~1.BÖLÜM

2.8K 46 14
                                    

Öncelikle belirtmek isterim ki bir yazar değilim.

Karadeniz kurguları aşırı derecede hoşuma gidiyordu ve bende kendi kendime dedim ki 'ben neden yazmıyorum'.
Şuan da gördüğünüz gibi yazmaya başlıyorum umarım kitabımızı finalini de görebiliriz...

Buraya okumaya başladığınız tarihi bırakabilirsiniz...

Yorumlarda görüşlerinizi ve istediğiniz sahneleri de yazarsanız sevinirim.

Haa bu arada kitapta Cringe sahneler olabilir çok fazla takılmayın, okuyun geçin maksat eğlenmek.

Daha fazla uzatmayım, iyi okumalar dilerim...

_______________________________________

1.BÖLÜM - MK

Üniversite bitmişti bugün. Artık hukuk mezunuyum. Hayalimi gerçekleştirdim ve avukat oldum. Arkadaşlarımla birlikte her zaman takıldığımız kafe'ye gittik. Deli dolu bir insanımdır sürekli pozitif ve neşe saçan.Biraz eğlendikten sonra saate baktığımda akşam 9 olduğunu gördüm. Bizimkilerle biraz daha konuştuktan sonra eve dönmek için yola çıktım. Bir taksi durdurup bindim ve adresi söyleyip eve gittim.

Kapıyı Bade abla açmıştı. Bade abla küçüklüğümden beri bizim evde çalışır yemek, temizlik gibi şeyler de anneme yardımcı olur.

"Bade abla, abim yok mu?"

"Yok Meyracım, arkadaşlarıyla dışarı çıkacağını ve bu gece gelmeyeceğini söyledi giderken" ~Bade abla

"Tamam Bade abla, annemler içeri de mi?"

"Evet canım, içerideler. Ben de şimdi çıkıyorum açsan mutfakta yemek var senin sevdiğin limonatadan da var dolapta" ~Bade abla

"Ellerine sağlık ablam, aç değilim ama acıkırsam alırım ben. Görüşürüz o zaman dikkat et"

"Görüşürüz Meyracım" ~Bade abla

Bade ablayı yolcu ettikten sonra kapıyı kapatıp annelerin yanına salona geçtim. Annem ve babam bir şey konuşuyorlardı ama beni görünce susmuşlardı.

"Neden sustunuz, önemli bir şey konuşuyordunuz ciddiyetinize bakılırsa?"

"Yok bir şey annecim, öyle havadan sudan muhabbet ediyoruz sadece"

"Var bir şey kızım, çantanı bırak da gel seninle bir şey konuşacağım" ~Babam

"Tamam baba geliyorum hemen"

Merdivenlerden çıkıp odama girdim ve çantamı komodinin kenarına ceketimi de yatağın üstüne bıraktım. Ayakkabılarımı çıkarıp ev de giyindiğim terliklerimi de giyip sekerek merdivenlerden aşağı indim ve salona geçtim. Babam elini otur der gibi salladığında oturdum ve tüm ciddiyetimle babama baktım onu dinlediğimi belli ederek.

"Bak kızı-..."~Babam

"Murat!" ~Annem

"Ayça, karışma lütfen" ~Babam

"Baba ne oldu söyle misiniz artık?"

"Bak kızım, mezun da oldun önünde hiç bir engel kalmadı. Artık büyüdün mesleğini eline aldın. Ortağım Kemal'in oğlu Oğuz seninle evlenmek istediğini söyledi. Ben de onayladım, 2 gün sonra seni istemeye gelecekler. Sende kendi yuvanı kurmalısın artık"~Babam

Gözümden bir damla yaş yere düştü. Gözlerim dolmuştu ne diyeceğimi bilmiyordum. Aslında biliyordum,ellerimle gözlerimi sildikten sonra annemin dolan gözleriyle bana baktığını ve ağlamamak için zor durduğunu gördüm. Sinirle ayağa kalkıp babama cevap verdim.

"Saçmalama baba, evlenmem ben onunla"

"Meyra! Bana sesini yükseltme. Evleneceksin dedim uzatma"

"Ne evlenmesi baba ya, Oğuzu sadece 1 kere gördüm ben ayrıca onu istemiyorum. Sırf sen istiyorsun diye sevmediğim biriyle evlenemem ben, mal değilim ben, beni öylece onlara veremezsin! "

"Meyra! Çık odana kalbini kırmayım. Evleneceksin dedim bitti!"

"Kalbimi yeterince kırdın baba, gelmişsin senin istediğin biriyle evlenmemi istiyorsun ayrıca Oğuzla aramda 8 yaş var benim ya. Nasıl kabul edersin sen böyle bir şeyi. Daha düne kadar biricik kızım diye seviyordun beni, asla büyüme diye, benden hiç gitme diyen de sendin. Şimdi gelmişsin neler söylüyorsun! "

" Murat, kız istemiyor neyini anlamıyorsun. Ayrıca o Oğuz benim kızıma göre birisi değil! "~Annem

" Ayça sen karışma demedim mi ben? Evlenecek diyorsam evlenecek, bitti!

"Evlenmeyeceğim! Sen ne dersen de bu evlilik olmayacak baba tamam mı?"

"Göreceğiz bakalım oluyor mu? Olmuyor mu? 2 güne hazırlan!" ~Babam

"Göreceğiz baba! Göreceğiz!"

Bağırdıktan sonra hızla odama çıktım annem de o sırada babama bağırıyordu, beni savunuyordu. Sadece 2 günüm vardı ve ben ya babamı vazgeçirecektim ki bu imkansıza benziyordu yada buradan gidecektim. Tek seçeneğim buradan gitmekti. Odamın kapısını kilitleyip hemen giyinme odama yöneldim valizimi çıkarıp içine bir sürü kıyafet koydum. Sırt çantama da cüzdanım, kimliğim, kredi kartlarımı, telefonumu, şarj aletimi, kulaklığımı ve bütün temel ihtiyaçlarımı koydum. Valizim tekrar döndüğümde boş yer olduğunu ve biraz daha kıyafet koyabileceğimi fark ettim. Valizim dolana kadar içini doldurdum. Tüm ihtiyaçlarım tamamdı. Şimdi evden nasıl çıkacağımı bulmalıydım. Ehliyetim vardı ancak arabam yoktu bu yüzden taksiyle terminale kadar gidebilirdim.

Kafam da planlarımı yaparken bir yandan da üstümü değiştirip daha rahat ve temiz bişeyler giyindim spor ayakkabılarımı da giyindiğim de odamın kapısı çaldı ve kapı kolu oynadı. Kilitli olduğu için açılmadı.

"Meyra, annecim benim" ~Annem

_______________________________________

İLK BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ?
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR...

OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN 🌱

~Meftun KaradenizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin