Umutsuz Ölümler ♠️♣️

9.3K 342 20
                                    


♠️🖤

Elinden tuttuğum yengeme gülümsedikten sonra gözlerim abime kayarken dudaklarımı yavaşça araladım .

' Bu kapıdan umutlu da çıksak , umutsuz da çıksak sizi canı gönülden affetigimi bilesiniz abi . '

Gözlerim bir onun gözünde bir de yengemin gözünde gidip gelirken gözlerimi yavaşça arkamızda duran Vedat ' a çevirdim .

' Artık gönlünde olduğum insanın yanında nefes alabiliyorum . '

Gülerek yüzünde gezindikten sonra tekrar abimlere dönerek ikisinin önünde durarak evimin kapısını çaldım .

Bir kaç saniye sonra açılan kapının önünde beliren Hatice abla yaşadığı ilk şoku atlattıktan sonra koşarak bana sarılırken aklıma gelen Ebru abla ile dişlerimi sıkarak zor bela sarıldım .

' Hoşgeldin kızım . ' Gülerek beni öpmesine izin verirken bir yandan da cevapladım . ' Hoşbulduk abla . '

Gözleri abimlere kayarken onlara da hoşgeldin diyerek bizleri içeriye aldı .

Etrafa kayan gözlerim yavaş yavaş dolmaya başlarken sessizce içimi cekerek ağlamamak için gözlerimi havaya kaldırdım .

Ne kadar zor olurlarsa olsunlar , benim ailemden başka sığınağım olamaz .

Sırtımda hissettiğim elin sahibini tanıyan yüreğim rahatça eline yaslanırken başıma kondurduğu sıcak nefesli öpücüğüyle dolu gözlerim kapanmıştı yavaşça .

Ne olurdu yüreğimiz artık huzur dolu olsaydı .

' Kızım . ' Annemin sesine açılan gözlerim ile sevinçle yanına ilerlerken sıkıca kollarına kavuşmam ile başımı boynuna koyarak derince içimi çektim .

Nasıl özlemiştim .

Bir süre sonra gözlerinden yaşların içini ceke çeke döküldüğünü hissedince yavaşça kollarindan ayrılarak gözlerinin içine baktım .

' Artık ağlamak yok annem . Artık herşeyi geri de bırakma zamanı geldi annem . '

Gözyaşlarını tek tek sildikten sonra başını sallarken aşağıya inen babamın önüne giderek elinden öptüm . ' Hoşgeldin kızım . '

' Hoşbuldum baba . ' Sıkı sıkıya sarılırken dağ gibi kollarına huzur dolu nefesler boğazıma hücum ediyordu .

Ne güzeldi , ağız tadıyla mutlu huzurlu yaşamak .

Kim bilir belki de herşey düzeliyordu .

İçi gülen gözlerini gözlerimden çektikten sonra rastgele arkama bakan babamın yavaşça gülüşü silinirken yavaşça yüzüne fısıldadım . ' Artık herşeyi geri de bırakamaz mıyız baba . '

Sözlerimi gözlerime bakmadan dinledikten sonra başını yavaşça olumsuz anlamda salladı . ' Yüreğini görmemmi sanırsın . ' Gözleri gözlerimin üzerine düşerken gülümsememi geri indirmedim .

Çünkü artık mutluydum ...

' Benim yüreğim artık huzur dolu baba . ' Kaşlarını kaldırarak şefkatle gözlerimin içine bakarken sözlerime devam ettim içimden tüm geçenler ile . ' Hem de hiç olmadığım kadar . '

Ellerini omuzuna koyan annem ağlayarak sözlerimi dinlerken gözyaşlarını silerek mutlulukla anlattım . ' Ne kadar zor günlerden geçersek geçelim , ne kadar birbirimizi kırarsak kıralım . '

GULNİŞÂN ( TAMAMLANDI ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin