya lang ang pinapahaba niya.

"Bwisit ka talaga. Dito dapat ang kamay mo."

Agad kong kinuha ang kamay niyang nasa bewang ko at nilagay iyon sa dibdib ko. Wala namang makakakita sa amin kasi may takip naman sa pagitan ng driver at dito sa likod.

Hindi na siya umalma at hinawakan lang ang dibdib ko.

"Tulog ka na, daddy. Hawak lang muna wala pang gatas si mommy e."

Kita ko ang pagngiti niya sa sinabi ko. "I make sure I get to taste the milk of these before my child will."

"Sinabi ko bang magpapa-anak ako sa iyo?"

"I didn't but I'm sure you will."

Ang lakas talaga ng tama niya sa akin. Nakatulog akong gan'un ang ayos namin at nagising na nasa dibdib ko pa rin ang kamay niya.

"Evening, daddy," humikab ako sa harap niya. Confident naman akong mabango ang hininga ko.

"Let's eat?"

"Kakainin mo ako?" humagalpak ako sa tawa ng makita ang mukha niya sa sinabi ko. Busangot agad. Ayaw niya talaga yata akong kainin.

"Ako na lang kakain sa'yo," pang-aasar ko lalo. Kita ko ang pagpula ng tenga niya.

"Huwag ka ng mahiya. Willing naman ako, daddy," sabi ko pa at niyakap siya.

"Let's eat dinner with PROPER food."

Naramdaman kong tumigil kami. Nang tingnan ko ang oras sa phone niya ay mag-aalas siyete pa lang.

Akala ko ang tagal na ng tulog ko. Isang oras lang pala. Lumabas din sa isang sasakyan ang mga bodyguard.

"Ganito siguro kadami ang kakain sa mesa natin kapag nagkaanak na tayo."

Napatingin siya sa kasamahan namin. Nasa isang malaking mesa kami. Sa dami namin ay parang sinakop na namin ang buong kainan.

Sa isang karenderya lang kami huminto. Ang kuripot siguro nitong si Troy dito lang kami kumain baka mamaya magreklamo pa ang iba at dito lang niya pinapakain.

"We will build a two basketball team."

Matagal pa bago naproseso ang sinabi niya. "Dalawa lang?" panghahamon ko sa kaniya. "Mahinang nilalang."

"Let's eat and stop talking."

Stop talking daw pero kausap niya naman ang mga bodyguard habang kumakain kami.

Ayaw akong pagsalitain pero siya naman ang nagsasalita ang sarap talaga nitong kainin.

"Mariana."

"What?" inosenteng tanong ko rito. Nakatingin lang ako sa mga kasamahan namin at ang kamay ko naman na nasa ilalim ay nakadantay sa kaniya.

"We are eating."

"Kayo lang. Tapos na ako."

Busy ba naman kasi sila sa pag-uusap. Mabuti pa ako mabilis lang na natapos. "Bilisan mo kaya riyan. Sabi mo nasa hospital ang mommy mo? Bakit ang hina mong kumain?"

Ang sarap palang maggalit-galitan sa lalaking 'to. Ngumiti na lang ako ng pilit. Ang seryoso niya masyado. "Let them eat."

Parang natigil naman sa pagkain ang mga bodyguard dahil sa sinabi ko. "Sorry po. Kain na ulit kayo. Okay lang kahit bukas na tayo matapos."

Galit na naman ang titig na binigay sa akin ni Troy sa sinabi ko. Sige manahimik ka na lang Mariana. Kung ano-ano pa nasasabi mo.

"Sorry na kasi."

Galit na galit talaga siya. Ayaw akong kausapin. "Sorry na po, daddy. Bigyan na lang kita ng halik ko."

Akmang hahalikan ko siya ng tumalikod ito sa akin. Ganiyan pala ha.

Agad ko siyang niyakap at binaba ang kamay ko hita niya. Nakahiga na kami ngayon. Syempre matagal bago kami humiga kasi katatapos lang namin kumain.

"Matagal naman silang natapos e. Nag-enjoy naman po sila daddy sa pagkain."

Nag-order ako ng panibagong ulam at dessert para sa kanila. Peace offering kahit na hindi ko naman iyon pera.

"Your hands."

Oh e 'di napansin mo na rin ako. Pinagpahinga ko lang iyon sa hita niya.

"Hindi ka po kakainin ng kamay ko."

Kasi ako ang kakain sa'yo.

"Sleep."

Tumango ako sumiksik sa kaniya. Sinadya kong itapat ang kamay ko sa harap ng alaga niya.

"Mariana sleep."

"Matutulog na. Nakapikit na," sagot ko pero buhay na buhay pa ang kamay ko.

Hindi na siya nakatiis at humarap sa akin. Agad niya akong hinalikan na siyang ikinagulat ko.

"Daddy..." ungol ko ng mabilis pa sa mabilis ang kamay niyang pumasok sa loob ng damit ko at agad na pinisil ang dibdib ko.

"Stop talking and kiss me back," utos niya.

Paano naman akong hindi magsasalita e ang bilis ng kamay niya. Naramdaman ko na lang na nasa akin na ang isang kamay niya.

Nawala ang ingay ko at hinalikan lang siya. Naglalaban ang mga dila namin at hindi ko mapigilang ipulupot ang kamay ko sa leeg niya.

Agad niya akong nilagay sa itaas niya.

"Now... Sleep Mariana," natatawa niyang sabi at pinadapa ako sa katawan niya.

"Bakit mo ako binitin, daddy?" pagmamaktol ko.