Zawgyi
"သားႀကီး အနက္ေလးက ၾကာလိုက္တာ မင္းဖုန္းဆက္ထားတယ္ဆို ဘာတဲ့လဲ"စေနေသြးတို႔အိမ္က ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေမေမေမးေတာ့တာပဲ
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ ရဲတိုက္ဦးနဲ႔ေတြလို႔ ရဲတိုက္ကသူ့ကိုမုန္႔ဝယ္ေကြၽးမယ္ဆိုလား
စိတ္ခ်ေမေမ သူျပန္ပို႔ေပးလိမ့္မယ္"
"ဘယ္လို ကိုႀကီး ညီမေလးကိုသူနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ဘာလို႔လႊတ္လိုက္တာလဲ ဒီေကာင္က အနက္ကို ႀကိဳက္ေနတာေလ"
ေဒၚပန္းေရာင္ မုန္႔လုပ္ဖို႔ေျမပဲေရြးေနရာက မ်က္လုံးပါျပဴးသြားတယ္"ဟဲ့ နင္တို႔ကို နင့္ညီမက အဲ့တာက အစျပန္ေျပာျပတယ္လား အေမျဖစ္တဲ့ ငါေတာင္မသိရပါလားဟယ္"
"မဟုတ္ဘူး ေမေမ အနက္မသိဘူး ရဲတိုက္လဲမေျပာရေသးဘူး"
"ဒါဆို နင္တို႔ကဘယ္လိုသိသြားတာလဲ"
လေရာင္ကေနေရာင္ေျပာမွာကိုၾကားကျဖတ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္
"ကိုရဲတိုက္ဦးက ကိုႀကီးဆီမွာ အကူအညီေတာင္းတယ္ေလေဆးခန္းကိစၥ| တကယ္ေတာ့ဒါကိစၥကၿပီးသြားတာၾကာေပါ႔ သူအိမ္ကို အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီးခဏခဏလာေနတာနဲ႔ သားေမးခိုင္းလိုက္တာ"
"ဟယ္ ေနေရာင္ နင္အရွက္မရွိ အဲ့လိုပဲသြားေမးလိုက္တာလား အဲ့ေတာ့ဟိုက ဘာျပန္ေျပာလဲ "
"ဟီး သားလည္းဘယ္ထင္မလဲ ဒါေပမယ့္ သူကေက်ာင္းမွာတည္းက မိန္းမအရႈပ္အရွင္းကင္းပါတယ္ ၿပီးေတာ့သူကညီမေလးကိုတကယ္ခ်စ္တာထင္တယ္ ေမေမလည္းေတြ႕သားပဲ သူဒီေလာက္သည္းခံတာ"
"နင္ကေတာ့ေလ ေယာက္ဖကို ခုတည္းက ကာကြယ္ေပးေနတယ္ေပါ႔ေလ"
လေရာင္ကဆက္ၿပီးေတာ့"ေမေမကလည္း သားတို႔က ညီမေလးကိုစိတ္ခ်လို႔ပါ အနက္ကေလ အစားကလြဲရင္ ဘာမွစိတ္ဝင္စားတာမရွိဘူး"
"ဟုတ္တယ္ေမေမရဲ႕ အနက္ကရဲတိုက္ကိုျပန္ခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူး သူကဆရာဝန္ေတြကိုလည္းမုန္းတယ္တဲ့ 😁သားတိုညီအစ္ကို ကိုပဲခ်စ္တာေနာ္ ညီေလး"
"ဟုတ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ သူဆရာဝန္မလုပ္တာေလ ေနာင္သုံးဘာသာကိုေအာင္မွတ္ပဲေျဖခဲ့တာသာၾကည့္ ညီမေလးက သူ့အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတာေတာင္စိတ္ညစ္ေနတာ ဆရာဝန္ကိုေတာ့ရည္းစားေတာ္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး"
"ေအးေအး နင္တို႔ညီအစ္ကိုေတြၾကက္ၾကက္သတိထားေနာ္ အငယ္မ လက္ထက္ၿပီးမွ နင္တို႔အိမ္ေထာင္ျပဳရမယ္ဆိုတိုင္း ငါ႔သမီးကို ေတြ႕ရာလူနဲ႔လိုက္ေပးစားေနတာလားမသိဘူး"
"ဘာေတြေပးစားေနတာလဲေမေမ ဘယ္သူ့ကိုလဲ ကိုကိုႀကီးကိုလား"သူ့အတင္းတုပ္ေနတုန္းသူ့အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ၿပီးေျပာလာတဲ့သမီးေၾကာင့္ ေဒၚပန္းေရာင္လန္႔သြားတယ္
အနက္ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္းလက္ထဲမွာမုန္ထုတ္ေတြနဲ႔
"ေဟာျပန္လာၿပီလား အနက္ေလး
ေမာင္ရဲတိုက္ဦးလည္းပါလာတာကိုး
ထိုင္ကြယ္ ဘယ္လိုလဲမင္းညီမ ေတာ္ေတာ္မွပူစာခဲ့ရဲ႕လား"သမီးေထြးေလးမို႔ႏွေျမာသာႏွေျမာတာ သူ့ကိုေတာ့သားမတ္ေတာ္ခ်င္သား ႐ုပ္လည္းေခ်ာ ပညာကလည္းတက္ ပိုက္ဆံလည္းရွိ ယဉ္ကလည္းယဉ္ေက်း(ေအာ္ ေအး အဲ့မွာသားမတ္ကိုအမႊန္းတင္ေနလိုက္)
