I Reincarnated To The Most Hatred Character In My Favourite Novel

{Chapter 3}

ISANG BUWAN na ang lumipas. Wala akong ibang ginawa kundi ang masusing aralin at kontrolin ang kapangyarihan ni Black. It is so hard and difficult for me. But because of the books inside her room. I manage to learn it all by myself inside this room. I didn't went out. They just giving me a foods to eat on time. Walang sabi-sabi na pumapasok ang mga ama rito at magdala nang mga pagkain saka tuluyan umalis. Meron din na pumapasok na ibang mga ama upang maglinis sa loob, kunin ang damit na nagamit ko upang labhan, at nilalagyan nang bagong mga gamit o damit.

Hindi ko alam kung kanino galing at wala din akong pakealam. I'm here inside my room while reading a book in the study table. I learns more knowledge about this world. Sa isang buwan halos nagawa ko ang basahin ang halos librong narito. I doesn't need somebody to answer my questions. Kaya kung makakuha nang impormasyon sa pamamagitan nang pagbabasa at pagsusuri.

Nilapag ko ang libro sa araling lamesa at kinuha ang mapa nang palasyong ito. Sa bawat pasilyo at pasikot nang daan patungo sa tarangkahan hanggang papasok. Dapat ko itong dalhin sa kung saan upang malaman kung saan ako pupunta.

Agad kung inipit ang papel na mapa sa gilid nang aking magarang damit. Isang gown yata ang suot ko ngayon, hindi ko alam kung ano ang pangalan nila sa mga damit rito. Hindi naman iyon importante.

Nakapusod ang aking mahabang itim na itim na buhok. May itim na tela na kumikinang ang nakalambitin doon. May butong desinyo sa gilid na tila isang korona. May isang ama ang laging nagaayos sa akin. Tahimik lang s'ya at ginagawa ang tungkulin nito.

Bumukas ang pinto at pumasok ang ama na aking tinutukoy sa aking isipan.

“Kamahalan, pinapatawag ka nang mahal na hari sa hapag kainan kasama ang mga prinsesa at prinsipe sa ibang kaharian,” pormal na pahayag nito sa akin.

Bahagya akong tumayo pagtungo sa pinto. Nasa gilid ang aking mga kamay. Marahan ang galaw nang paa ko dahil sa may takong na sandal na suot ko. Kaya pala magara ang sinuot nitong damit sa akin.

Tumayo ako sa harapan nito. Bahagya yumuko ang ulo nito sa akin.

“The Princess of air is there?” tanong ko nalang. Wala akong balita sa kanya matapos akong makamalay. Wala na din akong naramdaman na kakaibang enerhiya sa aking katawan. At mga boses nang lalaki sa aking isipan.

Inangat nito ang kanyang ulo upang harapin ako. “Opo, nandoon rin s'ya,” sagot nito. Kung ganoon magiging kawawa naman s'ya. Kailangan ko s'yang bantayan.

Tumango nalang ako at naglakad. Sinira nito ang pinto saka sumabay sa akin sa paglalakad.

“Who are you?” naitanong ko nalang habang naglakad kami sa malawak na pasilyo. Wala kasing masyadong nakasaad sa libro tungkol sa buhay ni Black.

Nahagip nang sulok nang mga mata ko ang paglingon nito sa akin. Ramdam ko ang pagbigla nito sa aking tanong.

“Ako po si Amin Apan, kamahalan.” dinig kung pagkilala nito.

Marahan ang bawat paghakbang nagpaglakad namin. Nakita ko sa bawat sulok ang mga guwardya sa ibang sulok nang pasilyo. May suot na armadong suot at espada.

“For you, what kind of person was me?” wala sa sariling tanong ko muli sa kanya. Gusto kung madinig mula sa kanya ang sagot. Sa palagay ko kasi, kilala na talaga nito si Black. Magaan ang pakiramdam ko sa kanya sa una palang kahit subrang tahimik s'ya.

Huminto s'ya sa sa paglalakad at huminto narin ako saka s'ya hinarap. Rumehistro ang gulat at bigla sa kanyang mukha.
“B-Bakit mo po tinatanong, kamahalan?” utal at gulat nitong tanong.

“I just want to know,” tipid kung sagot sa walang gana kung boses.

Napalunok s'ya bago nagsalita. “Para sa akin kamahalan, isa kang ibang babae. Kahit isa ka pong lahi nang pangkukulam na dugong dumadaloy sa inyo. Mabait ka po para sa akin kahit weirdo at tahimik ka,” mahabang sagot nito.