Zawgyi
"မလိုက္သြားပါနဲ႔blackရာေနာ္ ဒီလိုလုပ္ ငါေလ နင္ႀကိဳက္တဲ့ကိုဖီးမလိုင္ပါ ဝယ္ေကြၽးမယ္ေလေနာ္"
စေနေသြးခမ်ာ ရရာလက္နက္ဆြဲကိုင္ၿပီးအနက္ကိုတားပါေသးတယ္
"စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ အေသြးရယ္ ငါေနာက္တစ္ခါလိုက္စားပါ႔မယ္ ေက်ာင္းတက္ရင္ေန႔တိုင္းဝယ္ေကြၽးေနာ္ ဟုတ္ပီလား ကကယ္တည္းအနက္မတို႔မ်ား ကံဇာတာေကာင္းခ်က္ မုန္႔ေကြၽးခ်င္သူေတြမ်ားေနတာ ဟီး"
စေနေသြးကေတာ့
ေအာင္ႏိုင္သူတစ္ေယာက္လိုၿပဳံးေနတဲ့ရဲတိုက္တစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး"ေအးပါ ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ ငါျပန္ေတာ့မယ္ ငါေတာင္းထားတဲ့အေျဖလည္းစဉ္းစားထားေနာ္ black"
...............
ဆိုင္ထဲေရာက္တည္းက စားလိုက္တာ စားလိုက္တာဆိုတာေလ သြားယူတာလည္းသုံးခါရွိၿပီ ရဲတိုက္ဦးခမ်ာလည္းသူစားတာၾကည့္ၿပီးေခါင္းေတြေတာင္မူးေနၿပီ
"အနက္ေလး စားေကာင္းလား😁"ေမးလိုက္ေတာ့ငတိမကပုဇြန္ေတြထည့္ထားတဲ့ပန္းကန္ကိုသူ့ကိုထိုးေပးတယ္
"စားလို႔ဝရင္ အဲ့ပုဇြန္အခြံေတြခြာေပးပါလား"တဲ့ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ့ေပးတဲံပုဇြန္ေတြကိုအခြံခြာေပးရၿပီေလ
"အနက္ ခုဏက ဘာေသြးဆိုလား အဲ့ေကာင္နဲ႔သိတာၾကာၿပီလား"
"အင္း" စားေနရင္းမေျဖႏိုင္ဘူးထင္တယ္အင္းတလုံးတည္းထြက္တယ္
"ခုဏကေလ သူေျပာတာ နက္ကိုဘာအေျဖေတာင္းထားတာလဲ"သူေမးလိုက္ေတာ့ကေလးခမ်ာစားေနတာက္ို ရပ္လိုက္ၿပီး ေဘးကအေအးခြက္ကိုယူစုပ္ေနေသးတယ္ ကြၽန္ေတာ္လည္းသိခ်င္ေစာနဲ႔
"ဘာလဲလို႔ဟန္"
"အဟန္း ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ေသြးကနက္ကိုႀကိဳက္လို႔တဲ့ အေျဖေတာင္းထားတာ"အေအးစုပ္ရင္းတန္းလန္း ေျဖသြားတာ ေအးေဆးပဲ
'သြားၿပီ ကိုယ္က ရည္းစားစကားေျပာမို႔ႀကံကာရွိေသး ဟိုကအေျဖေတာင္ေတာင္းပီ့းၿပီ'
"အဲဒါ အနက္က အေျဖ အေျဖျပန္ေပးေတာ့မွာလား"ကြၽန္ေတာ့မွာအသံေတြေတာင္တုန္ေနၿပီ
"အင္း" အေအးကုန္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ခြာထားတဲ့ပုဇြန္ေတြကိုလွန္းယူၿပီးေအးေဆးပဲျပန္ေျဖတယ္
"အနက္သူ့ကိုတကယ္ခ်စ္လို႔လား "
"သူခဏခဏ အေျဖေတာင္းေနတာ နားၿငီးလို႔ ေပးလိုက္ေအးေရာ"ဆိုကာကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္မၾကည့္ဘူး ပုဇြန္ကို ေဆာ့စ္ေတြတို႔ၿပီး စားေနတာ
"အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူးေလ နက္ရာ နားေအးၿပီးေရာဆိုၿပီး ခ်စ္သူျဖစ္သြားတာရွိလို႔လား"
"ေသြးနဲ႔အနက္က အလယ္တန္းတည္းက ခင္လာတာ တကၠသိုယ္တက္ရင္ ေန႔တိုင္းမုန္႔ဝယ္ေကြၽးမယ္တဲ့ ေန႔တိုင္းစားရနဲလား"
"ဘယ္လို အနက္ သူေကြၽးမယ့္မုန္႔အတြက္နဲ႔ အနက္သူ့ကိုအေျဖျပန္ေပးမွာလား ဒါဆိုသူေကြၽးမယ့္မုန္႔ထက္ေကာင္းတာ ကိုယ္ဝယ္ေကြၽးမယ္ ေနာ္ အနက္သူ့ကိုေတာ့ အေျဖျပန္မေပးလိုက္ပါနဲ႔ "(သတိ ေဈးဗန္း)
"အာ မျဖစ္ဘူး သူကိုေပးမယ္လို႔ေျပာၿပီၿပီး"
"ဒီလိုလုပ္ေလ ကိုယ္က စေန တနဂ္ေႏြပါ အိမ္ကိုမုန္႔လာပို႔မယ္ ဘယ္လိုလဲ"
"ဟင္တကယ္လား"အနက္ေရာင္ရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတာက္သြားတယ္
"အင္း တကယ္ေပါ႔ ကိုယ္က မုန္႔ဖိုးနဲနဲပဲရွိတဲ့ေက်ာင္းသားမဟုတ္ဘူးေလ
နက္စားခ်င္အကုန္ဝယ္ေကြၽးႏိုင္တယ္"
"............."
သူေတာ္ေတာ္ေလးေလးနက္နက္စဉ္းစားေနၿပီေလကြၽန္ေတာ္ကပဲဆက္ၿပီး
"ဒါေၾကာင့္ အဲ့ေသြးစုပ္ဖုတ္ကို အေျဖမေပးနဲ႔ေနာ္ ကိုယ့္ကိုပဲေပး"
"😲အန္"
"ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ေလ အနက္ကိုစေတြ႕တဲ့ေန႔ထဲက အရမ္းခ်စ္မိသြားတာ ကိုေနေရာင္ဆီလည္း အေၾကာင္းအမ်ိးမ်ိဳးျပၿပီးလာေနတာ အနက္ေၾကာင့္ေပါ႔ ... အနက္ေလး ကိုယ့္ကိုျပန္ခ်စ္ပါေနာ္"
"အာ မျဖစ္ဘူး အနက္က အစားအရမ္းပုတ္တာ ကိုရဲတိုက္မသိလို႔"(ေအာ္ေအး နင္အစားပုတ္တာ ဟိုကမသိေသးဘူး)
"ပုတ္ပုတ္ကြာ ရတယ္ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ဝယ္ေကြၽးႏိုင္တယ္"
"............"
