Pagkabukas, nagising akong nakahiga sa malambot na kama ni Martell. Alam kong nasa kwarto niya ako dahil dito rin ako nakitulog noong birthday ni Mabel.
I excitedly got up, feeling so well-rested already. I recalled what happened last night and couldn't help but smirk at the thought that I'm no longer a single lady!
Pero... baka walang natandaan si Martell dahil lasing siya kagabi?! Pero 'di bale na. Kung nakalimutan niya, edi ire-remind ko!
Tumungo ako sa banyo at saka tiningnan ang hitsura. Suot ko pa rin naman ang damit ko kagabi at wala nga lang akong sapatos. Nagmumog ako at saka naghilamos. Gusto ko nga sanang maligo dahil parang ang lagkit-lagkit ko pero saka na lang dahil wala akong damit dito.
Pagkatapos ko sa banyo, inayos ko ang higaan. Alam kong sa sofa kami nakatulog kagabi pero nilipat niya siguro ako kaya dito ako sa kwarto niya nagising.
Dumiretso ako sa kusina at mahinang lumapit kay Martell. He was whistling while cooking and is too engrossed with it that he failed to notice my presence.
He expertly moved around the kitchen and it seems to me that he is a good cook. The aroma of the dish he's cooking smells really good that it made me feel really hungry. My stomach made a sound, getting his attention.
He turned to me with a surprised look like he didn't expect me to be here. Don't tell me wala talaga siyang natandaan kagabi at pati ang paghatid ko rito sa kaniya ay nakalimutan niya?
His mouth curved into a smile as he turned the stove off before turning back to me.
"You're up," he pointed out as he made his way towards me. "I actually planned for a breakfast in bed for you."
Nakahinga naman ako ng maluwag nang marinig iyon. Akala ko pa naman kaya siya nagulat kanina ay dahil hindi niya alam na nandito ako.
"Did you sleep well, my infant woman?" His face is serious but I could hear the hint of amusement in his voice. Nakahinga ulit ako ng maluwag nang masigurado na naaalala niya nga ang lahat kagabi.
Pabiro kong inikot ang mga mata at saka ngumuso. Hindi ako sumagot at mas lumapit na lang sa kaniya at ipinalibot na lang ang braso sa kaniyang leeg.
Sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon bago kumain. Hinatid niya ako sa apartment at ang tili ng kapatid ang siyang bumungad sa akin.
I panicked a bit, thinking that something might've happened to her but it turns out that she's gushing about me. Aniya raw tama nga siya at hindi ako makakauwi kagabi at doon ipagpalipas ang gabi sa kay Martell.
Kinuwentuhan ko naman siya at nagpasalamat dahil siya ang nag-udyok sa akin na puntahan si Martell.
Naligo muna ako at saka kami nagkuwentuhan ulit ng kapatid. Hindi ako sigurado pero may kutob ako na may ginagawa na kung ang kapatid. I can't point it out but I can sense that something is wrong.
"What is it?" I asked in the middle of our conversation. She tilted her head yet I remained serious.
Nang hindi na nakayanan ang pagtitig ko, bumaling siya sa gilid at doon ko napagtanto na may mali nga!
"Gemini Aurelia Avellana," I called in my most serious voice. Nanlaki ang kaniyang mga mata at nakitaan ko iyon ng pinaghalong pagkagulat at pagkataranta. "I am asking you."
"Hey! Don't be like that," she said with a frown. "I'm pregnant! Plus, I'm older than you. Don't use that tone on me."
Patuloy siyang ngumuso at sinamaan ako ng tingin. Nanatili kaming tahimik hanggang sa sinabi niya sa akin.
BINABASA MO ANG
Secret Heartbreaks
RomanceGazella Avellana is an art enthusiast. And her favorite art among all is Forrest Martell Oliveira. Her life was like that of a fairytale, until a series of plot twists came in her way-- the person whom she considers as the most beautiful art, caused...