Gigi: Μια δυναμική κοπέλα, με απεριόριστη αυτοπεποίθηση. Είναι 18 και πηγαίνει 3η λυκείου. Πολύ προστατευτική με τους φίλους της. Πανέμορφη ξανθιά κοπέλα, με υπέροχο σώμα και απίστευτα γκρι μάτια που τραβάνε παντα την προσοχή. Όπως επίσης και το στυ...
Η επόμενη μέρα στο σχολείο περασε απίστευτα βαρετά. Ο John δεν ήρθε. Εγώ δεν μπορώ να σταματήσω να σκεφτομαι το φιλί μας. Θέλω να μου χώσω μια σοβαρή σφαλιάρα να συνέλθω. Ήρθε η ωρα να γυρίσω σπιτι.
Εγώ: γεια μαμααα, πως και δεν είσαι στην δουλειά; (Ρωταω και μπαίνω μεσα στην κουζίνα όπου την βλέπω να μαγειρεύει) Μαμά: γεια σου κορίτσι μου, μου έδωσαν ρεπό σήμερα γιατί από αύριο θα έχω πολλές δουλειές, για αυτό ήθελα να μιλήσουμε Εγώ: φυσικά, πες μουυ (λέω και μου σερβίρει) Μαμά: εμ ναι λοιπόν. Αύριο θα φύγω για 2 μήνες στην Ιταλία για δημιουργία νέων δυνατών συνεργασιών με την εταιρεία μας. Με εμπιστεύτηκαν. Τα λεφτά ειναι παρά πολύ και το θεωρώ μεγάλη ευκαιρία για την καριέρα μου (λέει και με κοιταει ενοχικά) Εγώ: δυο μήνες; Μαμά: ναι κοριτσάκι μου Εγώ: και εγώ θα μείνω μόνη ή θα με φορτώσεις σε κανέναν;(λέω κάπως απότομα) Μαμά: κοιτά κοντεύεις τα 18, μου έχεις δείξει μεγάλη ωριμότητα όποτε πιστευω ότι θα μπορούσα να σε αφήσω μόνη σου (λέει και ανακουφίζομαι) Εγώ: μαλιστα, πάλι καλά, ενταξει τότε, να κανεις εσυ αυτό που θεωρείς καλυτερο (λέω και συνεχίζουμε να τρωμε. Η υπόλοιπη ωρα ειναι αρκετά άβολη μέχρι που ανακοινώνω πως θα ανέβω στο δωμάτιο μου και την χαιρετάω)
Ανεβαίνω πάνω. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και σκεφτομαι τι πάει λάθος με εμενα και προτιμάνε όλοι οι δικοί μου άνθρωποι να ειναι μακριά μου. Έχω να δω τον μπαμπα μου και εγώ δεν θυμαμαι από ποτε, δεν με παίρνει καν τηλεφωνο. Έφυγα από τον αδερφό μου και από ολους τους φίλους μου και άλλαξα εντελώς την ζωή μου εξαιτίας την καριέρας της μάνας μου. Επειδή θεώρησε ότι θα είχε καλυτερο μέλλον στην Αθήνα χωρίς να σκεφτεί καθόλου εμενα. Και τώρα με παρατάει κιόλας. Νταξει ειναι δυο μήνες, και φυσικά χαίρομαι που έχει κάνει προοδο στην δουλειά της. Το πρόβλημα μου ειναι ότι έχει δείξει πολλές φορές τις προτεραιότητες της και μεσα σε αυτες σίγουρα δεν συμπεριλαμβάνομαι εγώ.
Δεν θέλω να κάτσω άλλο μόνη για αυτό παίρνω αμέσως τηλεφωνο τον Πέτρο.
Πέτρος: Ελα μικρή Εγώ: Πέτρος θέλεις να πάμε για κανέναν καφέ τώρα; Ή γενικά να βρεθούμε; (Λέω και δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι ειμαι καλά, με αποτέλεσμα να καταλάβει ότι κάτι πάει λάθος) Πέτρος: Τι έγινε αγάπη μου; Ελα τώρα σπιτι μου να κάτσουμε να μιλήσουμε καλά; (Λέει με έναν πολύ γλυκο τόνο) Εγώ: έρχομαι.
