Uni
ဒီေန႔ အနက္နဲ႔စေနေသြး ေက်ာင္းသြားအပ္ဖို႔ထြက္လာၾကၿပီး
ေက်ာင္းေရာက္မွ စေနေသြး တစ္ေယာက္ ဓာတ္ပုံမပါလို႔ သန္းေခါင္စာရင္းမိတ္တူမပါလို႔ဆိုၿပီး
ေက်ာင္းထဲ ဝင္လိုက္ ေက်ာင္းျပင္ထြက္လိုက္လုပ္ေနတာ သုံးနာရီေလာက္ရွိေနၿပီ
"အေသြး နင္ငါ႔ကို နဲနဲပါးပါးေတာ့သနားပါဦး ငါဒီေန႔မနက္ကတည္းက ဘာမွမစားရေသးဘူး"အနက္တစ္ေယာက္ ဗိုက္စာေနၿပီေလ အခ်ိန္က၁၂:၀၀ေလာက္ရွိေနၿပီ
...........
ေက်ာင္းစအပ္ရမယ့္ေန႔မို႔ ရဲတိုက္ဦးရဲ႕ေက်ာင္းေဆးခန္းေလးကိုလည္း လာၾကည့္ျဖစ္တယ္ လိုအပ္တာမ်ားရွိမလားေပါ႔
တကယ္ေတာ့စာသင္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ေဆးခန္းနဲ႔ကသိပ္မေဝးလွပါဘူး ဒါေပမယ့္ရဲတိုက္ကေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ကိုသြားၿပီ ကဂ်ီဂေဂ်ာင္သြားလုပ္ေသးတယ္ စာသင္ခန္းေတြနဲ႔ေဆးခန္းနဲ႔ကေဝးတယ္တို႔ ကေလးေလးေတြေနမေကာင္းအသည္းအသန္ျဖစ္ရင္ ဒီေလာက္ေဝးတဲ့ေနရာကိုဘယ္လိုလာမလဲတို႔ စာသင္ေဆာင္နားထားေပးပါတို႔ေပါ႔
ေက်ာင္းအုပ္ကလည္း လိုက္ေလ်ာရွာပါတယ္ "မေရြ႕ေပးဘူး ဒီတိုင္းေနတဲ့"ေအးေရာ ဟုတ္တယ္ေလေဆးေပးခန္းက စာသင္ေဆာင္ကေနလမ္းေလွ်ာက္အလြန္ဆုံးငါးမိနစ္ေပါ႔ ဒါေတာင္ေအးေဆးေလွ်ာက္ရင္ေနာ္ အဲ့ေတာ့ငါးမိနစ္အတြင္းေသမဲ့လူနာလည္း ေက်ာင္းကိုလာတက္ပါ႔မလား စဉ္းစားေလ ေက်ာင္းအုပ္ကေရြ႕ေပးမလား
ရဲတိုက္လည္း ေျပာမရတဲ့အဆုံး
"ရတယ္ေနာ္ အဘိုးမွတ္ထား ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ရတာေမာတယ္ေျပာတဲ့ေန႔ ကြၽန္ေတာ္အဲ့ေဆးခန္းကိုမီးရႈိ႕ၿပီး သူအခန္းထဲ သြားေနမွာ"ေျပာၿပီးထြက္လာလိုက္တယ္
"ဘာ ေဟ့ေကာင္ ရဲတိုက္ ရဲဲတိုက္" ဦးရဲမာန္ေတာ့ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ ေျမးကိုၾကည့္ၿပီး'ငါေျမးေတာင္ အရြယ္ေရာက္လာပီ့ပဲ'လို႔ေတြးၿပီးၿပဳံးေနေတာ့တာ
.............
