He Ghosted Me (Dela Vega Cousins #1)

Chapter 9

"Pa sample nga."  Sabi niya. At doon nagsimulang sumigaw yung mga kaklase ko ng  "Sample! Sample!"  Jesh!!!

Tumingin ako kila Janel, Shanamae, at Rochelle para humingi ng tulong. Aba! Nakisample rin.

Natagpuan ko nalang yung sarili ko na nasa stage at kaharap ko silang lahat. Hindi lang yung mga kaklase ko dahil may ibang grade level rin.

Napalunok na lang ako ng laway nang makita kong may dala-dalang malaking speaker at microphone sila Mark Lester at Ronarxiell while may dala namang gitara si Jerrecz. Di na man halatang pinaghandaan no?

Inayos nila yung speaker at yung estante ng kalabitan sa microphone. Basta yun na! Kabadong-kabado na talaga ako dito.

Hinila nila ako sa may microphone at tinulak ako doon. Muntik na nga akong  matumba. Eh kung sila kaya yung tutulakin ko? Mga to!

"Ahermm... Ahmm K-kuya Pierre? Pede backout?" Naka-microphone kung tanong kaya tumawa silang lahat. Nagtanong lang naman ako ah! Nautal pa nga ako.

Umiling siya at ngumisi ng nakakaloko kaya napalunok na lang ako ng laway. Nagsimula na ring pagpawisan ang noo ko.

Binigay na ni Jerrecz yung guitar kaya wala akong choice kundi tanggapin na lang ito.

It takes me a second to remember my favourite song. I still remember how I tried to master this song.

I started strumming the guitar and wait for the tempo.

"You, with your words like knives
And swords and weapons that
you use against me
You, have knocked me off my feet again
got me feelin' like nothin'."

I close my eyes and feel the the music. I really love Taylor Swift's songs.

"Well you can take me down
With just one single blow
But you don't know, what you don't
know."

I'll sing my favourite part of this song, the chorus. And change the flow of the song into a reggae one.

"Someday I'll be living in a big ol' city
And all your ever gonna be is mean
Smeday I'll be big enough so you can't    hit me
And all your ever gonna be is mean
Why you gotta be so mean."

I smiled when they clap their hands. Sinabay nila sa tono. I change the chords, and ready to sing the next song. They don't know that I'm singing a mashup. My own kind of mashup.

"You can count on me like one, two,   
  three
I'll be there
And I know when I needed
I can count on you like four, three, two
You'll be there
'cos that's what's friends are s'posed to
  do, oh yeah
Ooh.. ooh..ohoo
Ooh.. ooh..ohoo."

They happily sang with me. I can't help but to be happy too.

I strum the last chord of the song and finished it with a humming tone. I open my eyes after to watch their reaction.

I giggled when I read their reaction. They want more. But sad to say, they still have an afternoon class to attend.

Unang sumigaw at pumalakpak ang mga kaklase ko kasunod yung iba. Napuno ng hiyawan ang buong court at palakpak.  Nahiya naman ako. Instant chismis of the day naman ako nito bukas.

Nahihiya ko silang ningitian pagkatapos ay bumaba na ako dala-dala ang gitara.

"MIRACLE LANG SAKALAM!!!"  Sabay sigaw ng mga kaklase ko pagkadating ko sa kanila. Nakisabay pa si Kuya Pierre sa kanila. Tumingin ako sa kanya, mukha siyang proud na proud sa hindi ko alam kung ano o sino ang dahilan.

"Attention students of BNAS."  Agaw pansin ng Principal sa amin. Unti-unting silang tumahimik at tinuon ang pansin sa harapan.

"Salamat sa production number ng Section Silver dahil napadali lang ang paghahayag ko nito. So hindi na ako magpaligoyligoy pa. This coming Friday, there will be program. Each section should have a representative that show's their talent. You all have 2 days to prepare."  Pahayag ng Principal.

"Ahm.. Sir anong klaseng program po ito.?"  Tanong nung isa sa mga higher grade.

