Bad girl and bad boy

Part 8🤍

Είμαστε στο σπιτι της Εμμυς και ετοιμαζόμαστε για το πάρτι. Έχω πολύ ορεξηηη.

Η Εμμυ έχει ετοιμαστεί και βλέπω τον Πέτρο να την κοιτάζει με θαυμασμό. Ωωωωω λες;;

Εμμυ

Εγώ:

Πέτρος: έτοιμες κούκλες; (λέει και χαμογελάει ενώ συνεχίζει να κοιταει την Εμμυ)

Περνάω από διπλα του και του ψυθιριζω στο αυτί

Εγώ: Ψιτ καρφώνεσαι (λέω και γελαω και αυτος με χτυπάει και μου κάνει νόημα να σκάσω, αωωωω όντως του αρεσειιιι)

Εμμυ: τι έγινε;;
Πέτρος+εγώ: ΤΙΠΟΤΑ (λεμε ταυτόχρονα και μας κοιταει παράξενα)
Εμμυ: εμ οκ, πάμε;;
Εγώ: φύγαμε

Φτάνουμε στο σπιτι του John, μας ανοίγει και μας χαιρετάει. Νιώθω να με σκανάρει με το βλέμμα του από πάνω μέχρι κατω και νιώθω λίγο άβολα και δεν το περίμενα. Ειναι ένας κουκλος σήμερα δεν μπορώ να πω. Φοράει ανοιχτόχρωμο τζιν με σκισιματα και ένα μαύρο πουκαμισο με μερικά κουμπιά ανοιχτά.

Μπαίνουμε μεσα και υπάρχει παρά πολύς κοσμος. Όλοι χορεύουν και μπορώ να διακρίνω ηδη πολλά μεθυσμένα άτομα στον χώρο. Υπάρχουν παιδιά από το σχολείο μας που με βλέπουν και χαμογελάνε, όποτε τα χαιρετάω. Επίσης σε έναν μεγαλο καναπέ κάθονται κάτι μαυροφορεμένα παιδιά. Φαίνονται μεγαλύτεροι. Μπορεί να ειναι η ομάδα αναρχικων που μου έλεγε η Εμμυ.

Μετά από μερικές ώρες και ποτά χορεύω ασταμάτητα με τα μαυροφορεμένα παιδιά αλλά και με τον Πέτρο και την Εμμυ. Περνάω τελεια. Έχω πιει αρκετά ώστε να χαλαρώσω φουλ, όμως δεν έχω μεθύσει.. σε αντίθεση με την Εμμυ που έχει γίνει λιώμα

Πέτρος: εεεε gigi με ακούς τόση ωρα ή με γράφεις;; (Λέει κουνώντας το χέρι του μπροστά από το πρόσωπο μου βγάζοντας με από τις σκέψεις μου)
Εγώ: ελααα τι έγινε
Πέτρος: πάω την Εμμυ σπιτι, ειναι χαλια
Εγώ: ναι καλά θα κανεις. Πήγαινε την και ηηηηρεμα, ειναι μεθυσμένη (λέω και του κλείνω το ματι)
Πέτρος: Σκασε (λέει γελώντας)
Εγώ: σκάω σκάω, αλλά αύριο θα τα πουμε όπως δηποτε οι δυο μας
Πέτρος: καλά καλά, θα κάτσεις εδώ ή θέλεις να σε πάω και εσενα;
Εγώ: θα κάτσω, ειναι νωρις ακόμη και περνάω καλά (λέω και τον αγκαλιάζω για καληνυχτα)

Χορεύω λίγο ακόμα αλλά μετά από λίγο νιώθω ότι θέλω λίγο αέρα, βγαίνω στον κήπο για ένα τσιγάρο. Εκει βλέπω ένα παιδί, αναρχικός νομίζω 

Εγώ: γεια (λέω και χαμογελάω ευγενικά)
Αυτος: οπ να και μια που δεν ειναι μεθυσμένη (λέει και χαμογελάει και αυτος)

Καθομαστε σε έναν καναπέ και απολαμβάνουμε και οι δυο το τσιγάρο μας χωρίς να μιλάμε. Με πιάνει μια ψηλό κατάθλιψη, όπως αυτό που πίνεις λίγο και σκέφτεσαι όλη σου την ζωή. Γυρνάω το κεφάλι μου προς το εσωτερικο του σπιτιού και βλέπω τον John, κατεβαίνει τα σκαλιά με μια που δεν φοράει ούτε τα απαραίτητα. Ιου μάλλον περασε καλά. Αλλά ελεος. Τέλος πάντων

Αυτος: από που γνωρίζεσαι με τον John? (Με ρωτάει και στρέφει το βλέμμα του πάνω μου)
Εγώ: είμαστε συμμαθητές, εσείς; (Λέω γυρίζω και εγώ την προσοχη μου σε αυτον)
Αυτος: ειναι στην ίδια ομάδα με εμενα (λέει αποφεύγοντας να αναλύσει περισσότερο)
Εγώ: αναρχικων; (Λέω και τον βλέπω να ξαφνιάζεται)
Αυτος: εμ ναι πως το ξερεις; (Λέει και του χαμογελάω χωρίς να απαντήσω)
Εγώ: πως σε λένε; (Ρωταω αφού ακόμη δεν έχουμε συστηθεί)
Αυτος: α σωστα. Άλεξ, εσενα;
Εγώ: gigi, χάρηκα
Αυτος: α εσυ είσαι η gigi
Εγώ: εμ με ξερεις;
Αυτος: όχι απλά μας έχει πει ο Άλεξ ότι έχει εργασία μαζί σου και ότι δάρθηκε σπιτι σου με έναν
Εγώ: α ναι αστα (λέω και τότε βλέπω τον John να πλησιάζει κοιτάζοντας μας με έντονο βλέμμα)

John: ενοχλώ; (Ρωτάει και μας κοιταει)
Άλεξ: καθόλου αδερφέ, τι λέει;
John: μια χαρα, εσείς; Τα λέτε;
Εγώ: ναι γνωριστήκαμε λίγο
John: γνωριστήκατε λίγο. Μαλιστα τελεια. Λεμε να παίξουμε αληθεια η θάρρος πάνω, θέλετε να έρθετε; (Λέει και με κοιτάζει)
Άλεξ: ναι γιατί όχι
Εγώ: ναι πάμε