Kidnapped by Mr. Billionaire with Love (R18)

Chapter 40

"What made you ask na pwede siyang maging daddy mo?" I asked my daughter. Nakahiga na kami ngayon sa kama namin. Hawak niya ang dibdib ko habang nakayakap sa akin. She can't sleep without doing it.

"He looks like one, Mommy. He looks a little bit of a daddy figure for me at he looks nice kahit na niyakap ka niya. I don't want to forgive him but he really looks nice," sagot naman ng anak ko.

Napangiti ako at tumango na lang. I can't stop her feel that way. That's her father kaya normal lang na maramdaman niya iyan.

"You should sleep now," sabi ko naman nang marinig na tumunog na ang orasan hudyat na alas nuwebe na ng gabi.

Pupunta na naman ako bukas sa Anna's Café. Hindi ko alam kung papayag ba si Troy bilhin ko ang lupa niya. Ayaw kong tanggapin iyon. Ayaw kong tumanggap ng bigay lang.

I work hard to earn money para mapalago ang business ko at ayaw ko na tinutulungan niya ako. Kung iyan ang gusto niya ay maghahanap na lang ako ng ibang lugar para sa itatayo kung isang branch ng café ko.

And why is he showing up all of a sudden by the way? Wala naman akong alam kung bakit siya bigla na lang nagpakita after 6 years.

What happened to Janna and him?

"Oh? Bakit parang nagmamadali ka?" tanong sa akin ni Mench.

Maaga siyang nagising, mukhang may lakad yata. Wala pa akong nahanap na mag-aalaga at magbabantay kay Trish. Hindi pwedeng si Mench na lang palagi ang magbabantay.

"Interview," sagot ko lang sa kaniya.

Alam na niya iyan kung ano ang ibig sabihin ng sinabi ko. Chismosa naman 'yan at alam lahat ng ginagawa ko.

"Interview o may kikitaing fafa?"

Sinamaan ko siya ng tingin sa sinabi niya. "Sinabi ko ngang interview... with fafa," dagdag niya pa. Napailing na lang ako habang inaayos ang pagkain para sa anak ko.

"Bakit kasi hindi mo na lang siya ipakilala sa daddy niya? I am sure aalagaan niya si Trish... Paniguradong aalagaan ka rin n'un. Ang gwapo at hot pa naman ni papi."

"Makapagsalita ka parang wala kang boyfriend ah," sabi ko sa kaniya nang parang pinagpapantasyahan na niya si Troy.

"Selos ka naman agad. Ikaw lang naman ang papasukang kweba ni papi eh," sabi nito sa akin.

Napailing na lang ako sa kaniya. Ganiyan na ganiyan ang bunganga ko noon kaya parang naaasiwaan ako kapag naisip kong ganiyan kadumi ang bunganga ko.

"Kunyare ayaw pero gusto naman. Ganiyan din ako kay boyfriend pero alam mo na magaling sa performance kaya hindi talaga ako maka-hindi. Gusto ko talaga iyong pasok na pasok kasi damang-dama ko... ang pagmamahal niya."

"May ginagawa ako. Huwag kang maingay," sabi ko sa kaniya. Nagmamadali na nga ako para makaalis agad pero ito namang babaeng 'to kung ano-ano na lang pinagsasabi.

Hindi ko tuloy maiwasang isipin ang mga nangyari sa amin ni Troy noon.

"Marunong ka ba mag-alaga ng bata?" unang tanong ko sa babae.

Iyan ang palagi kong tinatanong sa mga gustong mag-apply na yaya para sa anak ko. Hindi naman pwedeng nasa tabi ako palagi ng anak ko kaya kailangan marunong mag-alaga ng bata ang kukunin ko kahit na 5 years old na ang anak ko.

"Opo, magaling akong mag-alaga ng bata. Pwede niyo pong tingnan ang resume ko. Marami na rin akong mga batang naalagaan at maganda naman po ang feedback na natatanggap ko galing sa nakaraang mga amo ko," sagot nito.

"Tatawagan na lang kita kapag tapos ko na itong basahin," sabi ko sa kaniya nang may nakitang lalaki sa pintuan. Ano na naman ang ginagawa ng lalaking ito rito?

Ngumiti sa akin ang ginang at tumango.

"Salamat po, Ma'am!"

