Going Crazy [Completed]

Final ~ ( zawgyi )

[ Final ]

ေက်ာင္းပြဲေတာ္ေန့
ဒိေန့မွာဆို ေမဂ်ာတိုင္းလိုလို ေစ်းဆိုင္ငယ္ေလးေတြေဆာက္ၿပီး ဌာနအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာၾကတယ္ ။
ေဖ်ာေျဖေရး stage ကအလည္ မွာ ရိွေနၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဆိုင္ခန္းလွလွေလးေတြ ခင္းက်င္းထားတယ္  ... ။ game ေဆာ့ၿပီး ႏိုင္ရင္ လိုတာရမဲ့ဆိုင္ ... ေဗဒင္တြက္လို႔ရမဲ့ဆိုင္ ... handmade ပစၥည္းေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္ ပန္းခ်ီဆြဲေပးတဲ့ဆိုင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးတဲ့ဆိုင္ အစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ မတူညီျပေသာ ဆိုင္ခန္းေလးေတြနဲ႔အတူ ေမဂ်ာေပါင္းစံုက​ေက်ာင္းသားေတြ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရင္း ပြဲေတာ္ကိုက်င္းပေလ့ရိွတယ္ ။

ေဂ်ာင္ဝူးတို႔ economic ေမဂ်ာကေတာ့ အားလံုးရဲ့ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈနဲ႔ ၪီးထုပ္ ၊ လက္အိတ္ ၊ ေျခအိတ္ ၊ ဆြယ္တာ စသျဖင့္ ေရာင္စံုခ်ည္ေလးေတြနဲ႔ ထိုးထားတဲ့ ခ်ည္ထည္ေတြကို ေရာင္းခ်မွာပဲ ျဖစ္တယ္ ။ ဟာရူတိုက လုပ္ကိုင္ေပးရင္း အလုပ္ရူပ္ေနတယ္ ... ။ ဟာရူတိုဟာ သူရဲ့ ေခ်ာေမာတဲ့ရုပ္ရည္ရည္ ေၾကာင့္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေမဂ်ာမွာ တင္မက ေက်ာင္းမွာပါ နာမည္ႀကီးလာတယ္ ။

ဆိုင္ထဲသူတို႔ေရာက္တဲ့အခါ ဆိုေယာင္း က ခ်ည္ၪီးထုပ္တစ္လံုးကို ယူေဆာင္းရင္း သူတိုဘက္ကိုလွည့္လို႔ လွလား ေမးတယ္ ။ သူမဟာ ဘာအသံုးအေဆာင္ဝယ္ဝယ္ သူတို႔ကို ဒါေလးဘယ္လိုေနလဲ လွသလား စသျဖင့္ ေမးၿပီးမွ ဝယ္ေလ့ရိွတယ္ ။ သူတို႔အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ပံုမွန္ပဲ .. ဆိုေယာင္းကိုၾကည့္လို႔ ယိုရွီကေျပာတယ္ ။

"ဟိုဘက္ ခဲေရာင္ေလးနဲ႔က ပိုလွမယ္ ထင္တယ္ "

" အဲ့လိုလား.. ဆာဟီနဲ႔ ေဂ်ာင္ဝူးေရာ "

" အင္း နင္နဲ႔ဆို ယိုရွီေျပာတဲ့ဟာေလးက ပို လိုက္ လိမ့္မယ္ "

ေနာက္ဆံုးမွာ သူမက သူတို႔ ေရြးေပးတဲ့အတိုင္း ခဲေရာင္နဲ႔အစိမ္းႏုကို ေရာယွက္ကာ ထိုးထားတဲ့  ၪိးထုပ္ကို ဝယ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ခဏၾကာေတာ့ သူတို႔နားက ဟာရူတိုက ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ဟာရူတိုက ေဂ်ာင္ဝူးေဘးနား တိုးကပ္လို႔ထိုင္တယ္ ။

" ေလ်ာက္မသြားေတာ့ဘူးလား ဟိုဘက္ေတြမွာ ဂိမ္းေတြလည္းေဆာ့ေနၾကတယ္လို႔ၾကားတယ္ "