Sayans Academy: School for Magic

CHAPTER THIRTY

CHAPTER 30: He, who Rule

Crizten's POV

ANYTHING is possible. That's what my cousin often told me.

When I was a kid, and my mom is always off to work, tanging si Ariella lamang ang nakakasama ko. She was the same age on me pero mas mature na sya mag-isip kaysa sa akin.

Since I'm a solo kid, she always act as my older sister. Since she also wants to experience being called, 'ate'. Even though matanda lamang sya ng ilang buwan kaysa sa akin.

Everytime we go to school, nasanay na syang nasa harapan ko para maprotektahan ako. Since I started going to school, some boys always bully me because of my hair, because of my face and because I no longer have a father. My Mom told me that my father died because of Leukemia.

"Okay, class. Can you tell me about your parents? On every weekend, where do you go? Do you watch movies together on the movie theaters?" Isang araw ay tinanong kami ng aming guro.

Magtataas na sana ako ng kamay ko para sumagot ng may marinig akong nagsalita galing sa likuran ko. "As usual, she will answer again. She doesn't have a father, so how she say that she has a family? Her father doesn't love her that's why he left."

Dahil sa nadinig ko ay tuluyan akong nawalan ng lakas upang sumagot sa tanong ng guro. Naibaba ko ang tingin ko sa lamesa ko saka lihim na umiyak.

"Kaya nga. Hindi sya mahal ni papa nya kaya sya umalis." Dahil sa sinabing iyon ng babae kong kaklase ay umugong ang tawanan at iba pang ingay ng mga kaklase ko.

"Class! Quiet!" sigaw ng aming guro ngunit walang pumansin sa kanya. Naging dahilan lamang iyon upang lalong lumakas ang pag-iyak ko.

"Stop bullying my cousin, mga bakla!" malakas na sigaw ng pinsan ko dahilan para matahimik ang buong room. Kahit ang adviser namin ay sandaling napatulala.

"Anong sabi mo? Bakla?" tanong noong katabi ko. Kahit na nakayuko ako ay alam ko na ang ginawang aksyon ni ate Ariella.

Ipapagkrus ang mga braso sa may dibdib, magtataas ng isang kilay, ngi-ngisi saka tatango.

"Oo. Yon ang sabi ni Mama. Bakla daw yung mga lalaking na laging magaslaw at maingay. Katulad mo." mataray na saad ni Ate.

"H-Hindi ako bakla!" sigaw nito. Unti-unting nababasag ang boses nito.

"Bakla ka kaya! Ahh, bakla! Blehh!" malakas pang pang-aasar ni Ate dahilan para tuluyan na itong maiyak.

"Teacher sabi nya bakla daw po ako!" naiiyak nitong sigaw. "Isusumbong kita sa mama ko! Sabi mo bakla ako!"

Nadinig ko ang mapang-asar na pagtawa ni Ate. "Edi magsumbong ka, bakla. Samahan pa kita eh," saad nya.

Iniangat ni ate Ariella ang mukha ko saka sya na ang nagpunas ng mga luha ko. "Hush, tahan na Crizten." saad nya saka ngumiti sa akin. Napalunok ako saka sinubukang suklian ang ngiti na iyon.

Tumingin si ate Ariella sa Teacher namin "Samahan ko lang po si Crizten sa CR po."

"Hmm," Tumango ang aming guro. Yon ang naging senyas ni ate Ariella para higitin ang kamay ko at sapilitan na itayo. Bago pa kami lumakad palabas ay napansin kong tiningnan nya pa muna ang katabi ko.

"Ah bakla! Iyakin!" sigaw ni ate saka muling binelatan iyong lalaki.

"Hindi sabi ako bakla!" malakas pa ulit nitong sigaw na hindi na pinansin pa ng pinsan ko.

"Stop crying now, Crizten. I won't let them bully you. I'll always protect you." she said, cheering me up.

Hindi iyon ang huling beses na nangyari iyon. I was completely a mess when we start our high school while ate Ariella was famous for being the school queen bee. Madami syang kaybigan samantalang ako ay tanging siya at si Lucas lamang ang mayroon. I often got bullied because of my looks at kadalasan ay lagi akong pinagkukumpara sa pinsan ko. And, of course, my cousin will stand and protect me.