My Unhappy Guy

IKALABING-DALAWA

"Pst, Troy" pagkuha ko ng atensiyon niya. Tumingin naman siya agad.

"Hmmm?" sagot naman niya

"Kanta ka naman, pleaseeeee? Kahit isa lang. Gusto ko lang marinig yung boses mo huhu" pamimilit ko sa kaniya

"Kate, you know naman na I can do anything for you, but except this one. I'm sorry" agad na tanggi naman niya sa akin

Hays. Mukhang hopeless case na 'to. Wala talaga. Napabuntong hininga na lang ako at tinuon na lang ang atensiyon ko kay Steve na kasalukuyang kumakanta ngayon.

"This song is for the person I like, I hope you'll always be happy"

Now playing: Jealous by Labrinth

I'm jealous of the rain
That falls upon your skin
It's closer than my hands have been
I'm jealous of the rain
I'm jealous of the wind
That ripples through your clothes
It's closer than your shadow
Oh, I'm jealous of the wind, cause

I wished you the best of
All this world could give
And I told you when you left me
There's nothing to forgive
But I always thought you'd come back, tell me all you found was
Heartbreak and misery
It's hard for me to say, I'm jealous of the way
You're happy without me

I'm jealous of the nights
That I don't spend with you
I'm wondering who you lay next to
Oh, I'm jealous of the nights
I'm jealous of the love
Love that was in here
Gone for someone else to share
Oh, I'm jealous of the love, cause

I wished you the best of
All this world could give
And I told you when you left me
There's nothing to forgive
But I always thought you'd come back, tell me all you found was
Heartbreak and misery
It's hard for me to say, I'm jealous of the way
You're happy without me

As I sink in the sand
Watch you slip through my hands
Oh, as I die here another day
Cause all I do is cry behind this smile

I wished you the best of
All this world could give
And I told you when you left me
There's nothing to forgive
But I always thought you'd come back, tell me all you found was
Heartbreak and misery
It's hard for me to say, I'm jealous of the way
You're happy without me

It's hard for me to say, I'm jealous of the way
You're happy without me

It was a very emotional song. Ramdam na ramdam mo yung sakit bawat linya. I was wondering, para kanino kaya yung kantang 'yon? Tagos kasi sa puso yung pagkanta niya e.

Nagpalakpakan sila Angel at Tiffany at agad nilang inasar si Steve kung para kanino raw yung kanta na 'yon. Feel na feel daw kasi ni Steve yung pagkanta. Mga loka-loka talaga.

Buti na lang at hindi sila pinatulan ni Steve, tinawanan lamang niya ang mga 'to at sinabing magaling lang talaga siyang kumanta kaya na feel namin yung pain. Well, totoo naman. Pwede siyang maging recording artist actually. I didn't know na bukod pala sa sports and acads, magaling din pala siya pagdating sa music. Sinalo na ata niya lahat ng talents nung nagpaulan si Lord e, char.

After kumanta ni Steve, ako naman yung pinipilit nila Angel na kumanta. Nabanggit ko raw kasi rati nung nag introduced ako ng sarili na isa sa mga hobbies ko ang pagkanta, pero never pa raw nila akong narinig.

Nahihiya man ay pinagbigyan ko na lang sila. Nakatatlong sunod-sunod na kanta lang naman yung kinanta ko. Nahihiya kasi ako e hehe. Maganda naman yung boses ko, hindi nga lang ako pangbiritan. Mala-Moira lang ganoon, char. Baka awayin pa ako ni Pareng Jayson HAHAHAHAHA

After kong kumanta, todo palakpak silang lahat. As in lahat, pati kasi si Troy ay halatang napabilib din. Hmp, medyo nagtatampo pa rin ako sa kaniya kasi hindi niya ako pinagbigyan. Pero slight lang naman, papalambing lang ganoon hehe.

Bumalik na ako sa upuan ko. Agad namang hinawakan ni Troy yung kamay ko. Halatang nag-aalala siya sa akin. Kaya tipid na ngumiti na lang ako sa kaniya.

*****

Ilang set of songs pa ang kinanta namin bago namin naisipang umuwi na.