သူေလးတကယ္ အမွန္အကန္စဉ္းစားေနတာေနာ္ မ်က္လုံးေလးေတာင္ေမွးၿပီးေတာ့
"ကိုယ္ ကိုေနေရာင္ကိုလည္း အသိေပးၿပီးၿပီ သူကလည္းအနက္သေဘာတဲ့"
"ဟင့္အင္း နက္ဆရာဝန္ေတြနားမွာမေနခ်င္ဘူး နက္မွာအဲ့အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ေတာင္ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနၿပီ ဆရာဝန္ေတြက နက္စားခ်င္တာေကြၽးတာမဟုတ္ဘူး"
"စိတ္ခ် နက္စားခ်င္ရင္ေလ ကိုယ္ကဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ေကြၽးမွာ"(ၿပီးမွအပ္ႀကီးႀကီးနဲ႔ေဆးထိုးပစ္မယ္)
"ေသခ်ာလား "
မိုးလင္းထဲကစဉ္းစားမိတာ စားဖို႔ပါပဲ
မ်က္စိမွိတ္လို႔အိပ္တဲ့ထိေတာင္
စားခ်င္ေနတယ္
ဝမ္းနဲပတ္လက္ျဖစ္မိတဲ့ခါစားမိတာပဲ
အေပါင္းသင္းမ်ားနဲ႔ေရာင္းရင္းမ်ားေတာင္စိတ္ကုန္ေနတယ္
စားမွာပဲစားမွာပဲငါ႔ကိုလာမတားနဲ႔
"ဟာ ဒီဖုန္းကတစ္မ်ိဳး "
ဆိုၿပီးသူ့လြယ္အိပ္ေလးထဲက ဖုန္းကို ႀကိမ္ဆဲေနေသးတယ္
"ေျပာ အေသြး " "ငါမေရာက္ေသးဘူး စားေနတုန္း" "ေအးကိုႀကီးကိုဆက္လိုက္ေလ" "ေအးေအးဒါပဲေနာ္"
"အဲ့ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ ဘာလို႔ဆက္တာလဲ"
"သူ့ေမေမေနမေကာင္းလို႔တဲ့ အဲ့တာကိုႀကီးကိုအိမ္ပင့္မလို႔တဲ့"
"အဲ့ဒါမ်ား ကိုေနေရာင့္ကိုတိုက္႐ိုက္ဆက္တာမဟုတ္ဘူး ငါ႔အနက္ေလးကိုသက္သက္ လမ္းေၾကာင္းရွာလိုက္ေသး"
"ဘယ္သူက သူ့အနက္လဲ "ဆိုၿပီးဆိုင္ထဲေလွ်ာက္ရွာတဲ့ပုံေလးလုပ္လိုက္ေသးတယ္
"နက္ ခုဏက စကားျပန္ဆက္မယ္ကြာ ကိုယ့္ကိုအေျဖေပးေတာ့"
"အာ ေနပါဦး ေသြးနဲ႔တိုင္ပင္လိုက္ဦးမယ္"
"ဘယ္လို ကိုယ့္ကိုအေျဖေပးမွာ အဲ့ေကာင္နဲ႔တိုင္ပင္စရာလိုလို႔လား ၿပီးေတာ့သူကလည္း နက္ကိုခ်စ္ေနတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုအေျဖျပန္ေပးဖို႔ေျပာမလား"
"ေျပာပါတယ္ သူ့ကိုအေျဖျပန္ေပးဖို႔ကိစၥ ေတာင္ သူနဲ႔ပဲတိုင္ပင္တာ သူကေပးလိုက္တဲ့ ခုလည္းသူကေပးခိုင္းမွာပါ"
'ငါေနာ္ ရွင္ခ်င္တယ္ ရဲတိုက္ဦး မင္းဒီကေလးမကိုေရွ႕ေလ်ာက္ ဘယ္လိုထိမ္းမလဲေတြးေတာ့"'
"နက္ကလဲကြာ ဒီလိုလုပ္ သူ့ကိုအေျဖျပန္ေပးဖို႔ကိစၥသူနဲ႔တိုင္ပင္တယ္မလား ခုကိုယ့္ကိုအေျဖေပးဖို႔ကိစၥလညိးကိုယ္နဲ႔ပဲတိုင္ပင္လိုက္ေလေနာ္ ဒါမွ တရားမွ်တမွာေပါ႔"
"အင္း အဲ့ဒါလဲဟုတ္တာပဲ"