"ဟုတ္ကဲ့ မထိုင္ေတာ့ဘူး အန္တီ အနက္ကို လိုက္ပို႔တာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေအာ္ေအး ေအး သတိထားျပန္ဦးေနာ္သား"
"ဟုတ္ကဲ့အန္တီ ကိုေနေရာင္နဲ႔ လေရာင္သြားလိုက္ပါဦးမယ္ အနက္ မနက္ျဖန္မွေတြ႕မယ္ေနာ္ "ဆိုၿပီးထြက္သြားတယ္ အနက္ကလြဲၿပီးအားလုံးကေတာ့အံ့ၾသေနၾကတယ္ မနက္ျဖန္ကိစၥရွိလို႔လားေပါ႔
အနက္မကေတာ့ လက္ထဲကကိုဖီးမလိုင္ဘူးကိုဖြင့္ၿပီးစားေနေလရဲ႕
မိုးလင္းထဲကစဉ္းစားမိတာစားဖို႔ပါဘဲ
"ဟယ္လို ေဖေဖ "
"ဟုတ္စားမွာေပါ႔ "
"ျပန္ေတာင္လာလို႔အိမ္မွာ"
"အကုန္လုံးရွိတယ္ေဖေဖ"
"ဟုတ္ကဲ့ တာ့တာေဖေဖ"
ဖုန္းခ်သြားေတာ့
"ဘာတဲ့လဲ နင့္အေဖက"
"နက္နက္က ဒူးရင္းသီးမွာတာ မရဘူးတဲ့
အဲဒါ ၾကက္ေမာက္သီးစားမလားလို႔ေမးေနတာ"
"ေအာ္ သူ့သမီးကိုမ်ား စားမလားလို႔ေမးေသးတယ္"
ဦးအနဂၢ ပင္စင္ယူၿပီး မိန္းမအလုကးပ္ေတြကူလုပ္ေပးေနတာ ခုလည္းဆိုင္ေတြကိုမုန္႔ပို႔ၿပီး အျပန္ သမီးမွာတဲ့ မုန္႔ဝင္ဝယ္ရတာေပါ႔
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ဒူးရင္းသီးသည္ မေတြ႕တာနဲ႔ ဘာမွမဝယ္သြားလို႔ကလည္းမျဖစ္ ဒါေၾကာင့္သမီးဆီဖုန္းဆက္ရတာ
မိသားစုကမခ်မ္းသာေပမယ့္ စားေလာက္ပါတယ္ သားလတ္ကလည္းေနာက္ႏွစ္ဆို ဆရာဝန္ျဖစ္ၿပီ သမီးငယ္ကလည္းေကာလိပ္တက္ၿပီဆိုေတာ့ သိပ္မပံ့ပိုးရေတာ့ပါဘူး
သမီးငယ္ေလးေက်ာင္းၿပီးရင္ေတာ့ သားသမီးသုံးေယာက္လုံးကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရြာေလးတစ္ရြာမွာအေျခခ်မယ့္လို႔ေတြးထားတာ
စိတ္ပူရတာ သမီးငယ္ပဲ အငယ္ဆုံးမို႔လို႔လားမသိဘူး အရမ္းဆိုးတယ္ ဒါလည္းငယ္ေသးလို႔ပါ သူအရြယ္ေရာက္လာရင္သိတက္သြားမွာပါ
..............................
ေရာက္လာတည္းက အိမ္ခန္းထဲဝင္သြားတာ ျပန္ကိုထြက္မလာေသးဘူး အသံလဲမၾကားဘူး ေနာက္ဆုံးေနနဲ႔လ မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ သူတို႔ညီမအခန္းတည္းသြားၿပီး
"နက္ ဘာေတြေရးေနတာလဲ"လေရာင္ေမးလိုက္ေတာ့
'ဟယ္အံၾသစရာေတာ့ ဆယ္တန္းတုန္းကေတာင္ ဒီေလာက္အသံတိတ္ အားႀကိဳးမန္တက္မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး
ခုမွ သူ့အခန္းက စာၾကည့္စားပြဲမွာ ဘာေတြကုန္းေရးေနလဲမသိဘူး'
"ကိုေလးတို႔ လာပါဦး ဒီမွာနက္မစဉ္းစားႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ဒါဘာေတြတုန္း "
ေနေရာင္ကေျပာလည္းေျပာ စာအုပ္ကိုလည္းယူၾကည့္လိုက္ေတာ့
..................
Thanks for reading
ဘာေတြျဖစ္မယ္ထင္လဲ ေျပာသြားၾကည့္
😁
နဲနဲတိုသြားတယ္
YOU ARE READING
အစားပုတ်လေးကိုချစ်မိသောအခါ အစားပုတ္ေလးကိုခ်စ္မိေသာအခါ
Fanfictionအနက်ရောင်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးကိုမုန့်ကျွေးပြီးအဖြေတောင်းခဲ့တဲ့ကျွန်တော်သူများတွေသူ့ကိုမုန့်ဝယ်ကျွေးမှာတောင်ကြောက်နေရပြီသူကဘယ်သူတောင်းတောင်းပေးမှာတဲ့ဗျာ ရဲတိုက်ဦး အစားနဲ့အအိပ်အငှားလိုက်သည်နယ်ဝေးလက်မခံ😁 အနက်ရောင်...
