Bad girl and bad boy

Part 14🤍

John: σταματα να μου την πέφτεις!
Εγω: θα θελες. Άντε νυστάζω( λέω και γυρίζω πλάτη και κλείνω τα μάτια μου)

Τότε νιωθω με το χέρι του να με κολλαει πάνω του. Φφφφ ανάσα. Μαλακα μου αρέσει. Αρχίζει να μου αρέσει επικίνδυνα πολύ

Εγώ: τώρα ποιος την πέφτει σε ποιον (λέω και γυρίζω και τον κοιτάω χωρίς να απομακρυνθώ από κοντα του, με αποτέλεσμα να είμαστε σε απόσταση αναπνοής. Δεν μπορώ να πω ότι δεν κομπλαρω)
John: μμμ εγώ απλά σε πήρα μια φιλικη αγκαλια (λέει και η φωνή του έχει βαρύνει απίστευτα πολύ. Φφφ δεν με βοηθάς γλυκιε μου. Α και να σημειωθεί ότι ειναι χωρίς μπλούζα και με μια βερμουδα)
Εγώ: ζεστενομαι (λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα)
John: μήπως σε ανάβει κάτι; (Λέει πονηρά στο αυτί μου και ανατριχιάζω ολόκληρη. Το καταλαβαίνει και χαμογελάει)
Εγώ: μην χαμογελάς σαν ηλιθιο. Απλά δεν μπορώ να μιλάνε στο αυτί μου (λέω και με κοιτάζει στα χείλια)
John: ναι μωρε ξέρω (λέει και ακουμπάει τα χείλια μου καθώς μιλάει)

Φφφ φίλε αληθεια δεν αντεχω άλλο

Εγώ: θες κάτι;; ( λέω και με κοιτάζει)
John: γαμω απλά ένα φιλί (λέει και ξεκινάει να με φιλάει)

Στην αρχη το φιλί του ειναι επιθετικό, λες και προσπαθεί να με χορτάσει. Όμως μετά από λίγο συνεχίζει πιο ήρεμα. Έχει τυλίξει το χέρι του γύρω από την μέση μου μεσα από την μπλούζα και με χαϊδεύει ενώ με φιλάει. Έχω ανατριχιάσει ολόκληρη. Συνεχίζει να με φιλάει ενώ με πιέζει ακόμη περισσότερο πάνω του. Με την τελευταία του κίνηση δεν αντεχω άλλο και μου ξεφεύγει ένα βογκητο

Εγώ: αχ John (λέω και τον νιώθω να ανατριχιάζει. Έχω όντως επιρροή πάνω του)
John: τι ειναι μικρή (λέει και συνεχίζει το φιλί μας)

Έχει περάσει πραγματικά πολύ ωρα με εμενα και αυτον να δίνουμε αυτό το φιλί. Κάποια στιγμή σταματάμε για ανάσα

Εγώ: εμ λοιπόν μήπως ειναι ωρα να κοιμηθούμε;; (Λέω εντελώς αμήχανα)
John: ναι πολύ καλή ιδέα αυτη (λέει και ξύνει το πίσω μέρος του κεφαλιού του)
Εγώ: καλό βράδυ
John: καλό βράδυ μικρή (λέει και με πέρνει αγκαλια και κοιμάμαι αμέσως)

Ξυπνάω από ένα ξυπνητήρι. Δεν ειναι σίγουρα δικό μου. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω διπλα μου έναν κοιμισμένο John. Θεέ μου ειναι πανέμορφος ακόμη και όταν κοιμάται. Σκηνές από το προηγούμενο βράδυ μου έρχονται στο μυαλό. Νομίζω αρχίζω να νιώθω πράγματα για αυτον. Ειναι ακριβώς αυτό που θέλω. Μαρεσει πολύ. Ειναι χαλαρός με αυτοπεποίθηση, μου δίνει προσοχη χωρίς όμως να με πριζει ή να με πιέζει. Φφφ γαμω γιατί τα σκεφτομαι όλα αυτά, αφού δεν κάνει σχέσεις. Ούτε εγώ εξάλλου. Ελπίζω σήμερα να μην ειναι άβολα.