"နက္ကိုယ့္ကိုမွ မခ်စ္ရင္ နက္အရမ္းနစ္နာမွာေနာ္ နက္ကို ကိုယ္ကေက်ာင္းတက္ရင္လဲေဆးေပးခန္းမွာ နက္ႀကိဳက္တဲ့မုန္႔အျပည့္ဝယ္ထားေပးမွာ နက္ဖုန္းဆက္လိုက္တာနဲ႔ နက္စားခ်င္တာခ်က္ခ်င္းအေရာက္လာပို႔မွာ "
"ကိုေလးတို႔က မစားခိုင္းရင္ေရာ "
"ခိုးၿပီးေကြၽးမယ္ကြာ"
'ေဈးဗန္းေတြခင္းတာခင္းတာ ျမင္မေကာင္းဘူး'
"နက္အမ်ားႀကီးစားရင္လဲ မညိဳျငင္ရဘူးေနာ္"
"ေအာ္ နက္ရယ္ စိတ္ခ် မညိဳျငင္တဲ့အျပင္
ပိုေတာင္ခ်စ္ဦးမယ္"
"ၿပီးေရာ"
"ဒါဆို ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေပါ႔ "
"အင္းခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဆက္စားလို႔ရၿပီလား"
"တကယ္ေနာ္ အနက္ ကိုယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာေနာ္ ျပန္မေျပာင္းရဘူးေနာ္
နက္အေျဖေပးၿပီေနာ္"ေသခ်ာေအာင္ေမးရေသးတယ္ ၿပီးမွစားၿပီးနားမလည္လုပ္သြားရင္ဒီလူကအသဲကြဲဦးမယ္ေလ
သူကေတာ့"အင္းပါ"ဆိုၿပီး ေရခဲမုန္႔ ေတြခပ္စားေနေလရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနက္ေလးဟာေလ ဘယ္လိုဗိုက္အိုးေလးနဲ႔စားေနလဲမသိဘူး သူပဲဆန္႔တယ္ဗ်ာ
အျပန္က်ေတာ့ ကားေပၚမွာအိပ္ငိုက္လို႔ ေခါင္းေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ေနတာမ်ားအသည္းယားစရာေလး သူကသာစားၿပီးအဆီရစ္ေနတာ
ကိုယ့္မွာေတာ့ ရင္ေတြခုန္ၿပီး လက္ေတြပါတုန္ေနတာ
ကားေတာင္ ေျဖးေျဖးပဲေမာင္းလာရတယ္
လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ေလးႏိုးလာတယ္ဗ်
"ကိုဖီးမလိုင္ ကိုဖီးမလိုင္"
"ဘာလဲ အနက္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"အိပ္ေနရာကႏိုးလာတဲ့အသံနဲ႔အသံေသးေသးနဲ႔
"ကိုဖီးမလိုင္စားခ်င္တယ္"
"ဟင္ ဗိုက္ကဆန္႔ေသးလို႔လား"
"ဘာလဲခုတည္းကဝယ္မေကြၽးခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
"အာ ဟုတ္ပါဘူး ေကြၽးမွာပါ ကေလးစားခ်င္တာ ကိုကိုကေကြၽးၿပီးသားပဲ"
"😁😁😁"
............
Thanks for reading
YOU ARE READING
အစားပုတ်လေးကိုချစ်မိသောအခါ အစားပုတ္ေလးကိုခ်စ္မိေသာအခါ
Fanfictionအနက်ရောင်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးကိုမုန့်ကျွေးပြီးအဖြေတောင်းခဲ့တဲ့ကျွန်တော်သူများတွေသူ့ကိုမုန့်ဝယ်ကျွေးမှာတောင်ကြောက်နေရပြီသူကဘယ်သူတောင်းတောင်းပေးမှာတဲ့ဗျာ ရဲတိုက်ဦး အစားနဲ့အအိပ်အငှားလိုက်သည်နယ်ဝေးလက်မခံ😁 အနက်ရောင်...