Kita ko ang gulat niya nang makita si Troy pero yumuko rin siya at mabilis na umalis. What's with the reaction?

"Nandiyan ba si Patrick?" tanong ko sa cashier sa labas. Naririnig naman nila kapag sumigaw ako.

Ayaw ko lang makausap ang lalaking ito kaya gusto kong maghanap ng rason para maiwasan siya. "Wala po, Miss M!"

Naglakad si Troy papalapit sa akin. Nagpanggap akong busy para hindi siya makausap. Tumingin ako sa computer ko para tingnan ang mga imbitasyon ng ibang kompanya para makipag-partner sa café ko.

"Kung wala kang importanteng sasabihin, pwede ka nang umalis," sabi ko habang nakatingin sa computer ko. Gustong-gusto ko na siyang tingnan pero natatakot ako sa mangyayari kasi alam kong may parte pa rin sa akin na hindi maka-move on sa kaniya.

"I want to ask why did you leave me?"

Natigil ako sa pagtitipa para sana e-decline ang offer dahil sa gulat ko sa tanong niya.

"You left without proper explanation. Brought my unborn child with you tapos ngayon naman, it's like you don't know me at all," sabi nito sa akin. Seryoso ang mga mata niyang nakatingin sa mukha ko.

"How's your wife doing?"

Imbes na sagutin ang tanong niya ay iyon ang lumabas sa bibig ko. I am not the same old Mariana he used to know. Baka nakakalimutan niyang lahat ng tao nagbabago kapag nasasaktan.

"Why don't you ask her yourself?"

"Not worth my time," sagot ko naman sa kaniya.

Naupo siya sa harapan ko pero wala akong panahon para pagtuonan siya ng pansin. I was busy typing on my keyboard when he suddenly he took it away from me.

Tumaas ang kilay kong nakatingin sa kaniya. "Pwede ba?! Nagtatrabaho ako, umalis ka kung wala kang gagawing mabuti," inis kong sambit.

Why is he chasing me now? Hindi ba siya maka-move on sa akin noon? O sadyang assuming lang ako na ako ang hinahabol niya.

Shunga ka, Mariana! S'yempre nasa 'yo ang anak niya kaya hahabulin ka talaga ng kumag na 'yan. Huminga ako nang malalim at kinuha ulit sa kaniya ang keyboard.

"Anna is nice name though. Glad, you include my name on our daughter's name. I thought you wouldn't," biglang sabi niya sa akin.

Tahimik lang akong nakikinig sa kaniya. Nasa mesa ang kamay niya kaya hindi ko maiwasang mapatingin doon. Ang haba at ganda pa rin ng kamay niya. Napailing ako sa naiisip ko.

Bumabalik na naman ang pagiging manyakis ko dahil sa kaniya. "You still look hot and sexy," he whispered.

Tumingin na ako sa kaniya nang sabihin niya iyon. "I miss your dirty mouth. I miss it so much when you seduce me every time kapag nagseselos ka," bulong niya pa.

Nakatingin na siya sa mga mata ko. "I just wonder what happened, why did you leave me? Did I do something wrong? For years, I can't help but overthink every night because of you."

"Hindi kita minahal, hindi kailanman. Is that enough para lubayan mo na ako? Kasi kung hindi pa, baka gusto mong marinig na ginamit lang kita noon. Ginamit lang kita noon para pagkaperahan. Okay na ba 'yan sa 'yo?" tanong ko sa kaniya.

Hindi ako makatingin nang sabihin ko iyon dahil alam kong malalaman niyang nagsisinungaling lang ako. Na walang katotohanan lahat ng sinabi ko.

"Is that so?" tanong naman niya.

Lumingon ako para tingnan siya. Nakangiti na siyang nakatitig sa akin. "You can have all my money. You can use me anytime. I will let you. By the way... I want to bond with my daughter tomorrow. If you would let me, of course."

"Where are you planning on taking her? Hindi pwedeng ibigay ko lang sa 'yo basta-basta ang anak ko," medyo may inis kong sabi sa kaniya.

"Well, you can come. Don't worry, I am still single if that's what you're thinking. Wala naman akong sabit. Have a nice day! See you tomorrow," he said before he left me.

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. What happened? Anong nangyari sa kanila ni Janna noon? Wala bang nangyari sa kanila noon?