"Mayor Dela Vega will visit our school, and observe the improvements of our school. As you know he is the founder of our school. So please be ready okay?"  Saad ng Principal.

"Yes sir!"  Sagot namin.

Isa-isang nagsi-alisan ang mga estudyante papuntang classroom, kabilang na kami don.

"Ate Rac 'di mo ba namumukhaan si Kuya Pierre?"  Tanong bigla ni Chuchay.

"Oo nga Rac?"  Sabat naman ni Riz.

"Hindi bakit?"  Sagot ko sa kanilang tanong.

"Ngek! Eh ikaw nga yung malapit sa kaniya kanina sa tindahan."  Exag niyang sabi.

"Anong sa tindahan? 'di ko siya nakita oy!" 

They've just rolled their eyes on me. What's wrong with this people? I'm just  answered their question with an honest answer. Tsk!

Umupo na kami sa aming mga upoan nong dumating na ang aming adviser kasama si Kuya Pierre.

"So alam niyo na naman kung saan na assign ang inyung mga grupo sa paglilinis. But for now, we have to change it. Okay lang ba?"  Sabi ni Sir. Ungcol.

"Yes sir."  We said.

"Sa grupo ni Janel, doon kayo sa likod. Walisin niyo ng maiigi ang mga dahon doon."

"Sa grupo ni Charles, doon kayo sa Rizal Park hanggang sa court."

"Sa grupo ni Joery, doon kayo sa cr. Alam niyo na kung ano ang inyong gagawin."

"Sa grupo ni Miracle, dito kayo sa classroom. Wag niyong hayaan na si Miracle lang ang gagawa sa trabaho. Minus yung grades niyo dito."

"Yes sir."  Sabi nila.

"Aasahan ko yan. Baka makita ko na naman si Miracle na naglalampaso mag isa dito."  Sabi niya sabay tingin sakin. Tinabunan ko ng notebook yung mukha ko, nagbabakasakali na maibsan ang pagiging hot seat ko. Ano ba tong araw na to? Palagi na lang ako ang usapan.

Peymos eh! Hahaha. Jk.

"Sige. Goodbye for now class."  Paalam ni Sir. Ungcol.

"Bye Sir!"  Paalam namin.

Tumingin kami sa harapan nung maramdaman namin ang kakaibang tensyon. It's so cold yet dangerous.

Biglang nagtaasan ang aking mga balhibo nung tumingin sa amin si Kuya Pierre. Ang lamig ng kanyang titig, tagos hanggang buto. Ba't naging ganito to?

"Is it true?"  Sabi niya sa malamig din na boses. Pwede na'ng gawing freezer ang classroom na ito.

"Ano po y-yun Kuya Pierre?"  Sagot nung class president namin. Hindi lang pala ako ang kinabahan.

"Nevermind. If anyone here who hasn't work with their respective places. And who doesn't help their classmates. I will give them 75 for their grades. Understand?"  He said Menacingly. Napalunok kami lahat at tumango.

May tinatago pala na pagka-strict itong si Kuya Pierre. Ayaw ko na ulit maranasan to.

Napapitlag kami nung may magring na cellphone. Ganon na ba kami katakot? Lumabas si Kuya Pierre at sinagot yung tumawag, sakanya pala yun?

Pinagmasdan ko siya sa labas. Halatang seryoso ang pinag-usapan nila. Sa pagkakunot pa lang ng kanyang mga makakapal na kilay, kitang-kita ko dito kung paano siya naiirita sa kausap. Biglang nagtagpo ang aming mga mata kaya linihis ko ang aking tingin.

Muntik na yun!

Wala pa sa isang araw ko siya nakilala. Ba't ang gwapo niya tignan?

My jeshh!

Ang dali ko talaga magkacrush. Yes crush ko siya pero hanggang crush lang. I adore him in a friendly manner.

Hay! Let's get this day over. I'm tired and I wanna lay in our bed. Nagma- muscle soreness na naman ako.

Patay ako ni Mama nito mamaya.

Get ready my dear ears. You'll be tripple killed by my mother soon. And that soon is later.