႐ုံးခန္းကထြက္ၿပီးအိမ္ျပန္ဖို႔ကားရပ္ထားတဲ့နားသြားရင္း လမ္းေဘးက ထိုင္ခုံတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕နက္နက္ေလးကိုေတြ႕လိုက္တယ္ ေဘးနားမွာလဲ ဘယ္သူမွမရွိဘူး တသ္ေယာက္တည္းထိုင္ၿပီး ေဘးကသစ္ပင္က သစ္ရြက္ေတြခူးေနတယ္
"အနက္ေရာင္ ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ "
ကြၽန္ေတာ္လွမ္းေမးလိုက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ့ကိုလွည့္ၾကည့္တယ္ဆို႐ုံေလးၾကည့္ၿပီး သူဟာသူ ပုံမွန္အတိုင္းဆက္ခူးေနတယ္
ကြၽန္ေတာ္လည္းသူ့အနားေရာက္ေရာ
ခုဏကခူးထားတဲ့အရြက္ေသးေသးေလးေတြကိုပါးစပ္ထဲပစ္ထည့္လိုက္တယ္
"ဟာ အနက္ ဘာေတြစားေနတာလဲ ေထြးထုပ္ ေထြးထုပ္လိုက္"ကြၽန္ေတာ္သူ့ပါးကိုကိုင္ၿပီး ေထြးထုပ္ခိုင္းေတာ့ သူကကြၽန္ေတာ့လက္ကို ပုတ္ထုတ္ၿပီး
"မထုပ္ဘူး ဖယ္ ဒါစားလို႔ရတယ္"
"ဟုတ္လို႔လား အဲ့ဒါဘာရြက္ေတြလဲ" "မန္က်ဉ္းရြက္ေလ"
"အန္....မန္က်ည္းရြက္အစိမ္းက စားလို႔ရလို႔လား ဘယ္သူမွစားတာမေတြ႕ဖူးဘူး ၿပီးေတာ့ ေရလဲမေဆးပဲနဲ႔ကြာ"
"အစိမ္းစားမရရင္ ဘယ္သူကမန္က်ည္းရြက္သုပ္ကိုေရေႏြးေဖ်ာလို႔လဲ"
"ေအးပါ စားရရင္ေတာင္ေရေလးေတာ့ေဆးသင္တယ္ေလ ဖုန္ေတြနဲ႔ကို"
"မလိုပါဘူး ဖုန္ကပါးစပ္ဟရင္ေတာင္ဝင္တာ တစ္ခါတစ္ေလစားတာဘာမွမျဖစ္ဘူး အသက္႐ွဴရင္ေရာ ဖုန္ေတြနဲ႔ဆိုၿပီးေရေဆးၿပီးမွ႐ွဴလို႔လား"
' ငါဆရာဝန္တစ္ေယာက္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား ဒီကေလးေျပာတာေတြ တစ္ခုမွနားမလည္ဘူး ၿပိဳင္ျငင္းေနလည္းထူးမွာမဟုတ္ဘူး '
"ကဲပါ ဟုတ္ပါၿပီ ေက်ာင္းအပ္ၿပီးၿပီလား ကိုယ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ"
"နက္က အပ္ၿပီးၿပီ နက္သူငယ္ခ်င္းကိုေဆာင့္ေနတာ သူကမၿပီးေသးလို႔ သူနဲ႔တူတူျပန္မွာ"
ေအာ္သူငယ္ခ်င္းကိုမန္က်ည္းရြက္စားၿပီးေစာင့္တဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳးမေတြ႕ဘူးရင္ ၾကည့္သြားၾကပါ ဒီေန႔ ေက်ာင္းအပ္တဲ့ေန႔မို႔လိုထင္တယ္ ခါတိုင္းစည္းေႏွာင္ေနၾကဆံပင္ေလးကိုခ်ၿပီးပဲမ်ားလာတာ ကေလးနဲ႔ေတာင္မတူဘူး
သူ့မိဘေတြကလည္း ေပးရက္လိုက္တာ နံမည္က အနက္ေရာင္တဲ့ ဘယ္ေနရာနက္လို႔လဲ အသားေလးကလဲေဖြး ပါးကေလးကလဲရဲ ႏွခမ္းေလးဆို စေတာ္ဘယ္တီသၾကားလုံးေလးၾကေနတာပဲ
ကြၽန္ေတာ္ကသာသူ့ကိုေငးေနတာ သူကေဘးကမန္က်ည္းရြက္ေတြခူးၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ခရီးေရာက္ေနပီ
"ဟြန္႔ စေနေသြးတစ္ေယာက္ ငါ႔ကိုေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္ ဗိုက္ဆာေနပါၿပီဆို တို႔ဟူးေႏြးတသ္ပြဲနဲ႔ငါ႔ကို ဖ်ားေယာင္းသြားတယ္"
'သူေယာက်္ားေလးတသ္ေယာက္နံမည္ေခၚလိုက္တာလား သူငယ္ခ်င္းက ေယာက်္ားေလးလား သူ့ရည္းစားလား မဖ့စ္ဘူးျမန္ျမန္ျပန္ပို႔မွပဲ'
"အနက္ ကိုယ္တို႔ဘူေဖးသြားစားဖို႔ကတိေပးထားတာေလ.."
