"Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle.
Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti.
" Sadece benim güzelim olsan?"
•°
•°
•°
•°
•°
•°
•°
Elleri dizlerimi...
Yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar. Şarkı: Dolu kadehi ters tut|Madem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18|Ne özelimi paylaşırım, ne güzelimi
Buzdolabı ile olan derin ve romantik bakışmamı sonlandırıp derin bir iç çekişle kapattım kapağı.
Sabaha kadar uyuyamamıştım heyecandan. Kerem de uyanmak bilmiyordu zaten. El mecbur kalkıp kahvaltı hazırlamaya koyulmuştum ben de.
Patates kızartması yapacaktım. Çaydanlığa su koyup altını yaktım. Kilere gitmek için arkamı döndüğüm an karşımda gözlerini yarım yamalak açmış, dağınık saçlı ve uyku dolu bakışlarla bana bakan Kerim'i gördüm.
Hiçbir şey demeden dağınık saçlarını geriye doğru atıp bana doğru gelmeye başladı.
Çaydanlığın altını kapattıktan sonra bana döndü. Bir kolunu belime sarıp ayaklarımı yerden kesti. Sırtım göğsüne yaslıyken başımı arkaya çevirmeye çalışıp "Ne yapıyorsun?" diye sordum.
Hiçbir şey söylemeden adımlamaya başladı. "Niye yanımdan kalkıyorsun?" dedi mutfaktan çıktıktan sonra.
"Uykum yok. Kerem bırak ya." dedim ayaklarımı çırparak. Tek eliyle odanın kapısını açıp içeri girdi.
Başıma bir öpücük kondurdu. "Rahat dur Edibe. Biraz daha uyumak istiyorum." dedi uyku mahmuru sesiyle. Sesinin tınısı öyle hoş geliyordu ki kulağa büyülüyordu bazen beni.
Beni yatağa bıraktığında diğer tarafa geçip kendi de uzandı. "Bensiz uyunmuyor mu?" diye nazlanmama rağmen yorganı kaldırıp altına girdim. Böyle söylesem de hoşuma gidiyordu aslında.
Birşey demeden belimden çekip kendine yasladı. Bacağımın biri bacaklarına karışırken belimi sımsıkı sarıp yüzünü saçlarımın arasına gömdü.
Sabaha kadar dönüp durmama rağmen hiç uykum yoktu. Heyecandan yerimde duramamıştım ki. Bugün Kerem'le gezecektik. Hatta kardan adam yaparız diye söz vermişti.
İlk defa yapacaktım kardan adam. Yine ilk defa onunla kartopu savaşı yapmıştım. Kimileri çocukluk olarak görebilirdi ama umrumda değildi. İlk defa yaşıyordum ben bunları. Hep hayalini kurduğum şeylerdi. Çocukça bir mutluluk, bir heyecan vardı içimde.
Bir yanım yılların acısını toplamış cam kırıkları ile doluyken bir yanımda çiçekler açıyordu. O çiçekleri sulayıp büyüten tek kişi de Kerem'di.
Bana sözler veriyor ve verdiği tüm sözleri tutuyordu. Benden büyüktü ama benimle birlikte çocuk oluyordu. Bazen ise gördüğüm en olgun insan oluyordu.
Dışarıya karşı olan tüm hoyrat davranışları bende büyük bir özene dönüşüyordu. Herkese dönen o sert bakışlar bir bende yumuşuyordu.
