Going Crazy [Completed]

15 ~ ( zawgyi )

[15]

" ကဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ စိတ္အေျခအေနကေရာ အဆင္ေျပရဲ့လား "

ဆယ္ယြန္းက သူကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ရုန္းလိုက္ၿပီး ေျပာလာတယ္။

ဟာရူတိုက  သူ႔ကို ေတြ့တာေတာင္ ဘာမျွဖစ္မျပသြားတဲ့ ေန့လည္က ေဂ်ာင္ဝူးကို လံုးဝ မေက်နပ္ဘူး ။ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ ပတ္ခ္ေဂ်ာင္ဝူးကို ထပ္ဟန္ေဆာင္ႏိုင္ၪီးမလားလို႔ သူအမရဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို အကူညီေတာင္းၿပီး ေခၚခ်လာလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မင္းပဲ ခ်စ္တတ္ " မင္းပဲ အကုန္နားလည္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးဖမ္းၿပီး တသက္လံုးနာက်င္ေနလိုက္ေတာ့ ပတ္ခ္ေဂ်ာင္ဝူး ...

အြန္းေျဗာနဲ႔အတူ ေဂဟာကို လုပ္အားသြားေပးရင္း သူမက ေျပာျပလို႔ ေဂ်ာင္ဝူး သတိလက္လြတ္ ေဆးရံုေရာက္သြားရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ့အေမ ေနာင္တစ္ေခါက္သူ႔ကိုထပ္သြားေတြ့တဲ့အေၾကာင္းကို ဟာရူတို အကုန္သိသြားခဲ့ရတယ္ ။ ပတ္ေဂ်ာင္ဝူး က သူ႔ ေျပာသမ်ွစကားတခြန္းကို အတည္မွတ္တာကိုလည္း သိပ္အံ့ၾသရပါတယ္ ။ စိတ္တိုရင္ေတာ့ ေျပာမိမွာပဲ သူလုပ္တဲ့အမွားက ေသးေသးလည္းမဟုတ္ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတဲ့စကားကို တကယ္အဟုတ္ထင္ၿပီး ေဂ်ာင္ကေလာင္မွာ ႀကိတ္ငိုေနတာမ်ိဳးကိုေတာ့ သူလံုးဝမႀကိဳက္ဘူး ။

ဒီေနရာမွာ ဟာရူတို လံုးဝ မသိတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ေဂ်ာင္ဝူး ဟာ သူေျပာတဲ့စကားဆို တခုျခင္း လိုက္ခံစားတတ္ၿပီး ဝမ္းနည္းလြယ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ ...

///

ငိုခ်င္လို႔သာ အျပင္ကိုထြက္လာတာ ငိုလို႔ဝသြားတဲ့အခ်ိန္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ဆင္တူေနတဲ့ အေဆာက္အဦေတြေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဝူးက ေခါင္းကိုက္လာတယ္ ။ လမ္းၾကားေတြက လည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနၿပီး ဘယ္သြားသြား ဒီေနရာကိုပဲ ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ငိုခ်င္စိတ္က ႏွစ္ဆျဖစ္သြားတယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႔ေခါင္းေတြကို ထုရိုက္လို႔ ငိုတယ္ ။

" ဒီလမ္းေလးေတာင္ ဘာလို႔မမွတ္မိရတာလဲ ေစာက္ရူးရဲ့ ..."

ညနက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ လူသြားလူလာပ်တ္တဲ့ ဒီေနရာမွာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာဆ္ိုလို႔ တေယာက္မွ ရိွမေနဘူး ။ အဲ့တာေၾကာင့္  တေယာက္တေယာက္ဆီကေန ဖုန္းခဏယူ ဆက္ၿပီး သူ႔ကိုလာေခၚေပးဖို႔အကူညီေတာင္းမဲ့ အစီစဥ္ကလည္း ခုထိမျဖစ္ေျမာက္ေသးဘူး ။