Μετά από 10 λεπτά που κάθομαι και τον παρατηρώ αποφασίζω να τον ξυπνήσω γιατί έχουμε σχολείο. Την πρώτη ωρα θα την χάσουμε σίγουρα γιατί θέλω να πάω σπιτι να πάρω τσάντα και να αλλάξω ρούχα. Όμως ας μην χάσουμε όλη την μέρα

Τον σκουντάω και ανοίγει σιγα σιγα τα μάτια του. Τόσο ομορφα πράσινα. ΑΧ ΓΑΜΩ GIGI ΣΥΝΕΛΘΕ ΙΟΥ. Με παρατηρεί και ξανά κλείνει τα μάτια του. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα τα ξανά ανοίγει απότομα.

John: Gigi?
Εγω: Καλημερα (λέω και χαμογελάω)
John: Καλημερα (λέει και χαμογελάει και αυτος όσο μπορεί αφού μόλις ξυπνησε)
Εγώ: νομίζω ειναι ωρα να σηκωθούμε, έχουμε σχολείο
John: Πφ ναι έχουμε σχολείο (λέει και σηκωνόμαστε)
Εγώ: John? Γίνεται να περάσουμε γρήγορα από κατω και να βγούμε κρυφά από το σπιτι; Αληθεια δεν θέλω να σχηματίσει λάθος εικόνα η μαμά σου
John: γιατί σε νοιαζει τόσο το τι θα πει;
Εγώ: απλός την συμπαθω
John: μμμ καλά θα προσπαθήσω να μην σε καταλάβει (λέει και ντύνεται)

Πάει να βγάλει την βερμουδα του μπροστά μου

Εγώ: τι κανεις πας καλά;; (Λέω τσιριχτά και γυρίζω γρήγορα πλάτη)
John: σιγα ρε μαλακα φοράω βρακι (λέει και γελάει)
Εγώ: οχ Θεέ μου. (Ειναι το μόνο που λέω και σε λίγη ωρα μου λέει να γυρίζω)

Τότε βγαίνει από το δωμάτιο και μου λέει να ντυθώ και να δει αν ειναι ελεύθερο το πεδίο ώστε να φύγω

Όταν μου λέει να ξεκινήσω, τρεχω και βγαίνουμε γρήγορα από το σπιτι.

John: κλαιω που φύγαμε απο το σπιτι μου σας κλέφτες
Εγώ: Ελα σιγα. Λοιπόν θέλω να πάω σπιτι να ντυθώ και να πάρω τσάντα. θα έρθω 2η ωρα σχολείο
John: περίμενε πάμε μαζί. Να πάρουμε και πρωινό από τον φούρνο γιατί δεν έφαγα εξαιτίας κάποιας! (Λέει και με κοιταει θυμωμένα)
Εγώ: χοντρε.

Πάμε σπιτι μου, ετοιμάζομαι γρήγορα και κατεβαίνω κατω να βρω τον John.

John: η μαμά σου δεν ειναι εδώ; (Ρωτάει και αποφεύγω να τον κοιτάξω)
Εγώ: ε όχι, λείπει. (Λέω γρήγορα και αυτος καταλαβαίνει ότι κάτι πάει λάθος όμως δεν το συνεχίζει)

Μπαίνουμε στο προαύλιο του σχολείου και πολλά βλέμματα πέφτουν πάνω μας. Ελεος ρε μαλακα ποσο αδιάκριτοι. Δεν μπορούν να δουν δυο φίλους μαζί;

Φίλοι; Χθες φιλιόσασταν μια ωρα! Μην θυμηθώ ένα μήνα πριν που βριζόσασταν μπροστά σε όλο το σχολείο. Λογικό να κοιτάζουν ετσι οι άνθρωποι!

Καλά δεν έχεις και άδικο

Εγώ: ποσο αδιάκριτοι Θεέ μου
John: ποιος τους γαμαει (λέει και μπαίνουμε στην τάξη για το επόμενο μαθημα)

Γεια σαςς. Αυτό ήταν και το σημερινό κεφαλαιοοοοο, ελπίζω να σας αρεσε! Αν σας αρεσε πατήστε αστερακι!🤍