"ဘာလဲ ခုေကြၽးမို႔လား ဒီကဗိုက္ဆာေနတာေနာ္ စကားေတြအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ဘူး"သိပါတယ္ ဆာေနမွန္း ခုေတာင္မရွိရွိတဲ့အရြက္ေတြ ခူးစားေနတာ
"ေကြၽးမွာေပါ႔ အနက္ေနေကာင္းတာကိုေစာင့္ေနတာ ကိုယ္ကေကြၽးခ်င္လြန္းလို႔ သြားမယ္ေလ သူငယ္ခ်င္းကိုေစာင့္မေနနဲ႔ေတာ့ နက္ေလးဗိုက္စာေနၿပီမလား"
"အင္း သြားမယ္" ဒီတစ္ခါေတာ့သြားေလးၿဖဲၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ရယ္ျပေနေသးတာ
"black.ေရ black ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ ငါၿပီးၿပီ သြားမယ္ "ဆိုၿပီးေျပးလာတဲ့ ငေႁမြထိုး႐ုပ္နဲ႔ အ႐ူးေကာင္က ကေလးသူငယ္ခ်င္းလား
"Sorry အေသြး နင္အလာေကာင္းေပမယ့္ အခါေႏွာင္းသြားၿပီ ငါနင္နဲ႔ တို႔ဖူးေႏြးလိုက္ မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ေဟ နင္ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဗိုက္နာေနလို႔လား ငါေျပာပါတယ္ အဲ့မန္က်ည္းရြက္ေတြ ခူးမစားပါနဲ႔ဆိုတာ နင္အူျပန္ေရာင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ဟဲ့ ဖြဟဲ့မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္း ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး ဒီမွာေတြ႕လား ဒီကိုကိုက ငါ႔ကိုဘူေဖးလိုက္ေကြၽးမလို႔တဲ့ အဲ့ေတာ့ နင့္တို႔ဖူးေႏြးမစားေတာ့ဘူး ဟီး"ဆိုၿပီးရဲတိုက္ဦးမ်က္ႏွာကို သူ့လက္ဖဝါးေလးႏွစ္ခုလုံးျဖန္႔ၿပီး ၫႊန္ျပလိုက္ေသး
ဒါကို ဟိုငနဲက "black နင္နဲ႔သိလို႔လား နင့္အေမငါ႔ကိုမွာလိုက္တယ္ေနာ္ တစိမ္းေတြေကြၽးတာေလွ်ာက္မစားရဘူးလို႔ လာပါဟာ ငါနင့္ကိုတို႔ဖူးေႏြးသုံးပြဲေကြၽးမယ္ေလေနာ္"
"ဘယ္ကသူစိမ္းလဲ ဒါ ကိုႀကီးရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ကိုေလးနဲ႔လဲသိတယ္ တစိမ္းမဟုတ္ဘူး"
"မိုးလင္းထဲကစဉ္းစားမိတာစားဖို႔ပါပဲ
မ်ကိစိမွိတ္လို႔အိပ္တဲ့ထိေတာင္စားခ်င္ေနတယ္ ဝမ္းနဲပတ္လက္ျဖစ္မိတဲ့ခါစားမိတာပဲ"
ဒါဘယ္သူ့ဖုန္းringtone ထင္လဲ
"ကိုႀကီးဆီကပဲ ဟယ္လို ကိုကိုႀကီး
ျပန္မလာေသးဘူးဒီမွာေလ အေသြးတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ၾကာေနတာ"
"ငါေျပာမယ္ ငါေျပာမယ္" စေနေသြးတစ္ေယာက္အနက္ဆီကဖုန္းကိုလုၿပီး
"ကိုႀကီးေနေရာင္ေရ အနက္ေလ ကိုႀကီးေနေရာင္သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ေနတယ္ ၿပီးေတာ့သူနဲ႔မုန္႔သြားစားမလို႔တဲ့
ဟုတ္ေဘးမွာရွိတယ္"စပီကာဖြင့္ၿပီး ရဲတိုက္ကိုဖုန္းထိုးေပးေတာ့ရဲတိုက္လဲကိုင္ၿပီးနားေထာင္လိုက္တယ္"ရဲတိုက္လား"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္အနက္ကို မုန္႔လိုက္ေကြၽးၿပီးျပန္ပို႔လိုက္ေပးပါ႔မယ္"
"ေအးေအးသု႔ကိုသိပ္အလိုမလိုက္နဲ႔ေနာ္ သူကသိပ္စိုးတာ " ဆိုၿပီးဖုန္းခ်သြားေတာ့ စေနေသြးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက မိုးေတြၿပိဳလာသလိုပဲ
အနက္ေရာင္ကေတာ့သူ့ဖုန္းကိုသူ အာဘြားေတြေပးေနလိုက္ေသး
..................
Thanks for reading
ဖတ္တဲ့သူနဲလဲ voteမေပးလဲဆက္ေရးမွာ
ဒါဒါေတြကိုဂ႐ုမစိုက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္
အျပင္က အနက္ေလးကို ခ်စ္လို႔
ВЫ ЧИТАЕТЕ
အစားပုတ်လေးကိုချစ်မိသောအခါ အစားပုတ္ေလးကိုခ်စ္မိေသာအခါ
Фанфикအနက်ရောင်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးကိုမုန့်ကျွေးပြီးအဖြေတောင်းခဲ့တဲ့ကျွန်တော်သူများတွေသူ့ကိုမုန့်ဝယ်ကျွေးမှာတောင်ကြောက်နေရပြီသူကဘယ်သူတောင်းတောင်းပေးမှာတဲ့ဗျာ ရဲတိုက်ဦး အစားနဲ့အအိပ်အငှားလိုက်သည်နယ်ဝေးလက်မခံ😁 အနက်ရောင်...