Ντύνομαι
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Και κατεβαίνω
Εγώ: θα βγω δεν ξέρω τι ωρα θα γυρίσω (λέω κάπως απότομα στην μάνα μου και πάω να φύγω αλλά με σταματάει) Μαμά: αν αργήσεις ίσως να έχω φύγει και να μην αποχαιρετηθουμε Εγώ: αύριο δεν φεύγεις; Μαμά: άλλαξαν τα σχέδια (λέει και την κοιτάζω. Δεν το πιστευω ποσο θέλω να τις σπάσω τα μουτρα αυτή την στιγμή) Εγώ: άλλαξαν τα σχέδια... μαλιστα. Καλό ταξίδι τότε (λέω και βγαίνω κοπανώντας την πορτα)
Βγαίνω και αρχίζω να περπατάω με γρήγορο ρυθμό προς το σπιτι του Πέτρου. Κυριολεκτικά δεν βλέπω μπροστά μου από τα νεύρα και την απογοήτευση μου. Στην διαδρομή πριν καν το καταλαβω νιώθω δάκρυα στο πρόσωπο μου και τότε πέφτω πάνω σε κάποιον
Εγώ: συγγνώμη (λέω χωρίς να δω ποιος ειναι και πάω να φύγω) John: Gigi? (Οχ σκατα ο John, σκουπίζω γρήγορα τα δάκρυα μου και αποφεύγω να τον κοιτάξω στα μάτια) Εγώ: εμ γεια (λέω και χαμογελάω ψεύτικα) John: τι έχεις μικρή; (Λέει με κοιταει και πάει μια τούφα που πέφτε στο πρόσωπο μου πίσω αυτό το αυτί μου. Φφφ μην το κανεις και εσυ τώρα αυτό) Εγώ: τιποτα όλα καλά, απλά βιάζομαι αυτή την στιγμή έχω κανονίσει (λέω και πάω να φύγω) John: εμ καλά τα λεμε (λέει και με κοιτάζει περίεργα) Εγώ: μπάι (λέω και φεύγω)
Κουκλος ήταν πάλι. Τέλος πάντων. Σε πέντε έφτασα στον Πέτρο και του χτυπάω την πορτα. Μου ανοίγει σχεδόν αμέσως και με αγκαλιάζει. Αυτό με κάνει να θέλω να κλάψω περισσότερο αλλά κρατιέμαι
Πετρος: τι έγινε ρε γλυκουλα;; (Μου λέει και μου χαμογελάει)
Του εξηγώ ότι την κατάσταση και τους προβληματισμούς και τα παράπονα μου και μετά καθομαστε και βλέπουμε ταινία, ηδη νιώθω πολύ καλύτερα. Του κάνω και μια ανακρισουλα για την Εμμυ αλλά από ότι μου είπε του αρέσει αλλά δεν ξερει αν θα ήθελε να χαλάσει την φιλία τους
Πετρος: μικρή πήγε 10, ειμαι σίγουρος ότι σπιτι δεν θέλεις να πας, όποτε θα σου κάνω μια πρόταση Εγώ: για πες Πέτρος: τι θα έλεγες να πάμε σε μια πορεία που ειναι σήμερα για την παιδεία στην Ελλάδα; Εγώ θα πήγαινα ετσι και αλλιώς αλλά αν φοβάσαι οκ Εγώ: φυσικά και θέλω. Τι να φοβαμαι; Και θα εκτονωθώ, και ίσως βγει κάτι καλό από αυτό. Πέτρος: φύγαμε (λέει κι με αγκαλιάζει)
Γεια σαςςς, αυτό ήταν το σημερινό κεφάλαιο, ελπίζω να σας αρεσε, αν σας αρεσε πάτησε αστερακι🤍
