28.Bölüm

23 4 2
                                    

"Mutluluk mu?  En son annem bana oyuncak bebek aldığında yaşamıştım o duyguyu..."

"Aşk öyle iğrenç bir duygu ki,nerede imkansızı varsa onu seçer."

Bu da benden size gelsin hiç kimse sizden önemli değildir :
"Gidene yol vereceksin ki , yerine gelen ayakta kalmasın"

-Uyuyor mu?
-Evet anne uyuyor .
-Cok canı acımıştır doğum yaparken keşke sezaryen doğum yapsaydı.
-Kendisi öyle istedi korkmak çocukların işidir dedi.
-Bu kız hep böyledi ve oğlum ben ona küçükken ne olmak istiyorsun büyüyünce diye sorunca öğretmen derdi ama kızın hedefi tıpmış hedefinide başardı.Çünkü hep şöyle düşünürdü eğer biri benim işime karışırsa başaramam kafasındaydı.
-Doğru yapıyormuş anne.
-Aynen doğru yaptı ve şuan seninle çok mutlu.Hep mutlu olun oğlum hep.
-Olucaz anne.

Annemlerin konuşma sesiyle uyanmıştım.

-Emree.
-Ay yüzlüm iyi misin?
-Emre ben Eftalyayı görmek istiyorum .
-Şimdi olmaz ay yüzlüm azıcık dinlen.
-Emre lütfen görmek istiyorum bana çocuğumu getir.
-Ben sana onu getiremem küvezde o .
-Emre lütfen .

Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı canımda çok yanıyordu ama umrumda değildi ben Eftalya mı deniz kızımı görmek istiyordum nasıldı acaba kime benziyordu?

-Tamam ağlama ay yüzlüm ağlama Eftalyayı sana göstericem .
Kalkmaya çalıştım Emre'de yardım ediyordu.
-Yavaşca hareket et .
-Tamam.

Beni Eftalyanın olduğu yere doğru getirdi.
-Bak ordaki
Eliyle bana işaret etti.

-Kızım güzel kızım özür dilerim affet beni seni hastane köşelerinde yatırttığım için.

Ağlamaya başlamıştım.

-Şşşt neden ağlıyorsun?
-Görmüyor musun şuan çocuğumuz beşiğinde olması gerekirken küvezde kablolar bağlı ellerinde keşke yanında olabilsem keşke.
-Yağmurum sakın bak kendini suçlama Allah böyle olmasını istedi böyle oldu kaderimizi değiştiremeyiz kaderimizde böyle varmış sevgilim.Gel bak canın acıyacak seni yatağa yatırayım.

Beni odaya götürdü yatağa yatırdı yorgunluktan uyuya kalmıştım.

                                       ~ 2 GÜN SONRA~

-Herşeyini hazırladın mı kızım?
-Evet anne hazırladım bi Eftalya eksik.
-Onuda alıcağız 2 ay sonra.
-Hadi annecim arabaya bin sen ben Yağmuru getireyim.

Emre bana yardım etti arabaya bindirdi.Eve doğru yol aldık.

-Anne .
-Efendim kızım?
-Eftalyaya orda bişey yaparlarsa ben gelmeseydim onun yanında kalsaydım.
-Kızım babanla kayınbaban orda ya Bulutta orda.
-Onun annesine ihtiyacı var ben ona daha süt veremedim.
-Onuda vericeksin kızım Allah'ın izniyle.
-Amin inşallah anne.

Eve gelmiştim odamıza kadar Emre yardım etti.Beni yatağa yatırdı.

-Birşey istersen çağırman yeterli ay yüzlüm .
-Tamam aşkım.
-İyi uykular.

Emre kapıyı örttü bende yorgunluktan uykuya daldım.

           
                  Birazda Hastanede Eftalyalara Bakalım.

-Dünür bizim oğlanla kız iyiki tanışmışlar baksana bir torunumuz oldu.
-Aynen ya iyiki oğlun kızımın karşısına çıkmış onu korudu kolladı sevdi ne olursa olsun asla bırakmadı şimdide bir torunumuz oldu .

Şunu asla unutmayın olur mu?

Hayal etmediğiniz sürece bir şey sahip olamazsınız yada başaramazsınız hayal edin hep olur mu hayal kırıklığı yaşasanız bile hayal edin.

Bu bölümünde sonuna geldik arkadaşlar .Finale son 1 bölüm kaldı ve kitap final olduğu zaman yeni kitabım "ZOR AŞK"ı yazmaya başlayacağım .O kitabımda Eftalyanın büyümüş halini ele alacağım o kitabım bu kitaptan daha çekişmeli kavgalı olucak .

Oylamayı yorum yapmayı unutmayın benide takip ederseniz sevinirim öpüldünüz💛❤️💙

Aramızdaki 197 Kilometre (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin