0.7

565 20 6
                                    

Not: bu bölümde 28 yaşındayız.

------------------

"İşte burası!" dedim dışımdan. UA lisesine ilk defa öğretmen olarak gidecektim. Liseyi burada okumuştum ve sonraki hayalim burada öğretmenlik yapmaktı. Bunun için çok mutluydum. 1-A sınıfının Matematik öğretmeni olacaktım. Ektoplazma başka bir okula geçmişti çünkü.

Okulun girişine doğru yürüdüm. UA bütün ihtişamıyla önümde. Burayı özlemiştim. Sırıtarak içeri girdim. 1-A sınıfı beni bekliyordu. Kapıyı açtım ve içeri girdim.

"Günaydın çocuklar."

Sınıftaki herkes bana baktı ve günaydın dediler. Kafaları karışmıştı sanırım. Yeni öğretmenlerinin geleceğinden haberleri yoktu. Pikaçu'ya benzeyen çocuk konuşmaya başladı.

"Şey, efendim Ektoplazma Sensei girmeyecek miydi bugün?"

"Malesef pikaç- yani çocuklar. Artık matematik derslerinize ben gireceğim. Biraz kendimden bahsedeyim. Adım Ryoko Kamei. Hero ismim de Lynx. Özgünlüğüm Telekinezi. Neredeyse her şeyi ellerimi kullanmadan hareket ettirebilirim."

O sırada yeşil saçlı ve yeşil gözlü çok tatlı bir çocuk bir bana bir not defterine bakıyordu. Sinsice gülümsedim ve not defterinin bana doğru gelişini seyrettim. Sınıftakiler büyülenmiş gibi bakarken yeşil çocuk utanmış bir şekilde bana baktı. Not defterini aldım ve içindekilere baktım. Bu çocuk gerçekten çok azimliydi. Sonra yanına gittim.

"Not tutmak çok akıllıca. İsmin ne senin?"

"İzuku Midoriya efendim."

"Anladım."

Gülümsedim ve not defterini geri verdim.

"İstersen ben de özgünlüğüm hakkında sana bir şeyler söyleyebilirim İzuku."

Bana parıldayan gözlerle baktı. "Gerçekten mi?"

Ben de güldüm. "Neden olmasın?"

Sonra yerime geçtim ve ders anlatmaya başladım. Herkes sıkılmış gibiydi. Bunu fark ediyordum. Ve zaten dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı.

"Çocuklar, dersin bitmesine az bir zaman kaldı. İsterseniz bugünlük burada bırakalım."

Herkes kabul etmişti. İzuku ve adını bilmediğim, motorlu bir çocuk dışında. Ben de gülümseyip sınıftan çıktım. Koridorda yürümeye başladım. Çocuklar da sohbet ediyorlardı. Eskilere dönmüştü aklım. Çocuklar konuşurken bir an birinin adını duydum.

"...aizawa sensei."

Olduğum yerde kaldım. Shota burada öğretmen miydi yani?

Flashback

"Bekle, taşınacağız derken ciddi miydin? Ben onu şaka sanmıştım."

Ryoko ofladı.

"Keşke şaka olsa Shota. Ama değil."

"Liseyi bitirmemize az kaldı zaten. Keşke liseyi bitirmeyi bekleseydin."

"Annemi biliyorsun, ne kadar inatçı olduğunu da. İkna edemedim."

Ryoko çok üzgün görünüyordu. Aizawa yavaşça ona sarıldı. Ryoko da çenesini Aizawa'nın omzuna koydu.

O gün gelmişti. Ryoko başka bir ülkeye taşınıyordu. Bütün eşyaları oradaki eve gitmişti. Ryoko otobüse binmeden Aizawa ona yetişti.

"Ryoko, sana gitmeden önce bir şey söylemeliyim."

"Buyur Shota."

"Ben, s-seni seviyorum."

MHA Characters x Reader (oneshots)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin