"Τι ήταν πια τόσο σημαντικό που δε μπορούσε να περιμένει βρε Ξανθίππη μου ως το μεσημέρι;" Η Τασία περπάτησε στο παλιό λιμανάκι και κάθισε πλάι της στο παγκάκι.
"Αγαπιούνται Τασια.. το είδα με τα μάτια μου" της είπε χωρίς να γυρίσει και αφήνοντας το βλέμμα στο νευριασμένο πέλαγος "Χθες βράδυ... Έπρεπε να ήσουν εκεί να το δεις για να καταλάβεις. Ωραία τα λόγια, οι εικασίες και οι σκέψεις μα το είδα..."
"Τι είδες;"
"Κοιμόμουν και άρχισα να ακούω κάτι γδουπους έξω από το σπίτι. Νόμιζα ήταν κλέφτης και σηκώθηκα τρομαγμένη. Μόλις όμως άνοιξα τη πόρτα... Θεέ μου ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω... Φιλιοντουσαν Τασια! Ο Ορέστης και η Εύα φιλιοντουσαν με τόσο πάθος..." Η Τασία έμεινε άφωνη
"Πίστεψέ με και νομίζω πως μπορώ να έχω άποψη, μια γυναίκα που την έχουν αγγίξει με βίαιο τρόπο, δε θα έκανε ποτέ έτσι. Μέχρι και ο γιος μου κατακόκκινος έγινε! Πέταξε ένα ξερό μάνα και το έβαλε στα πόδια!!! Η Εύα από την άλλη ούτε στα μάτια με κοιτούσε από τη ντροπή. Αυτό είναι έρωτας Τασία! Όχι βιασμός!"
Ένας βαθύς αναστεναγμός κατέληξε στον αέρα, ύστερα στο κύμα και χάθηκε...
"Νομίζω πως ήρθε η ώρα να χαρίσουμε μια επίσκεψη της Ελένης..." είπε ήρεμη και η Ξανθίππη γύρισε επιτέλους και τη κοίταξε
"Και τι πιστεύεις πως θα βγει από τα χείλη αυτής της οχιάς! Σου είπα πως μου φέρθηκε!"
"Άλλο μόνη σου, άλλο μαζί... Ίσως ήρθε η ώρα επιτέλους να ανοίξει τη στόμα της. Κι αν κάτι ξέρει και δε το κάνει... Μάρτυς μου ο θεός, θα τη πνίξω!"
"Μη λες τέτοια λόγια. Ούτε ο πνιγμός δε της αξίζει... Πρέπει να μάθουμε. Λες μετά από τόσα χρόνια ο δικηγόρος σου να μπορούσε να μας βοηθήσει;"
"Ο δικηγόρος;" ρώτησε η Τασία περίεργα
Η Ξανθίππη έμεινε σκεπτική...
"Έχω μια υποψία αλλά αν ισχύει..."
"Μίλα μου Ξανθίππη! Διακυβεύονται πολλά εδώ!"
"Είπες πως η αστυνομία είχε ένα αποδεικτικό στοιχείο με βάση το οποίο, έφαγαν πέντε ακόμα χρόνια... "
"Ναι αλλά..."
"Θέλω αυτό το στοιχείο στα χέρια μου Τασία!"
"Δεν ξέρω αν έχει αυτή τη δύναμη ο δικηγόρος... Αυτό είναι απόρρητο.."
"Τότε πρέπει να βρούμε κάποιον...." Η Ξανθίππη έκανε μια παύση... "Η Εύα! Μου είπε πως έμενε με τη θεία και τον θείο της που ήταν αστυνομικός! Και μάλιστα μεγάλο κεφάλι!"
ВИ ЧИТАЄТЕ
Δύο μικροί αγγέλοι.. (Υπό Επιμέλεια)
Сучасна прозаΤο λευκό δαντελενιο της φουστανακι, ειχε λερωθεί από τις λάσπες. Ήταν συνήθεια όμως... Πάντα έλεγε στη μητέρα της να μη τα φοράει για να βγει να παίξει... Έσφιξε τη δεξιά της παλάμη , γύρισε το κεφάλι και του χαμογέλασε. Έπειτα έσφιξε την αριστερή...
