Bad girl and bad boy

Part 7🤍

Πάνος: α μαλιστα. Γενικά νόμιζα ότι κάτι είχαμε. Αλλά και εσυ μάλλον είσαι μια πουτανα και πας με τον έναν και με τον άλλον (λέει και γουρλωνω τα μάτια μου, σηκώνομαι σιγα σιγα έξαλλη)
Εγώ: παρακαλω; (Λέω μπας και προλάβει να διορθώσει την κατάσταση)
Πάνος: εκτός από πουτανα είσαι και ηλιθια;; (Λέει και του χώνω την πιο δυνατή σφαλιάρα που έχω δώσει σε ανθρωπο, ο John κρυφογελάει)
Εγώ: εμενα αγόρι μου δεν με έχει ξανά πει κανένας πουτανα. Ο John έχει έρθει εδώ για την εργασία μας. Όχι ότι σε αφορά γιατί μάντεψε, δεν είσαι ούτε ο γκόμενος μου ούτε ο μπαμπάς μου.
Πάνος: και εσυ με όποιον κανεις εργασία κάθεσαι με την πετσετα και τρως πίτσες;;
Εγώ: ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ, μια φαση κάναμε και από τότε έχεις γίνει η σκιά μου. Δεν σε θέλω, δεν τα είχαμε, όποτε κι να φασωνομουν με τον John αυτή την στιγμή δεν θα ειχες κανέναν λόγο γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ. Άντε στο διάολο τώρα! (Λέω έξαλλη και του δείχνω με το χέρι μου την πορτα)
Πάνος: Ε να φύγουμε μην στο χαλάσουμε με τον μαλακα σου (λέει και ο John σηκώνετε)
John: εγώ σου μίλησα ρε μαλακα;;
Πάνος: άντε γαμησου ρε (λέει και τότε αυτόματα ο John βρίσκεται πάνω από τον Πανο και τον χτυπάει με μανία)

Τότε τραβάω τα χέρια του John και τον σηκώνω.

Εγώ: φυγε Πανο (λέω και σηκώνεται και φευγει χτυπώντας την πορτα πίσω του)

Γυρίζω και βλέπω την μύτη του John ματωμένη και το χείλος του σκισμένο 

Εγώ: πω ρε γαμω, συγγνώμη για αυτό
John: δεν πειράζει έχω πάθει και χειροτερα
Εγώ: πάω να φέρω πράγματα να στα καθαρίσω λίγο (λέω και πιάνει το χέρι μου και με σπρώχνει κοντα)

Το πρόσωπο του απέχει λίγα εκατοστά μακριά από το δικό μου

John: δεν χρειάζεται (λέει και κοιταει τα χείλια μου)
Εγώ: εμ φυσικά και χρειάζεται, πάω να ντυθώ και έρχομαι (λέω και αρπάζω ρούχα και βγαίνω γρήγορα. Φφφφ ωραια ωραια)

Επιστρέφω και τον βάζω να κάτσει στο κρεβάτι, κάθομαι και εγώ μπροστά του οκλαδόν
Εγώ: εσείς στην Αθήνα τόσο παρανοϊκοί είστε; (Λέω και με κοιτάζει με απορία)
Εγώ: με τον τυπά δώσαμε ΕΝΑ ΦΙΛΙ και από τότε δεν σταμάτησε να ειναι συνέχεια διπλα μου
John: εγώ αυτό που κατάλαβα ειναι ότι καις καρδιές😂 και κυρίως ότι έφαγα ξύλο για σενα (λέει και γελάμε)
Εγώ: λογικό αφού ειμαι κουκλα (λέω και τινάζω το μαλλι μου πίσω και γελαω, και αυτος στριφογυρίζει τα μάτια του)
Εγώ: επίσης δεν έφαγες ξύλο για μένα. Ξεκίνησες να τον δέρνεις επειδή σε είπε μαλακα! Τέλος πάντων Ελα να σε καθαρίσω (λέω και ακουμπάω το βαμβάκι με το μπεταντιν στο χείλι του και τον βλέπω να ζορίζεται αλλά δεν μιλάει)

Εγώ: τέλοςς
John: ευχαριστω
Εγώ: εμ νομίζω ήρθε η ωρα να φύγεις, πήγε 12, νυστάζω και πρέπει να ξεκουραστούμε
John: και έφαγα ξύλο! Και αύριο στο πάρτι μου θα ειμαι χτυπημένος! Και με διώχνεις! (Λέει και καλά πειραγμένος)
Εγώ: Ελα μια χαρα είσαι αιντε γκρίνια
John: παντως ωραια εργασία κάναμε πάλι (λέει γελώντας)
Εγώ: ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΑΜΑΤΑ

Κατεβαίνουμε κατω, η μαμά μου δεν ειναι εδώ όποτε μάλλον κοιμάται

John: θα έρθεις αύριο στο πάρτι; (λέει και του ανοίγω την πορτα)
Εγώ: ναι λογικαα
John: Μμ οκέι, λοιπόν καληνυχτα
Εγώ: καληνυχταα (λέω και κλείνω την πορτα)

Προχωράω προς το σχολείο με τον Πέτρο

Πέτρος: και άρχισε να δέρνετε με τον John;; (Λέει έχοντας λιωθει στο γέλιο)
Εγώ: Σκασε παιδακι μου, δεν ειναι αστειο. Κοιτά εγώ με τον πανο δεν ξανά μιλάω
Πέτρος: λογικό ρε

Οι ώρες στο σχολείο περνάνε, μόλις χτύπησε το κουδούνι επιτέλους, σήμερα ο Πάνος δεν εμφανίστηκε. Με τον John είπαμε ένα Καλημερα και αυτό ήταν όλο. Τώρα γυρίζω να σπιτι με την εμμυ

Εμμυ: τον είδες τον John σήμερα που ήταν χτυπημένος? Μάλλον θα έμπλεξε με καμία αντίπαλη ομάδα αναρχικων (λέει και σταματαω να περπατάω)
Εγώ: παρακαλω;; (Λέω και γυρίζει με κοιταει και σταματάει και αυτή)
Εμμυ: τι έπαθες παιδακι μου;; Ο John ειναι αναρχικός
Εγώ: εμ μαλιστα. Παντως χθες ήρθε σπιτι μου για εργασία και έπαιξε ξύλο με τον πανο ο οποίος ήρθε και με είπε πουτανα. (Λέω και γουρλώνει τα μάτια της)
Εμμυ: παρακαλω;; (Λέει και ξεκινάω να της εξηγώ)

Γεια σαςς, αυτό ήταν το σημερινό κεφάλαιο! Ελπίζω να σας αρεσεεεεε, αν σας αρεσε πατήστε το αστεράκι🤍