Kaming apat lang talaga nila Angel ang kumanta buong hapon, hindi ko talaga napilit si Troy kahit halata na sa kaniya na medyo nag-aalala na sa akin.

Naiintindihan ko naman, maybe it's not really his thing. Ayoko namang pilitin siya, baka mapag-awayan pa namin. At ayoko namang mangyari 'yon.

Nasa labas na kami ngayon nila Troy. Hanggang ngayon ay halata sa mukha niya ang pag-aalala. Kaya hinawakan ko ang kamay niya at tumingin ng deretso sa mga mata niya.

"Okay lang ako, Troy. Huwag ka nang mag-alala, okay? I understand. Maybe it's not really your thing at ayoko namang pilitin ka sa bagay na hindi mo gusto" pag-aalo ko sa kaniya

"Are you sure? You're not mad at me?" nag-aalala pa rin niyang tanong sa akin. Niyakap ko siya at sinabing "Okay lang talaga. Hindi ako galit"

Dumating na si Mang Berting kaya nagpasalamat at nagpaalam na ako kila Troy. Nagpasalamat din sila at sinabing mag-iingat kami sa biyahe.

*****

Habang nasa sasakyan, iniisip ko kung paano ko sasabihin kila Mommy na may boyfriend na ako. I mean, tingin ko papayag naman sila kasi nasa legal age naman na ako at sisiguraduhin ko rin naman na hindi neto maaapektuhan yung pag-aaral ko.

Pero hindi ko pa rin maiwasang kabahan lalo na't ito pa lang yung unang beses akong magsasabi na may boyfriend na ako. May pagka-over protective rin kasi sila sa akin dahil only child at unica hija nila ako.

Actually, after kong sagutin si Troy kanina, agad niyang sinabi na sasamahan niya akong magsabi kila Mommy. Pero sabi ko sa kaniya, mas gusto kong ako muna ang magsasabi sa kanila para hindi rin sila gaanong mabigla.

Hindi sumang-ayon si Troy nung una pero nung maipaliwanag ko sa kaniya yung reason ko, sa huli ay napapayag ko rin naman siya. Basta raw ay balitaan ko siya agad pagkatapos naming mag-usap nila Mommy.

*****

Nasa dining table na kami ngayon nila Mommy, kakatapos lang din naming kumain ng dinner. Alam ko na ito na yung perfect timing para sabihin sa kanila yung tungkol sa amin ni Troy, kaya uminom muna ako ng tubig at huminga nang malalim bago magsalita.

"Mom, Dad, may sasabihin po sana ako. 'Wag sana kayong mabibigla. Ngayon pa lang po ay sasabihin ko na sa inyo na no matter what happen, I'll always be your baby girl. And I promise na hindi ko papabayaan yung studies ko. Actually, mas mag-aaral pa po ako ngayon kaya sana payagan niyo ako. May boyfriend na po kasi ako, nag propose po siya kanina sa gitna ng campus. Sorry po kung hindi ko po agad nasabi sa inyo" mahabang lintanya ko habang nakahawak pa sa mga kamay nila Mommy

"We know naman anak na dadating talaga yung araw na makakahanap ka ng taong mamahalin mo. Pero aaminin ko na hindi ko inaasahan na mapapaaga yung pagtatagpo niyo ng prince charming mo. But, I also don't want to stop you from being happy. You're my daughter that's why I'm confident that whoever the man you like is definitely deserving of your love" mangiyak-ngiyak na sagot sa akin ni Mommy.

"Your Mom's right, Margaux. Wala naman kaming ibang hiling kundi ang makita kang masaya. And if that man makes you happy, then it's all fine with me. Just make sure that you'll tell Dad when that guy hurt you, okay? No one can make my princess, cry" awww, kakasabi lang ni Daddy na no one can make his princess cry daw pero siya naman 'tong nagpapaiyak sa akin ngayon.

Tumayo ako at yumakap sa kanila. They both kissed me and told me that they love me so much. Sinabi rin ni Dad na papuntahin ko raw si Troy bukas dito sa bahay. Dito raw siya mag-dinner.

I am really blessed to have them as my parents. I can really say that I have the best mom and dad in the whole wide world!